۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
المتعة وأثرها في الإصلاح الإجتماعي: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ميشود' به 'می‌شود'
جز (جایگزینی متن - 'ميكند' به 'می‌كند') |
جز (جایگزینی متن - 'ميشود' به 'می‌شود') |
||
| خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
محقق در مقدمه شرح حال مختصرى از نويسنده، تأليفات و فعاليت‌هاى علمى او و انگيزهاش از اين نگارش ارائه ميدهد. | محقق در مقدمه شرح حال مختصرى از نويسنده، تأليفات و فعاليت‌هاى علمى او و انگيزهاش از اين نگارش ارائه ميدهد. | ||
در فصل اول به بحث درباره مفهوم لغوى و اصطلاحى متعه و مختصرى از احكام آن در فقه شيعه پرداخته شده؛ سپس ديدگاههاى فريقين درباره آيه 24 سوره نساء '''«فمااستمتعتم به منهنَّ فآتوهنَّ أجورهنَّ فريضة»''' و صراحت آن بر جواز و مشروعيت متعه به همراه نظر مفسران مختلف بررسى گرديده است. نگارنده همچنين بر اجماعى بودن ازدواج موقت بين امت عصر پيامبر اكرم(ص) تأكيد كرده و به بررسى آياتى از قرآن در مورد متعه حج و متعه زنان پرداخته است. در ادامه مشروعيت متعه با استفاده سنت نبوى و وقوع مكرر آن در زمان حيات پيامبر ص توسط بسيارى از صحابه آن حضرت مورد بحث و بررسى قرار گرفته و با استفاده از شواهد و قراين قرآنى، روايى، تاريخى و سيره بزرگان دين ثابت | در فصل اول به بحث درباره مفهوم لغوى و اصطلاحى متعه و مختصرى از احكام آن در فقه شيعه پرداخته شده؛ سپس ديدگاههاى فريقين درباره آيه 24 سوره نساء '''«فمااستمتعتم به منهنَّ فآتوهنَّ أجورهنَّ فريضة»''' و صراحت آن بر جواز و مشروعيت متعه به همراه نظر مفسران مختلف بررسى گرديده است. نگارنده همچنين بر اجماعى بودن ازدواج موقت بين امت عصر پيامبر اكرم(ص) تأكيد كرده و به بررسى آياتى از قرآن در مورد متعه حج و متعه زنان پرداخته است. در ادامه مشروعيت متعه با استفاده سنت نبوى و وقوع مكرر آن در زمان حيات پيامبر ص توسط بسيارى از صحابه آن حضرت مورد بحث و بررسى قرار گرفته و با استفاده از شواهد و قراين قرآنى، روايى، تاريخى و سيره بزرگان دين ثابت می‌شود كه آيات مربوط به متعه نسخ نشده و ادعاى نسخ حكم آن بى اساس است. | ||
نگارنده در فصل ديگرى از كتاب به ديدگاههاى اهل سنت مبنى بر عدم مشروعيت متعه اشاره نموده و از لحاظ سندى و دلالى رواياتى را كه ايشان براى اثبات حرمت متعه، به آنها استناد مى كنند مورد خدشه قرار داده است. | نگارنده در فصل ديگرى از كتاب به ديدگاههاى اهل سنت مبنى بر عدم مشروعيت متعه اشاره نموده و از لحاظ سندى و دلالى رواياتى را كه ايشان براى اثبات حرمت متعه، به آنها استناد مى كنند مورد خدشه قرار داده است. | ||