پرش به محتوا

نهاية الإحكام في معرفة الأحكام: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'محمد باقر' به 'محمدباقر')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۴۱: خط ۴۱:




ابومنصور جمال‌الدين [[علامه حلی، حسن بن یوسف|حسن بن يوسف بن مطهر]] حلّى اسدى، معروف به [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] (م 726 ق).
ابومنصور جمال‌الدين [[علامه حلی، حسن بن یوسف|حسن بن يوسف بن مطهر]] حلّى اسدى، معروف به [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] (م 726 ق).


كتاب نهاية الإحكام يا «نهاية الفقه» ([[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] /1 365، [[بحار الأنوار]] ج /1 17) از آثار مهم فقهى قرن هشتم و از مختصرترين و معروفترين آثار فقهى بجاى مانده از [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] «قده» مى‌باشد.
كتاب نهاية الإحكام يا «نهاية الفقه» ([[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] /1 365، [[بحار الأنوار]] ج /1 17) از آثار مهم فقهى قرن هشتم و از مختصرترين و معروفترين آثار فقهى بجاى مانده از [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] «قده» مى‌باشد.


==شيوۀ نگارش==
==شيوۀ نگارش==
خط ۵۲: خط ۵۲:
در اين كتاب به صورت بسيار مختصر استدلال به فتاواى فقهاى عظام پرداخته شده است و در واقع كتاب آميخته‌اى از فقه فتوايى و فقه استدلالى مختصر و موجز است كه گاهى نيز به نظريات عامه متعرض شده است.
در اين كتاب به صورت بسيار مختصر استدلال به فتاواى فقهاى عظام پرداخته شده است و در واقع كتاب آميخته‌اى از فقه فتوايى و فقه استدلالى مختصر و موجز است كه گاهى نيز به نظريات عامه متعرض شده است.


اگر چه اين كتاب به شهرت قواعد الأحكام نرسيده است اما از زمان تأليف، مورد توجه فقهاى عظام واقع شده و استفاده از آن متداول بوده است و فقهاى بعد از وى آن را از مصادر كتب خود قرار داده‌اند و عبارت‌هاى آن را در كتب خود نقل كرده‌اند، تا جايى كه علامۀ [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|مجلسى]] در ابتداى كتاب با ارزش «[[بحار الأنوار]]»، اين كتاب را با نام «نهاية الفقه» از مصادر خود ذكر كرده است. (نهاية الإحكام، مقدمۀ ناشر، ص 14).
اگر چه اين كتاب به شهرت قواعد الأحكام نرسيده است اما از زمان تأليف، مورد توجه فقهاى عظام واقع شده و استفاده از آن متداول بوده است و فقهاى بعد از وى آن را از مصادر كتب خود قرار داده‌اند و عبارت‌هاى آن را در كتب خود نقل كرده‌اند، تا جايى كه علامۀ [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|مجلسى]] در ابتداى كتاب با ارزش «[[بحار الأنوار]]»، اين كتاب را با نام «نهاية الفقه» از مصادر خود ذكر كرده است. (نهاية الإحكام، مقدمۀ ناشر، ص 14).


اين كتاب مثل كتاب‌هاى «قواعد الأحكام»، «الألفين»، «نهاية الوصول إلى علم الأصول»، «نهج المسترشدين» به درخواست محمد بن يوسف حلى، [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] (م 767 ق) تأليف شده است.
اين كتاب مثل كتاب‌هاى «قواعد الأحكام»، «الألفين»، «نهاية الوصول إلى علم الأصول»، «نهج المسترشدين» به درخواست محمد بن يوسف حلى، [[فخرالمحققین، محمد بن حسن|فخر المحققين]] (م 767 ق) تأليف شده است.


در خطبۀ كتاب در مورد اختصار آن اين گونه آمده است:
در خطبۀ كتاب در مورد اختصار آن اين گونه آمده است:
خط ۶۷: خط ۶۷:
بنابراين اگر تأليف كتاب زكاة و قسمتى از بيع در حدود دو سال طول كشيده باشد سال اتمام كتاب در حدود 707ق بوده است.
بنابراين اگر تأليف كتاب زكاة و قسمتى از بيع در حدود دو سال طول كشيده باشد سال اتمام كتاب در حدود 707ق بوده است.


