هاشمی‌نژاد، قاسم: تفاوت میان نسخه‌ها

|-class='articleCode'

|کد مولف

|}

</div>

يكى از كسانى كه پيش از انقلاب اسلامى ايران، خود دست به قلم داشت و رمان و داستان مى‌نوشت، اما در نقدنويسى هم قريحه خود را نشان داد، قاسم هاشمى‌نژاد بود. او براى مدتى كوتاه، نقدهاى روشنگرانه‌اى نوشت و به تحليل محتوا و ساختار آثار داستانى پرداخت. نقدهايى كه او بر آثار هوشنگ گلشيرى نوشت، موجب شد كه آن آثار شهرت فراوانى پيدا كنند. هاشمى‌نژاد و شميم بهار و جوان بااستعداد ديگرى به نام حسين رازى، منتقدانى بودند كه هم در زمينه نقد ادبى و هم نقد سينمايى و زمينه‌هاى ديگر خوش درخشيدند و آثار قابل ملاحظه‌اى نوشتند، اما زود از صحنه ادبى خارج شدند و با وجود امكانات زياد، كتابى از مجموعه آثار خود منتشر نكردند.

آثار هاشمى‌نژاد را مى‌توان به چند بخش تقسيم نمود:

1. فيل در تاريكى؛

4. خير النساء و عشق‌نامه مليك مطران.

1. توى زيبايى راه مى‌روم؛

2. قصه اسد و جمعه.

1. گواهى عاشقى اگر بپذيرند؛

2. پرى‌خوانى.

1. سفرنامه ناصرخسرو قباديانى مروزى.

1. قصه‌هاى عرفانى؛

2. حكايت‌هاى عرفانى، 201 گزيده روايى از دفتر معرفت‌پيشگان.

1. منبر يك رسانه عمومى در اسلام؛