۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(لینک درون متنی) |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR10824J1.jpg|بندانگشتی|أمالي المحاملي]] | [[پرونده:NUR10824J1.jpg|بندانگشتی|أمالي المحاملي]] | ||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | ||
|+ | |+ | ||
|- | |- | ||
! نام کتاب!! data-type= | ! نام کتاب!! data-type="bookName" |أمالي المحاملي | ||
|- | |- | ||
|نامهای دیگر کتاب | |نامهای دیگر کتاب | ||
|data-type= | | data-type="otherBookNames" |روایه ابن الصلت | ||
روایة ابن مهدي الفارسی | روایة ابن مهدي الفارسی | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type= | | data-type="authors" |[[فارسی، عبدالواحد بن محمد بن مهدی]] (نويسنده) | ||
[[قرشی، احمد بن محمد]] (نويسنده) | [[قرشی، احمد بن محمد]] (نويسنده) | ||
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
|data-type= | | data-type="language" |عربی | ||
|- | |- | ||
|کد کنگره | |کد کنگره | ||
|data-type= | | data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |BP 122 /م3الف8* | ||
|- | |- | ||
|موضوع | |موضوع | ||
|data-type= | | data-type="subject" |احادیث اهل سنت - قرن 4ق. | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type= | | data-type="publisher" |دار النوادر | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishPlace" |دمشق - سوریه | ||
|- | |- | ||
|سال نشر | |سال نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishYear" | 1427 هـ.ق یا 2006 م | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type= | | data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE10824AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
اين کتاب در راستاى سنّت املاء و استملائى مىباشد كه بهخصوص در قرون سوم و چهارم هجرى رواج قابل توجهى داشته است. [[امالی شيخ صدوق|امالى صدوق]]، امالى ابن شجرى و ديگر املاهايى كه در ميان شيعه و سنى شهرت يافتهاند از آن جمله مىباشند. اين كار بدينترتيب صورت مىگرفته كه يك شيخ راوى حديث روايات مهم و قابل استفاده در فقه، حديث و عقائد و... را به صورت املاء در مجلس درس خود بيان مىكرده و شاگردان اقدام به نوشتن آن مىكردهاند و در پايان مجموعه آن امالى کتابهايى را تشكيل مىداد. | اين کتاب در راستاى سنّت املاء و استملائى مىباشد كه بهخصوص در قرون سوم و چهارم هجرى رواج قابل توجهى داشته است. [[امالی شيخ صدوق|امالى صدوق]]، [[أمالي ابن الشجري|امالى ابن شجرى]] و ديگر املاهايى كه در ميان شيعه و سنى شهرت يافتهاند از آن جمله مىباشند. اين كار بدينترتيب صورت مىگرفته كه يك شيخ راوى حديث روايات مهم و قابل استفاده در فقه، حديث و عقائد و... را به صورت املاء در مجلس درس خود بيان مىكرده و شاگردان اقدام به نوشتن آن مىكردهاند و در پايان مجموعه آن امالى کتابهايى را تشكيل مىداد. | ||
اين امالى از اسناد قابل اعتنائى برخوردار بوده و همه روايات را شيخ با سند آنها يعنى اينكه از چه كسى نقل مىكند و او نيز از چه كسى نقل كرده تا آخر بيان مىكرده است. در اين کتاب اكثر املاءها روايات نبوى هستند و در پارهاى از موارد نيز مطالبى از صحابه مانند عمر بن خطاب، عايشه، ابوهريره و ديگران نقل شده است. | اين امالى از اسناد قابل اعتنائى برخوردار بوده و همه روايات را شيخ با سند آنها يعنى اينكه از چه كسى نقل مىكند و او نيز از چه كسى نقل كرده تا آخر بيان مىكرده است. در اين کتاب اكثر املاءها روايات نبوى هستند و در پارهاى از موارد نيز مطالبى از صحابه مانند عمر بن خطاب، عايشه، ابوهريره و ديگران نقل شده است. | ||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
در مجلس اول از بخش اول، ابوعمر عبدالواحد مهدى فارسى نقل مىكند كه در مجلسى كه در تاريخ هفتم ربيع الثانى سال329ق تشكيل شده بود، حسين بن اسماعيل محاملى از يعقوب بن ابراهيم دورقى و او هم با چند واسطه روايتى فقهى است از رسول اكرم(ص) نقل كرده است. همين روايت به طريق ديگرى نيز نقل شده است. | در مجلس اول از بخش اول، ابوعمر عبدالواحد مهدى فارسى نقل مىكند كه در مجلسى كه در تاريخ هفتم ربيع الثانى سال329ق تشكيل شده بود، حسين بن اسماعيل محاملى از يعقوب بن ابراهيم دورقى و او هم با چند واسطه روايتى فقهى است از رسول اكرم(ص) نقل كرده است. همين روايت به طريق ديگرى نيز نقل شده است. | ||
از ديگر روايات اين مجلس رواياتى است كه درباره روزه در سفر، دفاع از حريم خانواده، در ارزش موحّد بودن و كلمه توحيد و عرضه آن به اقوام و افراد گوناگون از پيامبر(ص) نقل شده است. يكى از آنها روايتى است كه اميرالمؤمنين(ع) فرموده است: «قال رسول الله(ص): لا يؤمن عبدحتى يؤمن باربع. يشهد ان لا اله الا الله و انى رسول الله بعثنى بالحق و يؤمن بالقدر و يؤمن بالبعث بعد الموت». يعنى پيامبر(ص) ايمان كامل را در صورت داشتن ايمان منوط به چهار چيز مىداند: ايمان به وحدانيّت خداوند متعال، ايمان به رسالت پيامبر اعظم(ص)، ايمان به قضا و قدر الهى و ايمان به معاد. آثار مهم گفتن لا اله الا الله به هنگام جان دادن نيز در دو حديث جداگانه بيان شده است كه آخرين روايات اين مجلس مىباشند. | از ديگر روايات اين مجلس رواياتى است كه درباره روزه در سفر، دفاع از حريم خانواده، در ارزش موحّد بودن و كلمه توحيد و عرضه آن به اقوام و افراد گوناگون از پيامبر(ص) نقل شده است. يكى از آنها روايتى است كه [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] فرموده است: «قال رسول الله(ص): لا يؤمن عبدحتى يؤمن باربع. يشهد ان لا اله الا الله و انى رسول الله بعثنى بالحق و يؤمن بالقدر و يؤمن بالبعث بعد الموت». يعنى پيامبر(ص) ايمان كامل را در صورت داشتن ايمان منوط به چهار چيز مىداند: ايمان به وحدانيّت خداوند متعال، ايمان به رسالت پيامبر اعظم(ص)، ايمان به قضا و قدر الهى و ايمان به معاد. آثار مهم گفتن لا اله الا الله به هنگام جان دادن نيز در دو حديث جداگانه بيان شده است كه آخرين روايات اين مجلس مىباشند. | ||
مجلس ديگر محاملى داراى دوازده روايت مىباشد. | مجلس ديگر محاملى داراى دوازده روايت مىباشد. |
ویرایش