۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'ميرود' به 'میرود'
جز (جایگزینی متن - 'فالدين' به 'فالدين') |
جز (جایگزینی متن - 'ميرود' به 'میرود') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
" تحفه (در اخلاق و سياست)" كتابى اخلاقى و تاريخى است كه به پند و نصيحت ملوك پرداخته و در ضمن آن، شرح مختصرى از تاريخ اسلام(از پيامبر (صل الله عليه وآله) تا آخرين خليفه عباسى) را بيان ميكند. | " تحفه (در اخلاق و سياست)" كتابى اخلاقى و تاريخى است كه به پند و نصيحت ملوك پرداخته و در ضمن آن، شرح مختصرى از تاريخ اسلام(از پيامبر (صل الله عليه وآله) تا آخرين خليفه عباسى) را بيان ميكند. | ||
جاى نام مؤلف آن در نسخه اصلى خالى بوده و از متن كتاب هم نشانه و قرينهاى بدست نميآيد كه ما را در شناختن وى يارى كند ولى احتمال | جاى نام مؤلف آن در نسخه اصلى خالى بوده و از متن كتاب هم نشانه و قرينهاى بدست نميآيد كه ما را در شناختن وى يارى كند ولى احتمال میرود كه مؤلف آن، ميرزا شرفالدين فضل الله ابن عبدالله قزوينى (نزديك 640-740) كه «المعجم في آثارملوك العجم» را براى نصرةالدين احمد نوشته است، باشد. | ||
اين اثر مجموعهاى به زبان فارسى بوده و به همه آثار معتبر فارسى، از شعر و نثر نظر داشته و به انواع صنايع ادبى از جمله ترصيع، تنجيس، سجع، ايجاز، اختصار، استعارات و كنايات آراسته شده است و ظاهراً براى نصرةالدين احمدبن يوسف شاه بن البارغون بن هزارسب از اتابكان لرستان (696-733) تدوين و به اين نام، نامگذارى شده است. | اين اثر مجموعهاى به زبان فارسى بوده و به همه آثار معتبر فارسى، از شعر و نثر نظر داشته و به انواع صنايع ادبى از جمله ترصيع، تنجيس، سجع، ايجاز، اختصار، استعارات و كنايات آراسته شده است و ظاهراً براى نصرةالدين احمدبن يوسف شاه بن البارغون بن هزارسب از اتابكان لرستان (696-733) تدوين و به اين نام، نامگذارى شده است. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
توضيحات يارشاطر، غرض از انتشار اين مجموعه را چنين معرفى ميكند كه آثار مهم زبان فارسى، كه مهمترين ميراث فرهنگى ما بشمار | توضيحات يارشاطر، غرض از انتشار اين مجموعه را چنين معرفى ميكند كه آثار مهم زبان فارسى، كه مهمترين ميراث فرهنگى ما بشمار میرود، با روش انتقادى و دقت علمى به طبع رسيده و در دسترس طالبان قرار گيرد. | ||
وى روش اصلى طبع اين اثر را، همان روشى كه در كشورهاى غربى در طبع انتقادى اينگونه متون متداول است، ميداند كه بر اساس رعايت حق قضاوت براى خوانندگان تدوين ميشوند. يعنى كسى كه تدوين و تصحيح متنى را به عهده دارد، با آنكه در روشن ساختن آن ميكوشد و خواننده را برحسب اطلاع و درايت خويش به متن درستِ اصلى راهنمايى ميكند، درك و سليقه خود را حاكم مطلق نميشمارد و همه نكاتى را كه ممكن است موجب تعبير ديگرى بشود نيز، ضبط ميكند. | وى روش اصلى طبع اين اثر را، همان روشى كه در كشورهاى غربى در طبع انتقادى اينگونه متون متداول است، ميداند كه بر اساس رعايت حق قضاوت براى خوانندگان تدوين ميشوند. يعنى كسى كه تدوين و تصحيح متنى را به عهده دارد، با آنكه در روشن ساختن آن ميكوشد و خواننده را برحسب اطلاع و درايت خويش به متن درستِ اصلى راهنمايى ميكند، درك و سليقه خود را حاكم مطلق نميشمارد و همه نكاتى را كه ممكن است موجب تعبير ديگرى بشود نيز، ضبط ميكند. | ||