۰
ویرایش
تمهيد المباني: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR10628J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
«'''تمهيد المباني يا تفسير كبير بر سورۀ سبع المثاني'''»، اثر '''[[غلامحسين رضانژاد]]''' (نوشين)، از تفاسير شيعه است كه با رويكردى عرفانى، فلسفى، كلامى و ادبى در باره تفسير سوره حمد ارائه شده است. | |||
كتاب به زبان فارسى و در سال 1382ش، نوشته شده است. | كتاب به زبان فارسى و در سال 1382ش، نوشته شده است. | ||
انگيزه نويسنده از تأليف اين اثر، رؤياى صادقه‌اى بوده كه در اين زمينه، ديده است | انگيزه نويسنده از تأليف اين اثر، رؤياى صادقه‌اى بوده كه در اين زمينه، ديده است <ref>مقدمه، ص 10</ref>. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
در مقدمه، ابتدا به رؤوس ثمانيه در علم تفسير (كه عبارتند از: تعريف؛ موضوع؛ غرض؛ منفعت؛ سِمَت؛ معلم و تقسيم علم تفسير) اشاره شده و سپس سه باب و هر باب در چند فصل، به شرح زير آمده است: | در مقدمه، ابتدا به رؤوس ثمانيه در علم تفسير (كه عبارتند از: تعريف؛ موضوع؛ غرض؛ منفعت؛ سِمَت؛ معلم و تقسيم علم تفسير) اشاره شده و سپس سه باب و هر باب در چند فصل، به شرح زير آمده است: | ||
در باب اول مقدمه، كه داراى هفت فصل مى‌باشد، در فصل اول و دوم، ضمن تعريفى از علم تفسير و موضوع و غايت آن، به بررسى علوم لازم براى تفسير و تأويل آيات قرآنى پرداخته شده و به لزوم آشنايى با هفده نوع علم براى اين منظور، اشاره شده است. اين علوم عبارتند از: علم لغت، تصريف، نحو و اشتقاق، معانى، بيان، بديع، قرائات، اصول دين، اصول فقه، اسباب نزول و قصص، ناسخ و منسوخ، فقه، حديث، ظاهر و باطن، وجوه و نظاير و محكم و متشابه | در باب اول مقدمه، كه داراى هفت فصل مى‌باشد، در فصل اول و دوم، ضمن تعريفى از علم تفسير و موضوع و غايت آن، به بررسى علوم لازم براى تفسير و تأويل آيات قرآنى پرداخته شده و به لزوم آشنايى با هفده نوع علم براى اين منظور، اشاره شده است. اين علوم عبارتند از: علم لغت، تصريف، نحو و اشتقاق، معانى، بيان، بديع، قرائات، اصول دين، اصول فقه، اسباب نزول و قصص، ناسخ و منسوخ، فقه، حديث، ظاهر و باطن، وجوه و نظاير و محكم و متشابه <ref>ج 1، ص 3 - 53</ref>. | ||
در فصول بعدى، لزوم حكمت متعاليه در تفسير قرآن، موارد و نحوه كاربرد حكمت در تفسير قرآن، وحدت حقه واجب الوجود و بساطت او، لزوم مبانى عرفان در تفسير قرآن و وجوه مختلف اعجاز، بيان شده است | در فصول بعدى، لزوم حكمت متعاليه در تفسير قرآن، موارد و نحوه كاربرد حكمت در تفسير قرآن، وحدت حقه واجب الوجود و بساطت او، لزوم مبانى عرفان در تفسير قرآن و وجوه مختلف اعجاز، بيان شده است <ref>همان، ص 55 - 112</ref>. | ||
