۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شمس الدین' به 'شمسالدین') |
جز (جایگزینی متن - 'فضل الله' به 'فضلالله') |
||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
حافظ به ظاهر تمام عمر خود را در گوشهنشيى و عزلت گذرانده و در حيات خويش شهرت بزرگى داشتهاست. در زبان فارسى نظير غزلهاى حافظ كه جامع بين اشعار عاشقانه و افكار عارفانهى ايران است وجود ندارد. به همين سبب يكى از بزرگترين شاعران جهان شمرده مىشود و از حيث نظم در لطف تركيب و تلفيق و بىنيازى در فكر و استقلال در انديشه در منتها درجه قرار دارد. | حافظ به ظاهر تمام عمر خود را در گوشهنشيى و عزلت گذرانده و در حيات خويش شهرت بزرگى داشتهاست. در زبان فارسى نظير غزلهاى حافظ كه جامع بين اشعار عاشقانه و افكار عارفانهى ايران است وجود ندارد. به همين سبب يكى از بزرگترين شاعران جهان شمرده مىشود و از حيث نظم در لطف تركيب و تلفيق و بىنيازى در فكر و استقلال در انديشه در منتها درجه قرار دارد. | ||
خواجه در حدود سال 764ق راهى يزد شد او كه در آستانه پيرى قرار داشت به دربار پادشاه وقت وارد شد ولى چون پادشاه مردى بسيار خسيس بود بر او سخت مىگذشت و خود آنجا را زندان سكندر و شيراز را ملك سليمان مىنامد. در همان ايام ميرزا | خواجه در حدود سال 764ق راهى يزد شد او كه در آستانه پيرى قرار داشت به دربار پادشاه وقت وارد شد ولى چون پادشاه مردى بسيار خسيس بود بر او سخت مىگذشت و خود آنجا را زندان سكندر و شيراز را ملك سليمان مىنامد. در همان ايام ميرزا فضلالله اينجو كه از پادشاهان هند بوده و به حافظ ارادتى داشته است به او نامهاى مىنويسد و از او دعوت مىكند كه به هند بيايد. خواجه نيز مىپذيرد و راهى هند مىشود و در هرمز سوار بر كشتى مىشود. ناگهان هوا طوفانى شده و خواجه مجبور مىشود كه از كشتى پياده شود. او پس از چندى اقامت در جزيره، به شيراز برمى گردد. | ||
او به شهرهاى ديگرى همچون اصفهان، بغداد و خراسان نيز سفر كرده است. | او به شهرهاى ديگرى همچون اصفهان، بغداد و خراسان نيز سفر كرده است. |
ویرایش