۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '{{وابستهها}}' به '{{وابستهها}} ') |
جز (جایگزینی متن - 'ميشود' به 'میشود') |
||
خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
يكى از آرزوهاى ايشان، اين بود كه به نجف اشرف عزيمت نمايند امّا به خاطر فقدان امكانات و وجود مشكلات، آرزويى دور مىنمود ولى ايشان آنچنان عاشق اين سفر بود كه از هر فرصتى براى اين كار استفاده مىنمود. | يكى از آرزوهاى ايشان، اين بود كه به نجف اشرف عزيمت نمايند امّا به خاطر فقدان امكانات و وجود مشكلات، آرزويى دور مىنمود ولى ايشان آنچنان عاشق اين سفر بود كه از هر فرصتى براى اين كار استفاده مىنمود. | ||
معظم له روزى در محضر علما و بعضى از مراجع وقت آن زمان در قم نشسته بودند كه بحثى علمى پيش مىآيد و تنها كسى كه به خوبى از عهده جواب برآمدند ايشان بودند كه باعث خوشحالى جمع | معظم له روزى در محضر علما و بعضى از مراجع وقت آن زمان در قم نشسته بودند كه بحثى علمى پيش مىآيد و تنها كسى كه به خوبى از عهده جواب برآمدند ايشان بودند كه باعث خوشحالى جمع میشود و از ذكاوت و هوش ايشان متعجب مىگردند. | ||
در اين ميان شخص تاجرى (حاج يعقوب ايپكچى) كه فردى متدين و علاقمند به روحانيت بوده است و در آن مجلس حضور داشته، بعد از اتمام جلسه از استاد مىخواهد كه قدرى صبر كند و سپس بعد از خلوت شدن مجلس با ايشان به صحبت مىپردازد و از ايشان مىخواهد تا اگر خواستهاى دارند بفرمايند تا برايشان انجام دهند، حضرت استاد پاسخ مىدهند: كه من خيلى علاقه دارم براى ادامه درس و بحث به نجف بروم ولى به دليل فقدان امكانات نمىتوانم. آن شخص، امكانات و خرج سفر ايشان را فراهم مىكند و استاد عزيز ما، حضرت آیتالله تبريزى بعد از گذشت 5 سال از حضور در حوزه علميه مقدسه قم، در سال 1332 شمسى جهت ادامه تحصيلات به نجف اشرف عزيمت نمودند و تا سالها نيز بدون اينكه از شهريه و وجوهات استفاده كنند با امكانات همان شخص، در نجف به درس و بحث پرداختند. | در اين ميان شخص تاجرى (حاج يعقوب ايپكچى) كه فردى متدين و علاقمند به روحانيت بوده است و در آن مجلس حضور داشته، بعد از اتمام جلسه از استاد مىخواهد كه قدرى صبر كند و سپس بعد از خلوت شدن مجلس با ايشان به صحبت مىپردازد و از ايشان مىخواهد تا اگر خواستهاى دارند بفرمايند تا برايشان انجام دهند، حضرت استاد پاسخ مىدهند: كه من خيلى علاقه دارم براى ادامه درس و بحث به نجف بروم ولى به دليل فقدان امكانات نمىتوانم. آن شخص، امكانات و خرج سفر ايشان را فراهم مىكند و استاد عزيز ما، حضرت آیتالله تبريزى بعد از گذشت 5 سال از حضور در حوزه علميه مقدسه قم، در سال 1332 شمسى جهت ادامه تحصيلات به نجف اشرف عزيمت نمودند و تا سالها نيز بدون اينكه از شهريه و وجوهات استفاده كنند با امكانات همان شخص، در نجف به درس و بحث پرداختند. |
ویرایش