۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
|- | |- | ||
|سال نشر | |سال نشر | ||
|data-type='publishYear'| | |data-type='publishYear'| 1383 هـ.ش | ||
|-class='articleCode' | |-class='articleCode' | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
چون هدف از تأليف اين كتاب، ارائه طرح نسبتاً جامعى از اصول اساسى تعليمات اسلام بوده طبعاً مباحث آن بسيار فشرده مطرح شده است. در حقيقت اين كتاب عصارهاى از كتابهاى متعدّدى است كه در رشتههاى عقايد و فقه اسلام نوشته شده است» <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/5713/1/7 ر.ك: مقدمه كتاب، ص7]-[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/5713/1/9 9]</ref>. | چون هدف از تأليف اين كتاب، ارائه طرح نسبتاً جامعى از اصول اساسى تعليمات اسلام بوده طبعاً مباحث آن بسيار فشرده مطرح شده است. در حقيقت اين كتاب عصارهاى از كتابهاى متعدّدى است كه در رشتههاى عقايد و فقه اسلام نوشته شده است» <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/5713/1/7 ر.ك: مقدمه كتاب، ص7]-[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/5713/1/9 9]</ref>. | ||
2. دين با هرگونه اختلافى كه بر اساس اختلاف رنگها، نژادها و طبقات اجتماعى باشد مبارزه مىكند؛ چه، اينكه: مذهب همه انسانها را بندگان خدا و همه جا را كشور خدا و همه را بهطور يكسان مشمول لطف و محبّت او مىداند و همه را يك واحد معرفى مىكند. تعليمات اسلام با صراحت مىگويد تنها امتيازى كه مىتواند انسانى بر انسان ديگر داشته باشد امتيازى است كه نه بر پايه خون و نژاد و زبان و طبقات باشد، بلكه امتيازى است كه از درون ذات و روح و فكر انسان مىجوشد؛ امتيازى است كه از تقوا و پرهيزكارى، پاكى و درستى و ديگر صفات عالى انسان و درونذاتى سرچشمه مىگيرد؛ «اى مردم ما شما را از يك پدر و مادر آفريديم (بنابراين خون و نژاد همه يكى است) و شما را به گروهها و قبيلهها تقسيم كرديم تا يكديگر را (با اين تفاوتهاى جسمى) بشناسيد (ولى اينها ملاك افتخار شما نيست) گرامىترين شما آنكس است كه پرهيزكارترين باشد» <ref>حجرات: 13</ref> و با اين ترتيب نقش مذهب در جهانى كه هنوز مسئله «رنگ و پوست» بدن تا چه رسد به مسئله طبقات در آن حل نشده كاملاً روشن مىگردد <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/5713/1/19 متن كتاب، ص19]-[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/5713/1/20 20]</ref>. | 2. دين با هرگونه اختلافى كه بر اساس اختلاف رنگها، نژادها و طبقات اجتماعى باشد مبارزه مىكند؛ چه، اينكه: مذهب همه انسانها را بندگان خدا و همه جا را كشور خدا و همه را بهطور يكسان مشمول لطف و محبّت او مىداند و همه را يك واحد معرفى مىكند. تعليمات اسلام با صراحت مىگويد تنها امتيازى كه مىتواند انسانى بر انسان ديگر داشته باشد امتيازى است كه نه بر پايه خون و نژاد و زبان و طبقات باشد، بلكه امتيازى است كه از درون ذات و روح و فكر انسان مىجوشد؛ امتيازى است كه از تقوا و پرهيزكارى، پاكى و درستى و ديگر صفات عالى انسان و درونذاتى سرچشمه مىگيرد؛ «اى مردم ما شما را از يك پدر و مادر آفريديم (بنابراين خون و نژاد همه يكى است) و شما را به گروهها و قبيلهها تقسيم كرديم تا يكديگر را (با اين تفاوتهاى جسمى) بشناسيد (ولى اينها ملاك افتخار شما نيست) گرامىترين شما آنكس است كه پرهيزكارترين باشد» <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Image/304/1/517 حجرات: 13]</ref> و با اين ترتيب نقش مذهب در جهانى كه هنوز مسئله «رنگ و پوست» بدن تا چه رسد به مسئله طبقات در آن حل نشده كاملاً روشن مىگردد <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/5713/1/19 متن كتاب، ص19]-[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/5713/1/20 20]</ref>. | ||
