۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن فارس، احمد بن فارس: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'بديع الزمان' به 'بديع‌الزمان'
جز (جایگزینی متن - 'كمال الدين' به 'كمال‌الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'بديع الزمان' به 'بديع‌الزمان') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
ابوالفضل محمد بن عميد، على بن ابراهيم بن سلمه‌ى قطان، [[طبرانی، سلیمان بن احمد|ابوالقاسم سليمان ابن احمد بن ايوب طبرانى]]، [[سیرافی، حسن بن عبدالله|ابوسعيد سيرافى]] و گروهى ديگر. | ابوالفضل محمد بن عميد، على بن ابراهيم بن سلمه‌ى قطان، [[طبرانی، سلیمان بن احمد|ابوالقاسم سليمان ابن احمد بن ايوب طبرانى]]، [[سیرافی، حسن بن عبدالله|ابوسعيد سيرافى]] و گروهى ديگر. | ||
چند تن از چهره‌هاى بزرگ ادبى و سياسى در سده‌ى 4ق از شاگردان او بوده‌اند. نخستين آنها | چند تن از چهره‌هاى بزرگ ادبى و سياسى در سده‌ى 4ق از شاگردان او بوده‌اند. نخستين آنها بديع‌الزمان همدانى پايه‌گذار فن مقامه‌نويسى است كه گفته‌اند، اين فن را از وى آموخت، [[صاحب بن عباد، اسماعیل بن عباد|صاحب بن عباد]] وزير دانشمند و ادب دوست ديلميان از ديگر شاگردان او بود، ابوالفتح ابن عميد، فرزند ابوالفضل ابن عميد كه جانشين پدر در مقام وزارت شد، ابوطالب مجدالدوله. زهير عبدالمحسن سلطان فهرستى نسبتاً جامع از شاگردان وى فراهم آورده است. | ||
برخى از جنبه‌هاى شخصيت ابن فارس نيز قابل تأمل است، وى به امور دنيا سخت بى‌اعتنا بود و به همين سبب همواره از رفتار هم روزگاران خويش شكوه داشت و چندان بخشنده بود كه گاه حتى جامه و فرش خانه‌ى خويش را به نيازمندان مى‌بخشيد. [[ابن‌انباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] داستان جالبى در اين باره نقل كرده است. | برخى از جنبه‌هاى شخصيت ابن فارس نيز قابل تأمل است، وى به امور دنيا سخت بى‌اعتنا بود و به همين سبب همواره از رفتار هم روزگاران خويش شكوه داشت و چندان بخشنده بود كه گاه حتى جامه و فرش خانه‌ى خويش را به نيازمندان مى‌بخشيد. [[ابن‌انباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] داستان جالبى در اين باره نقل كرده است. | ||