قديمى‌ترين نسخه‌اى كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به آن اشاره شده است، نسخه‌اى است به خط محمد بن على بن يوسف، برادرزادۀ [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] كه در سال 710ق از نسخه‌اى كه به خط [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] بوده است نسخه بردارى شده است اين نسخه متعلّق به كتابخانۀ فخرالدين نصيرى است كه در فهرست كتابخانه با شمارۀ 369 مشخص شده است. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]/24 394، إرشاد الأذهان، مقدمۀ ناشر ج /1 112 چاپ جامعۀ مدرسين).
قديمى‌ترين نسخه‌اى كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به آن اشاره شده است، نسخه‌اى است به خط محمد بن على بن يوسف، برادرزادۀ [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] كه در سال 710ق از نسخه‌اى كه به خط [[علامه حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلى]] بوده است نسخه بردارى شده است اين نسخه متعلّق به كتابخانۀ فخرالدين نصيرى است كه در فهرست كتابخانه با شمارۀ 369 مشخص شده است. ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]/24 394، إرشاد الأذهان، مقدمۀ ناشر ج /1 112 چاپ جامعۀ مدرسين).


==تاريخ چاپ==
==تاريخ چاپ==
خط ۸۹: خط ۸۹:
- نسخه‌هاى كتابخانه‌هاى شيخ مشكور و سيد ابوالقاسم اصفهانى در نجف
- نسخه‌هاى كتابخانه‌هاى شيخ مشكور و سيد ابوالقاسم اصفهانى در نجف


- نسخۀ فخرالدين نصيرى به خط محمد بن على بن يوسف، برادرزادۀ [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] در سال 710ق ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]/24 394).
- نسخۀ فخرالدين نصيرى به خط محمد بن على بن يوسف، برادرزادۀ [[حلی، حسن بن یوسف|علامۀ حلّى]] در سال 710ق ([[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]]/24 394).


نسخۀ اخير در فهرست كتابخانۀ نصيرى با شمارۀ 369 مشخص شده است. (إرشاد الأذهان، ج /1 112 چاپ جامعۀ مدرسين).
نسخۀ اخير در فهرست كتابخانۀ نصيرى با شمارۀ 369 مشخص شده است. (إرشاد الأذهان، ج /1 112 چاپ جامعۀ مدرسين).
خط ۲۴۴: خط ۲۴۴:
[[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]]: و نهاية الفقه له... على ما رأيته عند الفاضل الهندي وصل إلى أواسط بحث زكاة الفطرة، ثم من كتاب التجارة أيضا إلى بحث الصرف من كتاب التجارة و النسخة المتداولة منه مقصورة على كتب الطهارة. ([[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] ج /1 365).
[[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]]: و نهاية الفقه له... على ما رأيته عند الفاضل الهندي وصل إلى أواسط بحث زكاة الفطرة، ثم من كتاب التجارة أيضا إلى بحث الصرف من كتاب التجارة و النسخة المتداولة منه مقصورة على كتب الطهارة. ([[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] ج /1 365).


فوائد رضويه: صنف في كل علم كتبا أتاه الله من كل شيء سببا أما الفقه فهو أبو عذره و غواص بحره و له فيها اثنی‌عشر كتابا هي ملجأ العلماء و مرجع الفقهاء و هي [[منتهی المطلب في تحقيق المذهب]] خرج منه تمام العبادات و قليل من المعاملات إلى عقد البيع و نهاية الإحكام في معرفة الأحكام. (فوائد رضويه، 126).
فوائد رضويه: صنف في كل علم كتبا أتاه الله من كل شيء سببا أما الفقه فهو أبو عذره و غواص بحره و له فيها اثنی‌عشر كتابا هي ملجأ العلماء و مرجع الفقهاء و هي [[منتهی المطلب في تحقيق المذهب]] خرج منه تمام العبادات و قليل من المعاملات إلى عقد البيع و نهاية الإحكام في معرفة الأحكام. (فوائد رضويه، 126).


[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]: كنهايته الفقهيّة التي لم يبرز منها غير أبواب الطهارة و الصلاة. ([[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]] ج /2 275).
[[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]]: كنهايته الفقهيّة التي لم يبرز منها غير أبواب الطهارة و الصلاة. ([[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]] ج /2 275).
۶۱٬۱۸۹

ویرایش