۶۱٬۱۸۹
ویرایش
منزوی، علی‌نقی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
تحصيلات حوزوى خود را در سامره و نجف نزد اساتيدى چون ميرزا حسن بجنوردى، ميرزا باقر زنجانى، [[خوانساری نجفی، موسی|شيخ موسى خوانسارى]] | تحصيلات حوزوى خود را در سامره و نجف نزد اساتيدى چون ميرزا حسن بجنوردى، ميرزا باقر زنجانى، [[خوانساری نجفی، موسی|شيخ موسى خوانسارى]] و محمد تهرانى به پايان برد. در نجف به‌عنوان دستيار اول در تدوين دو كتاب مهم [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] و طبقات الاعلام شيعه در كنار پدر همت كرد. | ||
در زمان جنگ جهانى دوم به تهران آمد و در سال 1326ش ليسانس معقول، در سال 1329ش ليسانس دانش‌سراى عالى، در سال 1330ش ليسانس قضايى دانشكده حقوق دانشگاه تهران را اخذ كرد. او در سال 1337ش، موفق به دريافت درجه دكترى در رشته الهيات از دانشگاه تهران شد و در سال 1351ش، دكتراى فلسفه دانشگاه سن ژوزف بيروت را نيز اخذ كرد. | در زمان جنگ جهانى دوم به تهران آمد و در سال 1326ش ليسانس معقول، در سال 1329ش ليسانس دانش‌سراى عالى، در سال 1330ش ليسانس قضايى دانشكده حقوق دانشگاه تهران را اخذ كرد. او در سال 1337ش، موفق به دريافت درجه دكترى در رشته الهيات از دانشگاه تهران شد و در سال 1351ش، دكتراى فلسفه دانشگاه سن ژوزف بيروت را نيز اخذ كرد. | ||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
در دوران نهضت ملى شدن نفت به فعاليت‌هاى سياسى روى آورد و پس از كودتاى 28 مرداد به عراق و لبنان گريخت و مدت‌ها در بيروت زندگى كرد. در دوران سفارت على دشتى در بيروت، روابط نزديكى با دشتى داشت و به او در تهيه كتاب بيست و سه سال، در نقد تاريخ صدر اسلام، يارى رساند. | در دوران نهضت ملى شدن نفت به فعاليت‌هاى سياسى روى آورد و پس از كودتاى 28 مرداد به عراق و لبنان گريخت و مدت‌ها در بيروت زندگى كرد. در دوران سفارت على دشتى در بيروت، روابط نزديكى با دشتى داشت و به او در تهيه كتاب بيست و سه سال، در نقد تاريخ صدر اسلام، يارى رساند. | ||
او در بيروت باقى مجلدات [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] | او در بيروت باقى مجلدات [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] را منتشر كرد. در سال 1354ش، با حمايت على دشتى و [[خانلری، پرویز|پرويز ناتل خانلرى]] به ايران بازگشت و در دانشكده ادبيات به تدريس پرداخت. او در سال 1360ش، از دانشگاه تهران اخراج و زندانى شد. | ||
او چند سال در دائرةالمعارف بزرگ اسلامى در تهران به تحقيق مشغول بود و در آنجا عضويت افتخارى داشت. | او چند سال در دائرةالمعارف بزرگ اسلامى در تهران به تحقيق مشغول بود و در آنجا عضويت افتخارى داشت. | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
[[فهرس أعلام الذریعة إلی تصانیف الشیعة]] | [[فهرس أعلام الذریعة إلی تصانیف الشیعة]] | ||
[[فردوس الحکمة بحر المنافع و شمس الآداب]] | [[فردوس الحکمة بحر المنافع و شمس الآداب]] و محقق | ||
[[رده:زندگی‌نامه]] | [[رده:زندگی‌نامه]] | ||