۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'عبد العزیز' به 'عبدالعزیز') |
جز (جایگزینی متن - 'شناسي' به 'شناسی') |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
در باره زندگى وى تقريباً چيزى دانسته نيست. از نسبت سجستانى چنين برمىآيد كه اصل او از سيستان بوده و در بغداد مىزيسته است. به گفته [[ذهبى]]: «وى تا حدود 330ق، در قيد حيات بوده، اما ابن نجار در باره تاريخ درگذشت او سكوت كرده است». بر اساس گفته ابن خالويه وفات ابوبكر سجستانى پيش از ابوبكر محمد بن قاسم انبارى؛ يعنى پيش از 328ق واقع شده است؛ ازاينرو، استنباط ابن شاكر و در پى او بسيارى از متأخران و حتى معاصران كه 330ق را سال قطعى وفات او تلقى كردهاند، قابل ترديد است. | در باره زندگى وى تقريباً چيزى دانسته نيست. از نسبت سجستانى چنين برمىآيد كه اصل او از سيستان بوده و در بغداد مىزيسته است. به گفته [[ذهبى]]: «وى تا حدود 330ق، در قيد حيات بوده، اما ابن نجار در باره تاريخ درگذشت او سكوت كرده است». بر اساس گفته ابن خالويه وفات ابوبكر سجستانى پيش از ابوبكر محمد بن قاسم انبارى؛ يعنى پيش از 328ق واقع شده است؛ ازاينرو، استنباط ابن شاكر و در پى او بسيارى از متأخران و حتى معاصران كه 330ق را سال قطعى وفات او تلقى كردهاند، قابل ترديد است. | ||
در باره مشايخ وى گزارشى در دست نيست. تنها مىدانيم كه او در تأليف «غريب القرآن» از ارشادات [[ابنانباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] سود برده و ابن خالويه او را از شاگردان وى شمرده است. از راويان ابويكر سجستانى تنها سه تن را | در باره مشايخ وى گزارشى در دست نيست. تنها مىدانيم كه او در تأليف «غريب القرآن» از ارشادات [[ابنانباری، عبدالرحمن بن محمد|ابن انبارى]] سود برده و ابن خالويه او را از شاگردان وى شمرده است. از راويان ابويكر سجستانى تنها سه تن را مىشناسیم كه «غريب القرآن» را از او روايت كردهاند: ابواحمد عبدالله بن حسين بن حسنون سامرى، ابوعمرو عثمان بن احمد بن سمعان رزاز، ابوعبدالله عبيدالله بن محمد بن بطه عُكبرى، ولى بنا به گفته ابن خالويه، نه اين سه تن و نه ديگرى كتاب را مستقيماً از مؤلف استماع نكردهاند. | ||
تنها اثرى كه از ابوبكر سجستانى | تنها اثرى كه از ابوبكر سجستانى مىشناسیم، كتاب «غريب القرآن» اوست كه در برخى نسخ «نزهة القلوب» ناميده شده است. ريو، احتمال داده كه «نزهة القلوب» عنوانى متأخر براى كتاب بوده باشد. تأليف اين كتاب بيش از 15 سال به طول انجاميده و گويا ثمره زندگى سجستانى بوده است. | ||
«غريب القرآن»، از همان سده 4ق، بهعنوان اثرى معتبر در اين رشته بشمار آمده و از آن پس نيز همواره يكى از نامآورترين آثار در اين زمينه بوده است. | «غريب القرآن»، از همان سده 4ق، بهعنوان اثرى معتبر در اين رشته بشمار آمده و از آن پس نيز همواره يكى از نامآورترين آثار در اين زمينه بوده است. |
ویرایش