۱۰۶٬۳۱۲
ویرایش
شیوه‌های تفسیر قرآن کریم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '.↵↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی'
جز (جایگزینی متن - ')ر' به ') ر') |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - '.↵↵↵↵رده:کتاب‌شناسی' به '. ==وابسته‌ها== {{وابسته‌ها}} رده:کتاب‌شناسی') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات کتاب | |||
| تصویر =NUR11091J1.jpg | |||
| عنوان =شیوه‌های تفسیر قرآن کریم | |||
| عنوان‌های دیگر =مناهج فی التفسیر | |||
| | |||
شیوه‌های تفسیری قرآن کریم | شیوه‌های تفسیری قرآن کریم | ||
| | | پدیدآوران = | ||
[[جوینی، مصطفی صاوی]] (نویسنده) | |||
[[دانش، موسی]] (مترجم) | [[دانش، موسی]] (مترجم) | ||
[[روحانی، حبیب]] (مترجم) | [[روحانی، حبیب]] (مترجم) | ||
| زبان =فارسی | |||
|زبان | | کد کنگره =BP 92 /ج9 م8041* | ||
| موضوع = | |||
تاویل | |||
|کد کنگره | |||
|موضوع | |||
تفاسیر اهل سنت - تاریخ و نقد | تفاسیر اهل سنت - تاریخ و نقد | ||
| خط ۳۴: | خط ۲۳: | ||
تفسیر - فن | تفسیر - فن | ||
| ناشر = | |||
|ناشر | آستان قدس رضوی، بنياد پژوهشهای اسلامى | ||
| مکان نشر =مشهد مقدس - ایران | |||
| سال نشر = 1387 ش | |||
|مکان نشر | |||
|سال نشر | |||
| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11091AUTOMATIONCODE | |||
| چاپ =2 | |||
| شابک =978-964-444-946-8 | |||
| تعداد جلد =1 | |||
| کتابخانۀ دیجیتال نور =11091 | |||
| کتابخوان همراه نور =11091 | |||
| کد پدیدآور = | |||
| پس از = | |||
| پیش از = | |||
}} | |||
'''شيوه‌هاى تفسيرى قرآن كريم''' اثر استاد مصرى مصطفى صاوى جوينى به نام مناهج فى التفسير مى‌باشد كه با اهتمام آقايان موسى دانش و حبيب روحانى ترجمه شده است. | '''شيوه‌هاى تفسيرى قرآن كريم''' اثر استاد مصرى مصطفى صاوى جوينى به نام مناهج فى التفسير مى‌باشد كه با اهتمام آقايان موسى دانش و حبيب روحانى ترجمه شده است. | ||
مناهج التفسير، كتابى است تحقيقى و ادبى كه شيوه‌هاى تفسيرى را از دوران پيامبر(ص) تا پايان قرن سوم هجرى بررسى و نقد مى‌كند. | مناهج التفسير، كتابى است تحقيقى و ادبى كه شيوه‌هاى تفسيرى را از دوران پيامبر(ص) تا پايان قرن سوم هجرى بررسى و نقد مى‌كند. | ||
==ساختار | ==ساختار== | ||
در مقدمه اين اثر، بطور مختصر مراحل تفسير كه از زمان پيامبر شروع و سپس به [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] در قرن اول و بعد مكتب لغوى، خردگرايى و روايى ميرسد بازگو و از روش و سبک خود در بررسى اين مراحل و مكاتب صحبت كرده و در ضمن بررسى شيوه مفسران به ارائه شخصيت مؤلف و بازتاب تمدن عصر آنان مى‌پردازد زيرا ايشان معتقدند كه بين اينهاارتباطى تنگاتنگ وجود دارد. | |||
اثر حاضر در پنج بخش با عناوين شيوه قرآنى در قرائت و تفسير، [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] پدر تفسير، مكتب لغوى در شيوه تفسيرى، خودگرايى در تفسير [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] و طبرى و شيوه تفسير روايى قرآن آمده است. | |||
