۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'حجة الوداع' به 'حجةالوداع') |
جز (جایگزینی متن - 'ربيع الاول' به 'ربيعالاول') |
||
خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
مؤلف معجزات پيامبر(ص) را در فصل بيست و چهارم ذكر كرده است. وى، تعداد آنها را زياد و غير قابل شمارش دانسته و قرآن را بزرگترين آنها معرفى كرده است.<ref>متن صص 3-62</ref> | مؤلف معجزات پيامبر(ص) را در فصل بيست و چهارم ذكر كرده است. وى، تعداد آنها را زياد و غير قابل شمارش دانسته و قرآن را بزرگترين آنها معرفى كرده است.<ref>متن صص 3-62</ref> | ||
وى وفات پيامبر(ص) را در فصل بيست و پنجم شرح داده، آن رابزرگترين مصيبت در اسلام دانسته است. وى با اشاره به شمشير كشيدن عمر و تهديد به كشتن قائلين به وفات پيامبر(ص)، رحلت ايشان را در سن 63 سالگى و در | وى وفات پيامبر(ص) را در فصل بيست و پنجم شرح داده، آن رابزرگترين مصيبت در اسلام دانسته است. وى با اشاره به شمشير كشيدن عمر و تهديد به كشتن قائلين به وفات پيامبر(ص)، رحلت ايشان را در سن 63 سالگى و در ربيعالاول دانسته است.<ref>متن ص 64</ref> | ||
آخرين فصل، درباره كفن و دفن پيامبر(ص) مىباشد. مؤلف پس از ذكر نحوه غسل دادن پيامبر(ص) كه طبق دستور يك صداى غيبى بر روى لباس ايشان انجام شده، گفته است كه در آن زمان چنان بوى خوشى سراسر فضاى مدينه را فراگرفته بوده است كه هيچ گاه استشمام نشده است.<ref>متن ص 66</ref> | آخرين فصل، درباره كفن و دفن پيامبر(ص) مىباشد. مؤلف پس از ذكر نحوه غسل دادن پيامبر(ص) كه طبق دستور يك صداى غيبى بر روى لباس ايشان انجام شده، گفته است كه در آن زمان چنان بوى خوشى سراسر فضاى مدينه را فراگرفته بوده است كه هيچ گاه استشمام نشده است.<ref>متن ص 66</ref> |
ویرایش