۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
سيد جمالالدين، در جمادى الاخر 1319ق، آهنگ نجف اشرف كرد. وى، زمانى كه در اصفهان بوده، احتمالاً به درجه اجتهاد رسيده بود. | سيد جمالالدين، در جمادى الاخر 1319ق، آهنگ نجف اشرف كرد. وى، زمانى كه در اصفهان بوده، احتمالاً به درجه اجتهاد رسيده بود. | ||
او، هنگامى كه عازم نجف بود، در مسير خود از گلپايگان گذشت و مورد استقبال علماى آن ديار قرار گرفت و در اوايل ماه مبارك رمضان سال 1319ق، وارد نجف اشرف گرديد. وى، در نخستين روزهاى ورود به نجف، در درس [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمد كاظم خراسانى]] | او، هنگامى كه عازم نجف بود، در مسير خود از گلپايگان گذشت و مورد استقبال علماى آن ديار قرار گرفت و در اوايل ماه مبارك رمضان سال 1319ق، وارد نجف اشرف گرديد. وى، در نخستين روزهاى ورود به نجف، در درس [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملا محمد كاظم خراسانى]] حاضر شد و خارج فقه و اصول را در حوزه درس او فراگرفت. وى، دو دوره خارج اصول را پيش [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] گذراند كه يك دوره آن را تقرير نمود و هنگامى كه دولت بعث عراق، در اوايل انقلاب اسلامى، ايرانيان را از عراق بيرون كرد، آن نوشتهها مفقود گرديد، ولى هماكنون بعضى از تقريرات او در دست بستگان نزديك وى موجود است. | ||
او، علاوه بر شركت در درس [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]]، از درس حاج [[همدانی، رضا بن محمد هادی|آقا رضا همدانى]] و [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] نيز بهره جست. | او، علاوه بر شركت در درس [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]]، از درس حاج [[همدانی، رضا بن محمد هادی|آقا رضا همدانى]] و [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] نيز بهره جست. | ||
همچنين از انفاس ملكوتى آقاى شيخ هادى طهرانى، آخوند [[نهاوندی نجفی، علی بن فتحالله|ملا على نهاوندى]]، شيخ محمد بهارى و سيد ابوتراب خوانسارى نيز استفاده كرد. مدتى هم در سامرا، در درس آیتالله محمدتقى شيرازى شركت نمود و بخش زيادى از تقريرات او را به رشته تحرير درآورد و سپس به نجف بازگشت. سرانجام در سال 1329ق، [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] دار فانى را وداع گفت و سيد جمالالدين كه مدت 10 سال در درس او شركت كرده بود، در درس هيچكس حاضر نشد تا آن هنگام كه متوجه آیتالله ميرزا حسين غروى نايينى گرديد. شركت سيد جمالالدين، در درس آیتالله نايينى، عامل بزرگى براى شركت علما و فضلاى حوزه علميه نجف در درس ايشان شد. شركت او، در درس آیتالله نايينى باعث تعجب خيلى از علماى نجف شد، چون او، خود، يكى از استوانههاى حوزه نجف بود. در واقع، او بهعنوان مشاور علمى نايينى بوده است؛ يعنى [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] | همچنين از انفاس ملكوتى آقاى شيخ هادى طهرانى، آخوند [[نهاوندی نجفی، علی بن فتحالله|ملا على نهاوندى]]، شيخ محمد بهارى و سيد ابوتراب خوانسارى نيز استفاده كرد. مدتى هم در سامرا، در درس آیتالله محمدتقى شيرازى شركت نمود و بخش زيادى از تقريرات او را به رشته تحرير درآورد و سپس به نجف بازگشت. سرانجام در سال 1329ق، [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند خراسانى]] دار فانى را وداع گفت و سيد جمالالدين كه مدت 10 سال در درس او شركت كرده بود، در درس هيچكس حاضر نشد تا آن هنگام كه متوجه آیتالله ميرزا حسين غروى نايينى گرديد. شركت سيد جمالالدين، در درس آیتالله نايينى، عامل بزرگى براى شركت علما و فضلاى حوزه علميه نجف در درس ايشان شد. شركت او، در درس آیتالله نايينى باعث تعجب خيلى از علماى نجف شد، چون او، خود، يكى از استوانههاى حوزه نجف بود. در واقع، او بهعنوان مشاور علمى نايينى بوده است؛ يعنى [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] از وجود ايشان استفاده مىنمود. آنچه مؤيد اين مطلب است، اجازه اجتهادى است كه [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] به ايشان داده و از ايشان بهعنوان حجة الاسلام ياد كرده و اين، در حالى است كه [[نائینی، محمدحسین|مرحوم نايينى]] چنين عنوانى را براى كمتر كسى به كار برده و شايد براى هيچكدام از شاگردانش به كار نبرده است. | ||
سيد جمالالدين، حدود 30 سال در درس [[نائینی، محمدحسین|ميرزاى نايينى]] | سيد جمالالدين، حدود 30 سال در درس [[نائینی، محمدحسین|ميرزاى نايينى]] شركت نمود و تقريرات زيادى از درسهاى او را به رشته تحرير درآورد. آقا جمال، مىفرمود: «من يك طاقچه تقريرات درس آقاى نايينى را دارم.» | ||
وى، هيچگاه از تهذيب نفس غافل نبود و در اين وادى از انفاس قدسيه آیتالله سيد مرتضى كشميرى و آية الحق سيد احمد كربلايى بهرهها برد و از اشارت عارف كامل، حاج شيخ على محمد نجفآبادى همواره بهرهمند بود تا اينكه حائز رتبهاى از كرامات گرديد. | وى، هيچگاه از تهذيب نفس غافل نبود و در اين وادى از انفاس قدسيه آیتالله سيد مرتضى كشميرى و آية الحق سيد احمد كربلايى بهرهها برد و از اشارت عارف كامل، حاج شيخ على محمد نجفآبادى همواره بهرهمند بود تا اينكه حائز رتبهاى از كرامات گرديد. | ||
خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
# اجتماع امر و نهى؛ | # اجتماع امر و نهى؛ | ||
# غيبت و چند مسئله فقهى؛ | # غيبت و چند مسئله فقهى؛ | ||
#: اين سه كتاب، در يك مجلد، تحت عنوان كتاب [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]]، | #: اين سه كتاب، در يك مجلد، تحت عنوان كتاب [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]]، در سال 1370ق، توسط المطبعة الحيدرية، در نجف به چاپ رسيده است. | ||
# الترتب؛ | # الترتب؛ | ||
# جواز بقاء بر تقليد از ميت؛ | # جواز بقاء بر تقليد از ميت؛ | ||
خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
== وابستهها == | == وابستهها == | ||
[[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] | [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] (موسوی گلپایگانی، سید جمال الدین)]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] |
ویرایش