اثر حاضر در پنج بخش با عناوين شيوه قرآنى در قرائت و تفسير، [[ | |||
در بخش اول روش قرآنى در قرائت، تلاوت و تفسير را با اتكا به آيات قرآنى و روايات نبوى شرح داده | در بخش اول روش قرآنى در قرائت، تلاوت و تفسير را با اتكا به آيات قرآنى و روايات نبوى شرح داده | ||
كه در حقيقت روش تفسير قرآن در عصر رسول خدا(ص) را دربر دارد و آن عبارت از دل سپردن به قرآن و فهم دقيق و تاثر شديد از قرآن | كه در حقيقت روش تفسير قرآن در عصر رسول خدا(ص) را دربر دارد و آن عبارت از دل سپردن به قرآن و فهم دقيق و تاثر شديد از قرآن | ||
در بخش دوم روش تفسيرى صحابه پس از رحلت پيامبر اكرم(ص) | در بخش دوم روش تفسيرى صحابه پس از رحلت پيامبر اكرم(ص) که [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] طبق نظر مؤلف پدر تفسير قرآن ناميده شده است مطرح مى‌شود.زمانى كه پيامبر(ص)چشم از جهان فروبست برخى از صحابه، در شهرها پراكنده و كارهاى‌خلافت را بر عهده گرفتند.آنان عملا به اجراى احكام اسلام سرگرم شدند.بنابراین روش آنان تفسير عملى قرآن بود و همين عمل آنان به قرآن تفسير عملى قرآن شمرده مى‌شد.وسائل و ابزارى كه [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] در تفسير خود از آنها مدد جسته و كمك مى‌گرفت عبارتند از:علم به اسباب نزول، علم به لغات قبائل، علم به اشعار عرب و استشهاد به شعر در تفسير لغات قرآن، علم به آداب ورسوم عرب جاهلى، تفسير قرآن به قرآن، مراجعه درست و توأم با احتياط به اهل كتاب، علم به جغرافى كشورهاى اسلامى و اهتمام وى به دانستن قصه‌هاى قرآن و مواضع آنها مى‌توان دانست. | ||
در بخش سوم به بررسى كوششهاى اهل لغت در تبيين مفاهيم قرآن و آشكار ساختن زيبايى اسلوب و نيز كشف اسرار آن سهم بسزائى داشته‌اند كه تحت عنوان مكتب لغوى در تفسير نام دارد در سه فصل به معرفى و شرح روش تفسيرى برجستگان آنان فرّاء، ابوعبيده و ابواسحاق زحّاج مى‌پردازد و آثار آنان معانى القرآن، مجاز القرآن و معانى القرآن به تفصيل پرداخته مى‌شود. | در بخش سوم به بررسى كوششهاى اهل لغت در تبيين مفاهيم قرآن و آشكار ساختن زيبايى اسلوب و نيز كشف اسرار آن سهم بسزائى داشته‌اند كه تحت عنوان مكتب لغوى در تفسير نام دارد در سه فصل به معرفى و شرح روش تفسيرى برجستگان آنان فرّاء، ابوعبيده و ابواسحاق زحّاج مى‌پردازد و آثار آنان معانى القرآن، مجاز القرآن و معانى القرآن به تفصيل پرداخته مى‌شود. | ||
| خط ۸۱: | خط ۶۷: | ||
نسخه حاضر توسط بنياد پژوهشهاى اسلامى با عنوان چاپ اول/1385/مشهد منتشر و به بازار عرضه گرديده است. | نسخه حاضر توسط بنياد پژوهشهاى اسلامى با عنوان چاپ اول/1385/مشهد منتشر و به بازار عرضه گرديده است. | ||
==وابسته‌ها== | |||
{{وابسته‌ها}} | |||
[[رده:کتاب‌شناسی]] | [[رده:کتاب‌شناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | [[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | ||
[[رده: تفسیر]] | [[رده: تفسیر]] | ||
[[رده: تاریخ تفسیر، تراجم و طبقات مفسران، متون تفاسیر (مجموعه‌ها، برگزیده‌ها)]] | [[رده: تاریخ تفسیر، تراجم و طبقات مفسران، متون تفاسیر (مجموعه‌ها، برگزیده‌ها)]] | ||