۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
|||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
'''نهاية المرام في علم الكلام''' كه مفصلترين كتاب كلامى شيعه است، در قرن هشتم نوشته شده است. اين كتاب نزد خود مؤلف هم از جامعيت خاصى برخوردار بوده است، به طورى كه در كتابهاى ديگرش([[كشف المراد في شرح تجريد الاعتقاد|كشف المراد]]، | '''نهاية المرام في علم الكلام''' كه مفصلترين كتاب كلامى شيعه است، در قرن هشتم نوشته شده است. اين كتاب نزد خود مؤلف هم از جامعيت خاصى برخوردار بوده است، به طورى كه در كتابهاى ديگرش([[كشف المراد في شرح تجريد الاعتقاد|كشف المراد]]، نهج المسترشدين، كشف الفوائد و...) بعضى از مسائل را به اين كتاب ارجاع داده است. | ||
متاسفانه نسخههاى موجود از اين كتاب ناقص هستند و اين احتمال را چند امر تقويت مىكند: | متاسفانه نسخههاى موجود از اين كتاب ناقص هستند و اين احتمال را چند امر تقويت مىكند: | ||
| خط ۹۸: | خط ۹۸: | ||
# آراء و انديشههاى كلامى اديان و فرقههاى مختلف مفصل شرح داده شده و تمام نظرات با نهايت امانتدارى و بدون هيچ تصرفى ابتدا بيان و سپس نقد شدهاند. اين اثر در واقع كتابى است، تطبيقى بين آراء و نظرات متكلمين و حكماء در باب توحيد، نبوت و ساير مسائل كلامى. | # آراء و انديشههاى كلامى اديان و فرقههاى مختلف مفصل شرح داده شده و تمام نظرات با نهايت امانتدارى و بدون هيچ تصرفى ابتدا بيان و سپس نقد شدهاند. اين اثر در واقع كتابى است، تطبيقى بين آراء و نظرات متكلمين و حكماء در باب توحيد، نبوت و ساير مسائل كلامى. | ||
# اشتمال كتاب بر نظرات خواجه [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصيرالدين طوسى]] | # اشتمال كتاب بر نظرات خواجه [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|نصيرالدين طوسى]] كه در حقيقت پاسخهاى اوست به پرسشهاى كلامى و فلسفى مؤلف در سفرى كه خواجه و علامه با هم از حله به بغداد مىرفتند. | ||
# اشتمال كتاب بر انديشههاى خود مؤلف و نگرش عميقش به عقايد شيعه اماميه. نظرات مؤلف در ساير كتبش كمتر به چشم مىخورد، زيرا يا كتاب ديگرى را شرح داده و يا كتابهاى مختصرى است كه مجال آن نبوده است. | # اشتمال كتاب بر انديشههاى خود مؤلف و نگرش عميقش به عقايد شيعه اماميه. نظرات مؤلف در ساير كتبش كمتر به چشم مىخورد، زيرا يا كتاب ديگرى را شرح داده و يا كتابهاى مختصرى است كه مجال آن نبوده است. | ||
# عدم تعصب به كلام و فلسفه: گرچه علامه حلى در اكثر مباحث از نظرات متكلمين تبعيت نموده، اما در مواردى هم با آنها مخالفت كرده و نظر حكماء را پذيرفته است. همچنين با اين كه عموما به برهان و استدلالهاى عقلانى استناد مىكند، گاهى هم قضاياى مشهوده و جدل را مستند مىداند. | # عدم تعصب به كلام و فلسفه: گرچه علامه حلى در اكثر مباحث از نظرات متكلمين تبعيت نموده، اما در مواردى هم با آنها مخالفت كرده و نظر حكماء را پذيرفته است. همچنين با اين كه عموما به برهان و استدلالهاى عقلانى استناد مىكند، گاهى هم قضاياى مشهوده و جدل را مستند مىداند. | ||