باب دوم مقدمه داراى پنج فصل مى‌باشد و مباحث مطرح‌شده در آن، عبارتند از: نزول و انزال دفعى قرآن، جمع‌آورى آيات آن به‌وسيله حضرت على(ع) و عثمان، حجيت ظواهر قرآن، تبيان كل شيء بودن و عظمت قرائت آن | باب دوم مقدمه داراى پنج فصل مى‌باشد و مباحث مطرح‌شده در آن، عبارتند از: نزول و انزال دفعى قرآن، جمع‌آورى آيات آن به‌وسيله حضرت على(ع) و عثمان، حجيت ظواهر قرآن، تبيان كل شيء بودن و عظمت قرائت آن <ref>همان، ص 115 - 141</ref>. | ||
در آخرين باب مقدمه، از حكمت عملى قرآن سخن به ميان آمده و مباحث آن عبارتند از: حقيقت ايمان، اخلاص، توكل، تسليم، تقوا، محاسبه و مراقبه نفس و توبه | در آخرين باب مقدمه، از حكمت عملى قرآن سخن به ميان آمده و مباحث آن عبارتند از: حقيقت ايمان، اخلاص، توكل، تسليم، تقوا، محاسبه و مراقبه نفس و توبه <ref>همان، ص 149 - 191</ref>. | ||
نويسنده قبل از شروع به تفسير، خطبه مختصرى را به زبان عربى، مشتمل بر حمد و ثناى پروردگار و درود بر پيامبر(ص) و اهل‌بيت(ع)، به‌ويژه على(ع) و حضرت مهدى(عج) و پيروان راستين آن حضرات ذكر كرده است | نويسنده قبل از شروع به تفسير، خطبه مختصرى را به زبان عربى، مشتمل بر حمد و ثناى پروردگار و درود بر پيامبر(ص) و اهل‌بيت(ع)، به‌ويژه على(ع) و حضرت مهدى(عج) و پيروان راستين آن حضرات ذكر كرده است <ref>همان، ص 193</ref>. | ||
جلد اول، باب اول و دوم را در خود جاى داده است. | جلد اول، باب اول و دوم را در خود جاى داده است. | ||
باب اول، داراى چهارده فصل بوده و در آن، تفسير ''' «بسم الله» ''' از نظر عرفانى، بيان شده است. از جمله موضوعات مطرح‌شده در اين باب، عبارتند از: پيدايش و تركيب و جهر و متعلقات بسمله، مكى يا مدنى بودن و اسامى سوره فاتحه و اهميت آن، كاربرد باء بسمله و وضع اسم بر حضرت حق تعالى، تعريف اسم و تقسيم آن به توفيقى و غير توفيقى و تفسير هر بسمله در آغاز هر سوره، در ظهور موجودات از باء بسمله و اسرار آن، حدودث اسماء و اسم اعظم، احصاء اسماء الله و تقسيم آنها به حسنى و اعظم بودن، اسماء ذاتى و صفاتى و افعالى و جلالى و جمالى و كمالى و تخلّق يا تحقق بدانها، مراتب اسماء الله و تشكيك و تواطؤ آن و اسم مستأثر و مكنون، شناخت اسماء و صفات واجب الوجود از دو سلسله نزول و صعود، تحقق در حركات و انواع و موضوع آنها در قوس صعود، در فرق بين اسماء و صفات و تحقيق در صفات حق، نظريه حكماى متأله شيعه در صفات حق تعالى و تقسيمى جامع‌تر از اسماء الله و صفات او و اعيان ثابته | باب اول، داراى چهارده فصل بوده و در آن، تفسير ''' «بسم الله» ''' از نظر عرفانى، بيان شده است. از جمله موضوعات مطرح‌شده در اين باب، عبارتند از: پيدايش و تركيب و جهر و متعلقات بسمله، مكى يا مدنى بودن و اسامى سوره فاتحه و اهميت آن، كاربرد باء بسمله و وضع اسم بر حضرت حق تعالى، تعريف اسم و