۸۵
ویرایش
(صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'>
[[پرونده:NUR01328J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
در مشكات دوم، پيرامون رموز خلافت و ولايت و نبوت در عالم غيب و معنا و ظاهر بحث مىشود. اين مشكات، مشتمل بر سه مصباح است. در مصباح اول، به بعضى از اسرار عالم امر و معنا و در مصباح دوم، پيرامون آنچه كه از سرّ خلافت و نبوت و ولايت در نشانه غيبى و انوار عقلى الهى منكشف مىگردد، مىشود و در مصباح سوم، پيرامون اسرار و رموز خلافت و نبوت و ولايت در نشانه ظاهرى خلقى و راز بعثت پيامبران و مقام و منزلت ايشان نسبت به پيامبر ما، بحث شده است و در خاتمه، وصيت مؤلف به خوانندگان كتاب نسبت به كتمان اسرار عرفانى از نااهلان و تعليم آنها به طالبان، بيان شده است. | در مشكات دوم، پيرامون رموز خلافت و ولايت و نبوت در عالم غيب و معنا و ظاهر بحث مىشود. اين مشكات، مشتمل بر سه مصباح است. در مصباح اول، به بعضى از اسرار عالم امر و معنا و در مصباح دوم، پيرامون آنچه كه از سرّ خلافت و نبوت و ولايت در نشانه غيبى و انوار عقلى الهى منكشف مىگردد، مىشود و در مصباح سوم، پيرامون اسرار و رموز خلافت و نبوت و ولايت در نشانه ظاهرى خلقى و راز بعثت پيامبران و مقام و منزلت ايشان نسبت به پيامبر ما، بحث شده است و در خاتمه، وصيت مؤلف به خوانندگان كتاب نسبت به كتمان اسرار عرفانى از نااهلان و تعليم آنها به طالبان، بيان شده است. | ||
{ | |||
| | {{شعر}} | ||
{{ب|''مى به زاهد گر دهى ضايع شود''|2=''مى به رندى ده كه مىنوشد به جان''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
مؤلف، در تفسير خلافت الهيه مىفرمايد: «خلافت الهيه، از شئونات بزرگ الهى و عالىترين مقام ربانى است. باب ابواب تجلى و كليد فتح عالم غيب و شهود است و در اصطلاح خاص عبارت از مقام عنديت و قرابت ويژه عبد و سالك بهسوى حق تعالى است و مفاتيح الغيبى كه جز خدا كسى از آن خبر ندارد، در اين مقام، ظهور مىكند. اسماء و صفات، به سبب خلافت الهيه از عالم غيب و بطون، ظهور و بروز مىكند؛ اين همان حجاب بزرگ است كه كوچك و بزرگ در مقابل آن، نيست و نابود مىگردند و دارا و نادار در حضور آن، هلاك و فانى مىشوند و در يك جمله، خلافت الهيه همان روح و حقيقت خلافت محمديه(ص) مىباشد. در تقرير نبوت محمديه مىفرمايد: نبوت به معنى انباء و اخبار است و نبى به معنى منبئ و مخبر از ذات خدا و اسماء و صفات و احكام و مقاصد او است. | مؤلف، در تفسير خلافت الهيه مىفرمايد: «خلافت الهيه، از شئونات بزرگ الهى و عالىترين مقام ربانى است. باب ابواب تجلى و كليد فتح عالم غيب و شهود است و در اصطلاح خاص عبارت از مقام عنديت و قرابت ويژه عبد و سالك بهسوى حق تعالى است و مفاتيح الغيبى كه جز خدا كسى از آن خبر ندارد، در اين مقام، ظهور مىكند. اسماء و صفات، به سبب خلافت الهيه از عالم غيب و بطون، ظهور و بروز مىكند؛ اين همان حجاب بزرگ است كه كوچك و بزرگ در مقابل آن، نيست و نابود مىگردند و دارا و نادار در حضور آن، هلاك و فانى مىشوند و در يك جمله، خلافت الهيه همان روح و حقيقت خلافت محمديه(ص) مىباشد. در تقرير نبوت محمديه مىفرمايد: نبوت به معنى انباء و اخبار است و نبى به معنى منبئ و مخبر از ذات خدا و اسماء و صفات و احكام و مقاصد او است. | ||
خط ۸۲: | خط ۸۳: | ||
ولايت، معانى مختلفى دارد مانند قرب، محبوبيت، تصرف، ربوبيت و نيابت. تمام اين معانى، شايسته اين حقيقت است و ساير مراتب، ظل و سايه آن است و آن رب و مربى ولايت علويه است كه با حقيقت خلافت محمديه در عالم معنا و ظاهر متحد است. | ولايت، معانى مختلفى دارد مانند قرب، محبوبيت، تصرف، ربوبيت و نيابت. تمام اين معانى، شايسته اين حقيقت است و ساير مراتب، ظل و سايه آن است و آن رب و مربى ولايت علويه است كه با حقيقت خلافت محمديه در عالم معنا و ظاهر متحد است. | ||
{ | |||
| | {{شعر}} | ||
{{ب|''مرتضايى كه كرد يزدانش''|2=''همره جان مصطفى جانش''}} | |||
{{پایان شعر}} | |||
==ويژگىهاى كتاب:== | ==ويژگىهاى كتاب:== | ||
خط ۱۱۷: | خط ۱۱۹: | ||
[[رده:تصوف و عرفان]] | [[رده:تصوف و عرفان]] | ||
[[رده:مباحث خاص تصوف و عرفان]] | [[رده:مباحث خاص تصوف و عرفان]] | ||
ویرایش