پرش به محتوا

صفحهٔ اصلی: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۸ ژوئن ۲۰۱۶
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲۳: خط ۲۳:
'''معرفی اجمالی'''
'''معرفی اجمالی'''


'''شرح دعاء السحر'''، اولين اثر نوشتارى [['''امام خمينى(ره)''']] به زبان عربی است ([http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13815/1/5 مقدمه تحقیق، ص5]). بنا بر نقل يكى از شاگردان امام خمينى (آيت‌الله سيد احمد فهرى)، ايشان خودش تصريح كرده است كه شرح دعاى سحر، اولين تأليف من است (ر.ك. شرح دعاى سحر، پيش‌گفتار مترجم، ص 25) و موضوعش شرح و تفسير أخلاقى و عرفانى دعاى سحرهاى ماه مبارك رمضان است. در سال 1347ق(1307ش)، بيش از بيست و هفت بهار از زندگى مؤلّف نگذشته بود كه موفق گرديد كتاب را به إتمام برساند. اين هنگام، أوايل دوره هفت ساله (1347 - 1354ق \ 1307 - 1314ش)، از حضور امام خمينى در دروس عرفانى آية الله شيخ محمد على شاه‌آبادى(ره) در قم بود (فيلسوف فطرت، ص 43 - 44) كه در زندگى معنوى او تأثيرى ژرف و پايدار بر جا نهاد.
'''شرح دعاء السحر'''، اولين اثر نوشتارى '''[[امام خمينى(ره)]]''' به زبان عربی است ([http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13815/1/5 مقدمه تحقیق، ص5]). بنا بر نقل يكى از شاگردان امام خمينى (آيت‌الله سيد احمد فهرى)، ايشان خودش تصريح كرده است كه شرح دعاى سحر، اولين تأليف من است (ر.ك. شرح دعاى سحر، پيش‌گفتار مترجم، ص 25) و موضوعش شرح و تفسير أخلاقى و عرفانى دعاى سحرهاى ماه مبارك رمضان است. در سال 1347ق(1307ش)، بيش از بيست و هفت بهار از زندگى مؤلّف نگذشته بود كه موفق گرديد كتاب را به إتمام برساند. اين هنگام، أوايل دوره هفت ساله (1347 - 1354ق \ 1307 - 1314ش)، از حضور امام خمينى در دروس عرفانى آية الله شيخ محمد على شاه‌آبادى(ره) در قم بود (فيلسوف فطرت، ص 43 - 44) كه در زندگى معنوى او تأثيرى ژرف و پايدار بر جا نهاد.


نويسنده، با بيان اين نكته كه ادعيه مأثوره از اهل بيت(ع)، يكى از بزرگ‌ترين نعمت‌هاى الهى بر انسان است، تأكيد مى‌كند كه دعا، پيوند معنوى مخلوق به خالق و حلقه وصل عاشق و معشوق است و چون اين مقصود، جز با توجه به معانى و أسرارش حاصل نمى‌شود، به شرح و تفسير آن به‌قدر ميسور پرداختم ([http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13815/2/5 متن کتاب، ص5]).
نويسنده، با بيان اين نكته كه ادعيه مأثوره از اهل بيت(ع)، يكى از بزرگ‌ترين نعمت‌هاى الهى بر انسان است، تأكيد مى‌كند كه دعا، پيوند معنوى مخلوق به خالق و حلقه وصل عاشق و معشوق است و چون اين مقصود، جز با توجه به معانى و أسرارش حاصل نمى‌شود، به شرح و تفسير آن به‌قدر ميسور پرداختم ([http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/13815/2/5 متن کتاب، ص5]).
۱

ویرایش