۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن میثم، میثم بن علی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'عز الدين' به 'عزالدين'
(←ولادت) |
جز (جایگزینی متن - 'عز الدين' به 'عزالدين') |
||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
===الف- چاپى=== | ===الف- چاپى=== | ||
اختيار مصباح السالكين، خلاصۀ شرح بزرگ نهج‌البلاغة وى است كه آن را به اشاره عطاملك جوينى براى دو فرزند او نظام‌الدين محمد و مظفر الدين على تأليف كرد. اين کتاب به ويرايش [[امینی، محمد هادی|محمد هادى امينى]] به چاپ رسيده‌است؛ شرح المائة كلمة لنهج‌البلاغة كه كنتورى نام اصلى آن را منهاج العارفين ذكر كرده و [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ]] از نسخه‌هاى آن در کتابهاى اهدايى مشكوة و کتابخانۀ كاشف الغطا ياد كرده. اين کتاب در 1390ق به كوشش [[محدث، جلال‌الدین|محدث ارموى]] در قم چاپ و منتشر شده‌است؛ قواعد المرام في علم الكلام، كه آن را به اشارۀ | اختيار مصباح السالكين، خلاصۀ شرح بزرگ نهج‌البلاغة وى است كه آن را به اشاره عطاملك جوينى براى دو فرزند او نظام‌الدين محمد و مظفر الدين على تأليف كرد. اين کتاب به ويرايش [[امینی، محمد هادی|محمد هادى امينى]] به چاپ رسيده‌است؛ شرح المائة كلمة لنهج‌البلاغة كه كنتورى نام اصلى آن را منهاج العارفين ذكر كرده و [[آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن|آقابزرگ]] از نسخه‌هاى آن در کتابهاى اهدايى مشكوة و کتابخانۀ كاشف الغطا ياد كرده. اين کتاب در 1390ق به كوشش [[محدث، جلال‌الدین|محدث ارموى]] در قم چاپ و منتشر شده‌است؛ قواعد المرام في علم الكلام، كه آن را به اشارۀ عزالدين ابوالمظفر عبدالعزيز بن جعفر نيشابورى نوشت. اين کتاب به كوشش [[حسینی اشکوری، احمد|سيد احمد حسينى]] در قم(1398ق) چاپ شده‌است. نام ديگر آن القواعد الالهية في الكلام و الحكمة است(همان، 179/17)؛ مصباح السالكين يا شرح بزرگ نهج‌البلاغة كه در 1276ق به اهتمام آخوند ملامحمدباقردر تهران چاپ سنگى شد و بار ديگر در 1404ق در تهران به كوشش جمعى از محققان به نام شرح نهج‌البلاغة به چاپ رسيد. ابن ميثم خود در مقدمه آورده كه اين شرح را به تشويق و براى عطاملك جوينى نوشته‌است(شرح نهج‌البلاغة، 4/1). | ||
===ب- خطى و آثار يافت نشده=== | ===ب- خطى و آثار يافت نشده=== | ||