۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'جلال الدين' به 'جلالالدين') |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR10838J1.jpg|بندانگشتی|اسرار نامه]] | [[پرونده:NUR10838J1.jpg|بندانگشتی|اسرار نامه]] | ||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | ||
|+ | |+ | ||
|- | |- | ||
! نام کتاب!! data-type= | ! نام کتاب!! data-type="bookName" |اسرار نامه | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر کتاب | |نام های دیگر کتاب | ||
|data-type= | | data-type="otherBookNames" | | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type= | | data-type="authors" |[[عطار، محمد بن ابراهیم]] (نويسنده) | ||
[[شفیعی کدکنی، محمدرضا]] (تصحيح و تنظيم) | [[شفیعی کدکنی، محمدرضا]] (تصحيح و تنظيم) | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
|data-type= | | data-type="language" |فارسی | ||
|- | |- | ||
|کد کنگره | |کد کنگره | ||
|data-type= | | data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |PIR 5024 1386 | ||
|- | |- | ||
|موضوع | |موضوع | ||
|data-type= | | data-type="subject" |شعر فارسی - قرن 6ق. | ||
منظومههای عرفانی - قرن 6ق. | منظومههای عرفانی - قرن 6ق. | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type= | | data-type="publisher" |سخن | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishPlace" |تهران - ایران | ||
|- | |- | ||
|سال نشر | |سال نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishYear" | 1386 هـ.ش | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type= | | data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE10838AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
== معرفى اجمالى == | == معرفى اجمالى == | ||
'''اسرارنامه'''، از مثنوىهاى دلپذير و كمابيش كوتاه عارف صاحبدل، [[شيخ | '''اسرارنامه'''، از مثنوىهاى دلپذير و كمابيش كوتاه عارف صاحبدل، [[عطار، محمد بن ابراهیم|شيخ فريدالدين عطار نيشابورى]] است كه همچون ديگر مثنوىهاى او، به تقبيح و تحقير علايق دنيوى و تحسين امور معنوى و ترغيب آدمى به كوششهاى جانفرسا در پيمودن راه وصول يا «فناء في الله» مىپردازد. | ||
آنان كه آثار او را بررسیده و درباره آنها سخن گفتهاند، «منطق الطير» و «اسرارنامه» را از ديد اهميت در جايگاه نخست نشاندهاند. «اسرارنامه»، از کتابهايى است كه شاعران پس از عطار نيز از آن بسيار سود بردند و از درونمايه و تمثيلات و مطالب آن، در كارهاى خود بهره گرفتند؛ چنانكه [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا جلالالدين بلخى]] در «مثنوى معنوى» خود چنين كرد. | آنان كه آثار او را بررسیده و درباره آنها سخن گفتهاند، «منطق الطير» و «اسرارنامه» را از ديد اهميت در جايگاه نخست نشاندهاند. «اسرارنامه»، از کتابهايى است كه شاعران پس از عطار نيز از آن بسيار سود بردند و از درونمايه و تمثيلات و مطالب آن، در كارهاى خود بهره گرفتند؛ چنانكه [[مولوی، جلالالدین محمد|مولانا جلالالدين بلخى]] در «مثنوى معنوى» خود چنين كرد. | ||
خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
حكايتهاى کتاب، بيشتر از آيات قرآن، روايتها، قصههاى مذهبى و گفتار مشايخ و عرفا گرفته شده است؛ چنانكه بيشتر آنها را در آثارى مانند«قصص الانبياء» نيشابورى، «كشف الاسرار و عدة الابرار» ميبدى، «لوايح» [[عینالقضاة، عبدالله بن محمد|عين القضات همدانى]]، «رساله قشيريه» و «حديقة الحقيقة» سنايى مىتوان بازيافت، اما عطار در داستانپردازى، بيش از هر كس، از سنايى تأثير پذيرفته است، البته او بهرغم سنايى، هنگامى كه از مجذوبان و ديوانگان سخن مىگويد، از چارچوب شريعت فراتر مىرود. | حكايتهاى کتاب، بيشتر از آيات قرآن، روايتها، قصههاى مذهبى و گفتار مشايخ و عرفا گرفته شده است؛ چنانكه بيشتر آنها را در آثارى مانند«قصص الانبياء» نيشابورى، «كشف الاسرار و عدة الابرار» ميبدى، «لوايح» [[عینالقضاة، عبدالله بن محمد|عين القضات همدانى]]، «رساله قشيريه» و «حديقة الحقيقة» سنايى مىتوان بازيافت، اما عطار در داستانپردازى، بيش از هر كس، از سنايى تأثير پذيرفته است، البته او بهرغم سنايى، هنگامى كه از مجذوبان و ديوانگان سخن مىگويد، از چارچوب شريعت فراتر مىرود. | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] |
ویرایش