تقسيم آن به توفيقى و غير توفيقى و تفسير هر بسمله در آغاز هر سوره، در ظهور موجودات از باء بسمله و اسرار آن، حدودث اسماء و اسم اعظم، احصاء اسماء الله و تقسيم آنها به حسنى و اعظم بودن، اسماء ذاتى و صفاتى و افعالى و جلالى و جمالى و كمالى و تخلّق يا تحقق بدانها، مراتب اسماء الله و تشكيك و تواطؤ آن و اسم مستأثر و مكنون، شناخت اسماء و صفات واجب الوجود از دو سلسله نزول و صعود، تحقق در حركات و انواع و موضوع آنها در قوس صعود، در فرق بين اسماء و صفات و تحقيق در صفات حق، نظريه حكماى متأله شيعه در صفات حق تعالى و تقسيمى جامع‌تر از اسماء الله و صفات او و اعيان ثابته <ref>همان، ص 196 - 410</ref>. | ||
باب دوم، در تفسير كلمه «الله» مى‌باشد. اين باب، داراى دوازده فصل بوده و موضوعات بررسى‌شده در آن، عبارتند از: معنى هويت حق و اشتقاق اسم الله تعالى؛ الوهيت و متعلقات آن و نظريه غزالى؛ ذات حق تعالى يا وجود مطلق و مراتب ظهور او؛ انيت و واحديت حضرت حق؛ تنزيه و تشبيه حق تعالى؛ ازل، ابد، قديم، دهر و سرمد بودن خداوند؛ حيات حضرت حق؛ علم حق تعالى و عالم و معلوم و اتحاد آنها؛ اراده، داعى و غرض در خداوند؛ قدرت حق تعالى و جبر و اختيار؛ كلام حضرت حق و سميع و بصير بودن خداوند | باب دوم، در تفسير كلمه «الله» مى‌باشد. اين باب، داراى دوازده فصل بوده و موضوعات بررسى‌شده در آن، عبارتند از: معنى هويت حق و اشتقاق اسم الله تعالى؛ الوهيت و متعلقات آن و نظريه غزالى؛ ذات حق تعالى يا وجود مطلق و مراتب ظهور او؛ انيت و واحديت حضرت حق؛ تنزيه و تشبيه حق تعالى؛ ازل، ابد، قديم، دهر و سرمد بودن خداوند؛ حيات حضرت حق؛ علم حق تعالى و عالم و معلوم و اتحاد آنها؛ اراده، داعى و غرض در خداوند؛ قدرت حق تعالى و جبر و اختيار؛ كلام حضرت حق و سميع و بصير بودن خداوند <ref>همان، ص 413 - 583</ref>. | ||
باب سوم تا آخر، در جلد دوم جاى گرفته است. باب سوم، در تفسير «الرحمن و الرحيم» بوده و داراى پنج فصل است. نويسنده در اين باب، ابتدا معنا و اشتقاق اين دو اسم را بررسى نموده و پس از تحقيق وافى و عقلى در اين دو اسم، سريان رحمت رحمانى بر ذات حق تعالى و كل وجود را بحث كرده است. در پايان، به حقيقت رحمت رحيمى از ديدگاه عرفانى و علمى، نگريسته است | باب سوم تا آخر، در جلد دوم جاى گرفته است. باب سوم، در تفسير «الرحمن و الرحيم» بوده و داراى پنج فصل است. نويسنده در اين باب، ابتدا معنا و اشتقاق اين دو اسم را بررسى نموده و پس از تحقيق وافى و عقلى در اين دو اسم، سريان رحمت رحمانى بر ذات حق تعالى و كل وجود را بحث كرده است. در پايان، به حقيقت رحمت رحيمى از ديدگاه عرفانى و علمى، نگريسته است <ref>ج 2، ص 588 - 635</ref>. | ||
