۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
(لینک درون متنی) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR10727J1.jpg|بندانگشتی|سفرنامه لرستان و خوزستان، محمد حسین آریا]] | [[پرونده:NUR10727J1.jpg|بندانگشتی|سفرنامه لرستان و خوزستان، محمد حسین آریا]] | ||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | ||
|+ | |+ | ||
|- | |- | ||
! نام کتاب!! data-type= | ! نام کتاب!! data-type="bookName" |سفرنامه لرستان و خوزستان، محمد حسین آریا | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر کتاب | |نام های دیگر کتاب | ||
|data-type= | | data-type="otherBookNames" | | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type= | | data-type="authors" |[[دوبد، کلمنت اوگاستس]] (نويسنده) | ||
[[آریا لرستانی، محمدحسین]] (مترجم) | [[آریا لرستانی، محمدحسین]] (مترجم) | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
|data-type= | | data-type="language" |فارسی | ||
|- | |- | ||
|کد کنگره | |کد کنگره | ||
|data-type= | | data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |DSR 1366/5 /د9س7 | ||
|- | |- | ||
|موضوع | |موضوع | ||
|data-type= | | data-type="subject" |ایران - سیر و سیاحت - قرن 13ق. | ||
خوزستان - سیر و سیاحت - قرن 13ق. | خوزستان - سیر و سیاحت - قرن 13ق. | ||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type= | | data-type="publisher" |شرکت انتشارات علمی و فرهنگی | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishPlace" |تهران - ایران | ||
|- | |- | ||
|سال نشر | |سال نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishYear" | 1384 هـ.ش | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type= | | data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE10727AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
'''سفرنامه لرستان و خوزستان'''، اثر [[دوبد، کلمنت اوگاستس|بارون كلمنت اوگوستوس دوبد]]، شرح سفر جهانگردى روسى به نام ِ"[[دوبد، کلمنت اوگاستس|كلمنت او گاستس دو بُد]]" و نام مختصرِ " [[دوبد، کلمنت اوگاستس|بارون دو بُد]]" مىباشد كه توسط آقاى [[آریا لرستانی، محمدحسین|محمدحسين آريا]] ترجمه شده است. مؤلف اثر، سياح روسى در محدوده زمانى قتل گريبايدوف، در سمت نايب اولى سفارت روسيه در تهران انجام وظيفه مىكرده است. چنين به نظر مىرسد، او خانه بدوشى بوده كه به عشق سير و سفر در خطه پهناور ايران به سياحت پرداخته و پيش از سفر به لرستان بزرگ و لرستان كوچك و خوزستان، نواحى کرمانشاهان، خراسان، گرگان، همدان و مناطق ديگر مملكت ما را گشته است. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
بارون دو بد در اوايل سلطنت محمد شاه از مسير تهران، قم، كاشان، اصفهان و شيراز به كازرون سفر مىكند، و وقايع اين بخش را به اجمال شرح مىدهد. آن گاه به خطه لرستان بزرگ پا مىگذارد و مسير دوگنبدان، بهبهان و مالمير را طى مىكند و حوادث سفر خود را درباره طايفههاى ممسنى، بويراحمد، جاوى، كهكيلويه، بختيارى و... به تفصيل بازگو مىنمايد. سپس شوشتر، دزفول و شوش را مىبيند، آن گاه به قول خود وارد سرزمين نامكشوف لرستان كوچك مىشود، از جايدر و كوهدشت به شهر خرمآباد و بروجرد مىآيد و پس از اقامت و توصيف آنها و شرح طوايف پيشكوه و پشتكوه از مسير اراك و قم به تهران باز مىگردد و بخشى از تاريخ اين مناطق را بر ما روشن مىسازد. | [[دوبد، کلمنت اوگاستس|بارون دو بد]] در اوايل سلطنت محمد شاه از مسير تهران، قم، كاشان، اصفهان و شيراز به كازرون سفر مىكند، و وقايع اين بخش را به اجمال شرح مىدهد. آن گاه به خطه لرستان بزرگ پا مىگذارد و مسير دوگنبدان، بهبهان و مالمير را طى مىكند و حوادث سفر خود را درباره طايفههاى ممسنى، بويراحمد، جاوى، كهكيلويه، بختيارى و... به تفصيل بازگو مىنمايد. سپس شوشتر، دزفول و شوش را مىبيند، آن گاه به قول خود وارد سرزمين نامكشوف لرستان كوچك مىشود، از جايدر و كوهدشت به شهر خرمآباد و بروجرد مىآيد و پس از اقامت و توصيف آنها و شرح طوايف پيشكوه و پشتكوه از مسير اراك و قم به تهران باز مىگردد و بخشى از تاريخ اين مناطق را بر ما روشن مىسازد. | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
