۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|- | |- | ||
|سال نشر | |سال نشر | ||
|data-type='publishYear'| | |data-type='publishYear'|1368 هـ.ش یا 1409 هـ.ق یا 1989 م | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
«شرح دعاء السحر»، به زبان عربى، اولين اثر نوشتارى [[امام خمینی]](ره) <ref> [http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13815/1/5 مقدمه تحقیق، ص5] </ref> <ref>بنا بر نقل يكى از شاگردان [[امام خمینی]](آية الله سيد احمد فهرى)، ايشان خودش تصريح كرده است كه شرح دعاى سحر، اولين تأليف من است(ر.ك. شرح دعاى سحر، پيش‌گفتار مترجم، ص 25) </ref> و موضوعش شرح و تفسير أخلاقى و عرفانى دعاى سحرهاى ماه مبارك رمضان است. در سال 1347ق(1307ش)، بيش از بيست و هفت بهار از زندگى مؤلّف نگذشته بود كه موفق گرديد كتاب را به إتمام برساند. اين هنگام، أوايل دوره هفت ساله(1347 - 1354ق | «شرح دعاء السحر»، به زبان عربى، اولين اثر نوشتارى [[امام خمینی]](ره) <ref> [http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13815/1/5 مقدمه تحقیق، ص5] </ref> <ref>بنا بر نقل يكى از شاگردان [[امام خمینی]](آية الله سيد احمد فهرى)، ايشان خودش تصريح كرده است كه شرح دعاى سحر، اولين تأليف من است(ر.ك. شرح دعاى سحر، پيش‌گفتار مترجم، ص 25) </ref> و موضوعش شرح و تفسير أخلاقى و عرفانى دعاى سحرهاى ماه مبارك رمضان است. در سال 1347ق(1307ش)، بيش از بيست و هفت بهار از زندگى مؤلّف نگذشته بود كه موفق گرديد كتاب را به إتمام برساند. اين هنگام، أوايل دوره هفت ساله(1347 - 1354ق \ 1307 - 1314ش)، از حضور [[امام خمینی]] در دروس عرفانى آية الله شيخ محمد على شاه‌آبادى(ره) در قم بود<ref> فيلسوف فطرت، ص 43 - 44 </ref> كه در زندگى معنوى او تأثيرى ژرف و پايدار بر جا نهاد. | ||
نويسنده، با بيان اين نكته كه ادعيه مأثوره از اهل بيت(ع)، يكى از بزرگ‌ترين نعمت‌هاى الهى بر انسان است، تأكيد مى‌كند كه دعا، پيوند معنوى مخلوق به خالق و حلقه وصل عاشق و معشوق است و چون اين مقصود، جز با توجه به معانى و أسرارش حاصل نمى‌شود، به شرح و تفسير آن به‌قدر ميسور پرداختم.<ref> [http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13815/2/5 متن کتاب، ص5] </ref> | نويسنده، با بيان اين نكته كه ادعيه مأثوره از اهل بيت(ع)، يكى از بزرگ‌ترين نعمت‌هاى الهى بر انسان است، تأكيد مى‌كند كه دعا، پيوند معنوى مخلوق به خالق و حلقه وصل عاشق و معشوق است و چون اين مقصود، جز با توجه به معانى و أسرارش حاصل نمى‌شود، به شرح و تفسير آن به‌قدر ميسور پرداختم.<ref> [http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13815/2/5 متن کتاب، ص5] </ref> | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
گزارش تفصيلى يكايك مطالب كتاب، نيازمند مجالى وسيع‌تر | گزارش تفصيلى يكايك مطالب كتاب، نيازمند مجالى وسيع‌تر است، ولذا در اينجا گزيده‌اى از مهم‌ترين نكته‌هاى هر بند به ترتيب مورد بحث، به‌صورت اجمالى گزارش مى‌شود: | ||
بند(1): «اللهم إنى أسألك من بهائك بأبهاه و...»: | بند(1): «اللهم إنى أسألك من بهائك بأبهاه و...»: | ||