3. با توجّه به استدلالات علمى گذشته، براى اثبات وجود خدا ممكن است اين پرسش پيش آيد كه چرا بسيارى از دانشمندان و بنيانگذاران علوم طبيعى، راه انكار را پيمودهاند؟ پاسخ اين پرسش چندان مشكل نيست؛ چراكه كمتر دانشمندى را مىتوان يافت كه در اعماق سخنان خود، به وجود يك عقل كل و يك مبدأ علم و قدرت معتقد نباشد، اگرچه در نامگذارى و تعبير از آن، الفاظى غير از «خدا» و «اللّه» را به كار برد. به گفته «فليسين شاله»، فيلسوف معروف: «هيچ بىخدايى وجود ندارد؛ هركس بهطرزى به او مىانديشد و هركس بهگونهاى او را درك مىكند». كسى كه به هنگام بحث درباره ساختمان قلب مىگويد «طبيعت، براى اين منظور در ميان بطنها، و دهليزهاى قلب، دريچهاى قرار داده تا خون از بطنها به دهليزها بازنگردد و جريان آن به هم نخورد» و به اين ترتيب براى طبيعت «هدف، قصد، برنامه و عقل» قائل مىشود، آيا مىتوان گفت منظورش از كلمه «طبيعت» عوامل فاقد شعور و ارزش است؟! يا بايد گفت منظور او «خدا» است، اگر چه كلمه طبيعت را بهجاى آن به كار برده است. نظير اين تعبيرات را - كه همه گواه بر ايمان به وجود يك عقل كل است - در كلمات غالب دانشمندان مادّى مىيابيم كه براى طبيعت، هدف، برنامه، اراده و قصد را قائل شدهاند و اينها همه گواه بر اين است كه منظورشان از كلمه «طبيعت»، عوامل فاقد شعور و قصد نيست، بلكه آنها در واقع نام طبيعت را بر «خدا» نهادهاند <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/5713/1/43 همان، ص43]-[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/5713/1/44 44]</ref>. | 3. با توجّه به استدلالات علمى گذشته، براى اثبات وجود خدا ممكن است اين پرسش پيش آيد كه چرا بسيارى از دانشمندان و بنيانگذاران علوم طبيعى، راه انكار را پيمودهاند؟ پاسخ اين پرسش چندان مشكل نيست؛ چراكه كمتر دانشمندى را مىتوان يافت كه در اعماق سخنان خود، به وجود يك عقل كل و يك مبدأ علم و قدرت معتقد نباشد، اگرچه در نامگذارى و تعبير از آن، الفاظى غير از «خدا» و «اللّه» را به كار برد. به گفته «فليسين شاله»، فيلسوف معروف: «هيچ بىخدايى وجود ندارد؛ هركس بهطرزى به او مىانديشد و هركس بهگونهاى او را درك مىكند». كسى كه به هنگام بحث درباره ساختمان قلب مىگويد «طبيعت، براى اين منظور در ميان بطنها، و دهليزهاى قلب، دريچهاى قرار داده تا خون از بطنها به دهليزها بازنگردد و جريان آن به هم نخورد» و به اين ترتيب براى طبيعت «هدف، قصد، برنامه و عقل» قائل مىشود، آيا مىتوان گفت منظورش از كلمه «طبيعت» عوامل فاقد شعور و ارزش است؟! يا بايد گفت منظور او «خدا» است، اگر چه كلمه طبيعت را بهجاى آن به كار برده است. نظير اين تعبيرات را - كه همه گواه بر ايمان به وجود يك عقل كل است - در كلمات غالب دانشمندان مادّى مىيابيم كه براى طبيعت، هدف، برنامه، اراده و قصد را قائل شدهاند و اينها همه گواه بر اين است كه منظورشان از كلمه «طبيعت»، عوامل فاقد شعور و قصد نيست، بلكه آنها در واقع نام طبيعت را بر «خدا» نهادهاند <ref>[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/5713/1/43 همان، ص43]-[http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/5713/1/44 44]</ref>. |
ویرایش