باب چهارم، داراى يازده فصل بوده و در آن، به تفسير ''' «الحمد لله رب العالمين» '''، پرداخته شده است. موضوعات مطرح‌شده در اين باب، عبارتند از: تعريف حمد و فرق آن از مدح و شكر و كاربرد هريك؛ تحقيق كلامى در «الحمد لله»؛ در حمد ملائك و انبياء و رسل و كل عوالم امرى و خلقى؛ حقيقت حمد و شكر و امتناع استيفاء حق آن از حامد و شاكر؛ ملاحظات عقلى و حكمى حمد و حمد حضرت حق از ذات خود؛ حمد عرفانى از نظر ابن عربى؛ تحقيق تفصيلى در مراتب حمد به اعتبار حامدان؛ خارج بودن حمد از مقولات ده‌گانه عرضى؛ تفسير ''' «رب العالمين» '''؛ اضافه و نسبت حمد به «رب العالمين» و تحقيقات عرفانى در حقيقت حمد | باب چهارم، داراى يازده فصل بوده و در آن، به تفسير ''' «الحمد لله رب العالمين» '''، پرداخته شده است. موضوعات مطرح‌شده در اين باب، عبارتند از: تعريف حمد و فرق آن از مدح و شكر و كاربرد هريك؛ تحقيق كلامى در «الحمد لله»؛ در حمد ملائك و انبياء و رسل و كل عوالم امرى و خلقى؛ حقيقت حمد و شكر و امتناع استيفاء حق آن از حامد و شاكر؛ ملاحظات عقلى و حكمى حمد و حمد حضرت حق از ذات خود؛ حمد عرفانى از نظر ابن عربى؛ تحقيق تفصيلى در مراتب حمد به اعتبار حامدان؛ خارج بودن حمد از مقولات ده‌گانه عرضى؛ تفسير ''' «رب العالمين» '''؛ اضافه و نسبت حمد به «رب العالمين» و تحقيقات عرفانى در حقيقت حمد <ref>همان، ص 640 - 719</ref>. | ||
باب پنجم، در تفسير ''' «الرحمن الرحيم» ''' بوده و در آن، ابتدا از تكرار يا عدم تكرار آيه مزبور بحث شده و سپس، ادله عقلى و نقلى در صفات فعل بودن رحمان و رحيم پس از «حمدله» بررسى شده است | باب پنجم، در تفسير ''' «الرحمن الرحيم» ''' بوده و در آن، ابتدا از تكرار يا عدم تكرار آيه مزبور بحث شده و سپس، ادله عقلى و نقلى در صفات فعل بودن رحمان و رحيم پس از «حمدله» بررسى شده است <ref>همان، ص 726 - 732</ref>. | ||
باب ششم، در تفسير ''' «مالك يوم الدين» ''' بوده و مباحث مطرح‌شده در نه فصل آن، عبارتند از: معنى لغوى «مالك و مَلِك»؛ احكام متفرعه بر دو اسم «مالك و مَلِك»؛ انزال يا تنزيل بودن «مالك و مَلِك»؛ كاربرد «مالك و مَلِك» در آيات قرآن و مشتقات آنها و برهان هريك؛ اخبار و روايات اين دو قرائت و حقيقت «يوم الدين» و معانى مربوط به آن | باب ششم، در تفسير ''' «مالك يوم الدين» ''' بوده و مباحث مطرح‌شده در نه فصل آن، عبارتند از: معنى لغوى «مالك و مَلِك»؛ احكام متفرعه بر دو اسم «مالك و مَلِك»؛ انزال يا تنزيل بودن «مالك و مَلِك»؛ كاربرد «مالك و مَلِك» در آيات قرآن و مشتقات آنها و برهان هريك؛ اخبار و روايات اين دو قرائت و حقيقت «يوم الدين» و معانى مربوط به آن <ref>همان، ص 738 - 836</ref>. | ||