در مقدمه اين كتاب مىخوانيم: در دوران حكومت صفويه و خاصه ايام زمامدارى شاهان قاجار، جمع بسيارى از سياحان و خاور شناسان و باستان شناسان و نظاميان و سياستمداران اروپايى هر يك به منظور خاصى به ايران كهنسال سفر كردند و ماجراى خود را نگاشتند. جمعى از اينان به تربت زبان و فرهنگ و ادب فارسى به سفرى روحانى آمدند تا هم مشام جان خويشتن را از رايحه دل انگيز نغمات و عرفان سخن سرايان اين مُلك بيارايند و هم تابشى از خرد و حكمت آن را براى همزبانان خود به ارمغان ببرند. از اين جمله است نيكلسن...، لويى ماسينيون...، گوته. | در مقدمه اين كتاب مىخوانيم: در دوران حكومت صفويه و خاصه ايام زمامدارى شاهان قاجار، جمع بسيارى از سياحان و خاور شناسان و باستان شناسان و نظاميان و سياستمداران اروپايى هر يك به منظور خاصى به ايران كهنسال سفر كردند و ماجراى خود را نگاشتند. جمعى از اينان به تربت زبان و فرهنگ و ادب فارسى به سفرى روحانى آمدند تا هم مشام جان خويشتن را از رايحه دل انگيز نغمات و عرفان سخن سرايان اين مُلك بيارايند و هم تابشى از خرد و حكمت آن را براى همزبانان خود به ارمغان ببرند. از اين جمله است نيكلسن...، [[ماسینیون، لویی|لويى ماسينيون]]...، گوته. | ||
همه راهيان ايران چنين نبودهاند، برخى نيز در پى يافتن گنجينههاى باستانى و تزيين موزههاى وطن خود و شوق به اكتشاف اسرار كهن تاريخ مشرق زمين و... بدين سوى روى آور شدهاند، چه بسا به توان فرانسوىها و آلمانىها را از اين جمله شمرد. | همه راهيان ايران چنين نبودهاند، برخى نيز در پى يافتن گنجينههاى باستانى و تزيين موزههاى وطن خود و شوق به اكتشاف اسرار كهن تاريخ مشرق زمين و... بدين سوى روى آور شدهاند، چه بسا به توان فرانسوىها و آلمانىها را از اين جمله شمرد. | ||
بارون دوبد در سفر خود از خوزستان نيز ديدن كرده است. در كتاب ترجمه شدهاش، با عنوانِِ "سفرنامه خوزستان و لرستان"، مسير حركت او با نقشهاى نشان داده شده است. بهبهان يكى از مقاصدى بود كه او در سفرش از آن جا ديدار كرد. در فصل هشتم كتاب، آمده است: | [[دوبد، کلمنت اوگاستس|بارون دوبد]] در سفر خود از خوزستان نيز ديدن كرده است. در كتاب ترجمه شدهاش، با عنوانِِ "سفرنامه خوزستان و لرستان"، مسير حركت او با نقشهاى نشان داده شده است. بهبهان يكى از مقاصدى بود كه او در سفرش از آن جا ديدار كرد. در فصل هشتم كتاب، آمده است: | ||
"با ورود به شيراز در صدد بر آمدم تا مسيرهاى منتهى به بهبهان را بشناسم... دريافتم سه جاده مختلف به بهبهان مىرود. نخستين جاده از دره خلار با تاكستانهاى معروفش مىگذشت كه بهترين نوع شراب شيراز را از آنجا مىگيرند. مسافت شيراز تا بهبهان از طريق اين راه بيشتر از پنجاه فرسنگ نيست... جاده دوم با عبور از كازرون به ابوشهر(بوشهر) مىرسد كه از آن جا از طريق دريا به هنديان و از طريق خشكى به بهبهان سفر مىكنند. | "با ورود به شيراز در صدد بر آمدم تا مسيرهاى منتهى به بهبهان را بشناسم... دريافتم سه جاده مختلف به بهبهان مىرود. نخستين جاده از دره خلار با تاكستانهاى معروفش مىگذشت كه بهترين نوع شراب شيراز را از آنجا مىگيرند. مسافت شيراز تا بهبهان از طريق اين راه بيشتر از پنجاه فرسنگ نيست... جاده دوم با عبور از كازرون به ابوشهر(بوشهر) مىرسد كه از آن جا از طريق دريا به هنديان و از طريق خشكى به بهبهان سفر مىكنند. |
ویرایش