پرش به محتوا

الگو:صفحهٔ اصلی/مقالهٔ برگزیده اول: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:


<div class="boxTitle"><big>'''[[من هم قتلة الحسين؟ شيعة الكوفة؟]]'''</big></div>
<div class="boxTitle"><big>'''[[تحقیق درباره اول اربعین حضرت سيدالشهداء(ع)]]'''</big></div>
[[پرونده:NUR12355J1.jpg|بندانگشتی|من هم قتلة الحسين؟ شيعة الكوفة؟|175px]]
[[پرونده:NUR00921J1.jpg|بندانگشتی|تحقیق درباره اول اربعین حضرت سيدالشهداء(ع)|175px]]


'''من هم قتلة الحسين؟ شيعة الكوفة؟'''، نوشته [[حسینی میلانی، علی|سید علی حسینی میلانی]] به زبان عربی در یک جلد و در زمان معاصر است. این کتاب یک سؤال که همان عنوان کتاب است را پاسخ می‌دهد: چه کسانی امام حسین(ع) را کشتند؟ آیا شیعیان کوفه بودند؟
'''تحقیق درباره اول اربعین حضرت سيدالشهداء(ع)'''، تألیف [[قاضی طباطبایی، محمدعلی|سید محمدعلی قاضی طباطبایی]]، تحقیقی است درباره نخستین اربعین حضرت سيدالشهداء(ع) که نویسنده در آن به بررسی اقوال گوناگون درباره این مسئله پرداخته که آیا کاروان کربلا در بازگشت از شام، توانسته است خود را در اولین اربعین شهدای کربلا به صحرای تفتیده کربلا برساند یا نه؟


متن کتاب پس از مقدمه ناشر و مؤلف، با عنوانی به نام مقدمات بحث که دارای شش فصل است، آغاز می‌شود. سپس سه حلقه اصلی بر محوریت نقش معاویه، یزید و علما در حادثه کربلا آمده است. دو حلقه اول هریک دارای دو باب هستند که ذیل هریک، فصول مختلفی ارائه شده است و حلقه سوم دارای چهار فصل است و در پایان کتاب، خاتمه ذکر شده است.
نویسنده در ضمن بررسی مطلب مزبور، از موضوعات مختلف تاریخی، اجتماعی، سیاسی، علمی، فقهی و... سخن به میان آورده است.


نویسنده در مقدمه کتاب، انگیزه خویش از نگارش کتاب، پاسخ به یک شبهه بیان می‌کند. برخی در تطهیر و تبرئه بنی‌امیه، شیعیان را متهم می‌کنند که چرا عزاداری می‌کنند درصورتی‌که خود، امام حسین(ع) را کشتند؟ نویسنده با محور قرار دادن این سؤال، پاسخ خویش را بر سه محور اصلی بیان می‌کند. اول آنکه واقعه کربلا یک رخداد ساده نبود، بلکه محصول اقدامات برنامه‌ریزی‌شده معاویه و دنباله‌روی یزید در این خط بود. دوم آنکه شیعیان کوفه که به امام نامه نوشتند، از سوی حکومت کشته یا زندانی و یا پراکنده شدند. سوم آنکه ریشه این شبهه ناشی از حمایت معاویه و دور نگه‌داشتن وی از لعن و طعن است. وی می‌نویسد: بر اساس همین سه محور، کتاب در سه حلقه تنظیم شده است؛ بررسی نقش معاویه و اقدامات وی در پیش از واقعه، نقش یزید در حادثه کربلا و نقش علماء ناصبی
ایشان در مقدمه ضمن اشاره به موضوع کتاب، این نکته بیان کرده است که: «در میان شیعه روز اربعین سيدالشهداء(ع) که روز بیستم صفر است، شهرت بسیار دارد و عموما آن روز را روز ورود اهل‌بیت(ع) پس از خلاصی از اسارت شام به کربلا می‌دانند و از ائمه اهل‌بیت(ع) زیارت مخصوصی برای آن روز وارد شده و از علمای امامیه تا قرن هفتم هجری شبهه و اشکالی در این موضوع دیده نشده است و اول کسی که شبهه کرده غیر از سید اجل اعظم سید رضی‌الدین علی بن طاووس حسنی (قدس‌سره) در کتاب اقبال سراغ نداریم».


نویسنده در فصل اول، با استناد به منابع اهل سنت به شواهدی در ربودن خلافت از بنی‌هاشم توسط بنی‌امیه اشاره می‌کند. مهم‌ترین این شواهد، قول ابوسفیان در یک جلسه خصوصی است. در فصل بعدی به اتفاقاتی که بین امام حسن(ع) و معاویه واقع شده است اشاره کرده است. فصول بعدی شامل مفاد صلح امام حسن(ع) و معاویه، نقض توافقنامه از طرف معاویه، خلافت و زندگینامه یزید است ....
یکی از شبهات موجود در حوزه تاریخ اسلام، این است که آیا کاروان اسرای کربلا و خاندان مطهر حضرت سيدالشهداء(ع) در بازگشت از شام، در نخستین اربعین شهدای کربلا به صحرای تفتیده نینوا بازگشته‌اند یا نه؟ در بیان اهمیت این بحث تاریخی، همین بس که نخستین بار دو تن از علمای طراز اول شیعه، سید بن طاووس در کتاب مشهور خود به نام «اللهوف علی قتلی الطفوف» و محدث نوری در کتاب «لؤلؤ و مرجان» در درستی مسئله ورود کاروان عاشورا در نخستین اربعین به سرزمین کربلا دچار تردید و ارائه شبهه شدند. بعدها این تردید به آثار شفاهی و کتبی شاگردان آن دو عالم برجسته راه یافت و بدین‌گونه مدخل مهمی در کتب دینی شیعه و حتی سنی برای بحث به وجود آمد...
 
<div class="mw-ui-button">[[تحقیق درباره اول اربعین حضرت سيدالشهداء(ع)|'''ادامه''']]</div>
<div class="mw-ui-button">[[من هم قتلة الحسين؟ شيعة الكوفة؟|'''ادامه''']]</div>
۶۱٬۱۸۹

ویرایش