در باب هفتم، در سه بخش، به تفسير ''' «إياك نعبد و إياك نستعين» ''' پرداخته شده | در باب هفتم، در سه بخش، به تفسير ''' «إياك نعبد و إياك نستعين» ''' پرداخته شده <ref>همان، ص 840</ref> و باب هفتم، در هفده فصل، به تفسير ''' «اهدنا الصراط المستقيم» ''' اختصاص يافته است. برخى از مباحث مطرح‌شده در اين باب، عبارتند از: معانى مختلف هدايت در قرآن كريم؛ بحث و تحقيق عقلى در هدايت موجودات؛ هدايت انسان در مراتب كمال؛ اقسام هدايت براى انواع طالبان؛ مراتب هدايت و مهتدى از نظر عرفانى؛ حقيقت صراط و استقامت از نظر حكما؛ تحقيق در معنى صراط در قيامت كبرى؛ تحليل عقلى و عرفانى دعا و اجابت و زمان و مكان آن و صراط مستقيم بودن قرآن، پيامبر(ص) و ائمه(ع) <ref>همان، ص 921 - 1043</ref>. | ||
تفسير آيه ''' «صراط الذين أنعمت عليهم» ''' در قالب شش فصل، در باب هشتم آمده است. عنوان برخى از اين فصول، عبارتند از: تفسير نعمت و گستره فراگير و شمول آن؛ معنى و حد نعمت و تفسير آن به ولايت؛ تحقيق در نعمت حقيقى و صورت و روح و سر آن و موارد كاربرد نعمت در قرآن | تفسير آيه ''' «صراط الذين أنعمت عليهم» ''' در قالب شش فصل، در باب هشتم آمده است. عنوان برخى از اين فصول، عبارتند از: تفسير نعمت و گستره فراگير و شمول آن؛ معنى و حد نعمت و تفسير آن به ولايت؛ تحقيق در نعمت حقيقى و صورت و روح و سر آن و موارد كاربرد نعمت در قرآن <ref>همان، ص 1051 - 1103</ref>. | ||
در آخرين باب، به تفسير ''' «غير المغضوب عليهم و لا الضالين» ''' پرداخته شده است. در اين باب، ابتدا معنى لغوى و اصطلاحى «غضب» بررسى و سپس به اين امر پرداخته شده كه «مغضوبين» و «ضالين» چه كسانى مى‌باشند. از ديگر مباحث اين باب، عبارتند از: تحقيق عقلى و فلسفى در مسئله غضب الهى؛ معنى لغت و اصطلاح كفر و انواع كافر نعمت در قرآن؛ تحليل عقلى و عرفانى در ضلالت و مراتب آن؛ تفسير عرفانى «مغضوب» و «ضال»؛ وجه تقدم «مغضوب عليهم» بر «ضالين» و نسبت دادن غضب و اراده انتقام به حضرت حق تعالى | در آخرين باب، به تفسير ''' «غير المغضوب عليهم و لا الضالين» ''' پرداخته شده است. در اين باب، ابتدا معنى لغوى و اصطلاحى «غضب» بررسى و سپس به اين امر پرداخته شده كه «مغضوبين» و «ضالين» چه كسانى مى‌باشند. از ديگر مباحث اين باب، عبارتند از: تحقيق عقلى و فلسفى در مسئله غضب الهى؛ معنى لغت و اصطلاح كفر و انواع كافر نعمت در قرآن؛ تحليل عقلى و عرفانى در ضلالت و مراتب آن؛ تفسير عرفانى «مغضوب» و «ضال»؛ وجه تقدم «مغضوب عليهم» بر «ضالين» و نسبت دادن غضب و اراده انتقام به حضرت حق تعالى <ref>همان، ص 1106 - 1145</ref>. | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == | ||
مقدمه و متن كتاب. | مقدمه و متن كتاب. | ||
==پانويس == | |||
<references /> | |||
== پیوندها == | == پیوندها == | ||
| خط ۱۱۲: | خط ۱۱۳: | ||
[[رده:تفسیر]] | [[رده:تفسیر]] | ||
[[رده:تفاسیر سور و آیات]] | [[رده:تفاسیر سور و آیات]] | ||