۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دایرةالمعارف فقه مقارن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'دايره المعارف' به 'دايرةالمعارف'
جز (جایگزینی متن - 'ه(عليهم‌السلام)' به 'ه عليهم‌السلام') |
جز (جایگزینی متن - 'دايره المعارف' به 'دايرةالمعارف') |
||
| خط ۶۸: | خط ۶۸: | ||
در ابتداى اين موسوعه هدف از نگارش | در ابتداى اين موسوعه هدف از نگارش دايرةالمعارف فقه مقارن و ضرورت پرداختن به چنين فقهى بيان شده است. آن‌گاه تعريفى از فقه در لغت و اصطلاح فقها و اصوليين ارائه و اهميت اين علم در لسان آيات و روايات بررسى گرديده است. گستردگى قلمرو فقه در مسائل حقوقى، اجتماعى و اقتصادى مورد بررسى قرار گرفته و امضايى بودن بسيارى از قواعد فقهى شرح داده شده است. | ||
در ادامه نگارندگان به برترى‌هاى فقه اسلامى و هماهنگى و جامعيت آن اشاره نموده و ادوار مهم فقه شيعه از عصر حضور ائمه عليهم‌السلام تا عصر شكل بندى و تبويب فقه و پس از آن، يعنى دوره تحول در عرصه فقاهت، دوره ركود و تقليد، عصر تجديد حيات فقهى، دوره پيدايش حركت اخبارى‌گرى، عصر تجديد حيات اجتهاد، عصر نوآورى‌هاى فقهى و عصر ورود فقه به عرصه‌هاى گوناگون اجتماعى و ويژگى‌هاى هر يك از اين ادوار را بررسى نموده‌اند. سپس اشاره‌اى به ادوار شش‌گانه فقه اهل سنت نموده و دوره‌هاى فقهى آنان را به دوران صحابه و تابعين، عصر ظهور مذاهب فقهى، عصر توقف حركت اجتهادى، عصر ركود فقهى، عصر بازگشت تلاش فقهى و عصر بيدارى و احياى باب اجتهاد تقسيم نموده‌اند. | در ادامه نگارندگان به برترى‌هاى فقه اسلامى و هماهنگى و جامعيت آن اشاره نموده و ادوار مهم فقه شيعه از عصر حضور ائمه عليهم‌السلام تا عصر شكل بندى و تبويب فقه و پس از آن، يعنى دوره تحول در عرصه فقاهت، دوره ركود و تقليد، عصر تجديد حيات فقهى، دوره پيدايش حركت اخبارى‌گرى، عصر تجديد حيات اجتهاد، عصر نوآورى‌هاى فقهى و عصر ورود فقه به عرصه‌هاى گوناگون اجتماعى و ويژگى‌هاى هر يك از اين ادوار را بررسى نموده‌اند. سپس اشاره‌اى به ادوار شش‌گانه فقه اهل سنت نموده و دوره‌هاى فقهى آنان را به دوران صحابه و تابعين، عصر ظهور مذاهب فقهى، عصر توقف حركت اجتهادى، عصر ركود فقهى، عصر بازگشت تلاش فقهى و عصر بيدارى و احياى باب اجتهاد تقسيم نموده‌اند. | ||
| خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
منابع استنباط از ديدگاه فقهاى اسلام عنوان بحث بعدى اين موسوعه است كه در آن تمسك به قرآن، سنت (فعل، قول و تقرير معصومين(عليهم‌السلام))، عقل و اجماع به عنوان اصلى‌ترين منابع فقه نزد شيعه و استفاده از قرآن و سنت پيامبر و صحابه، عقل، اجماع، قياس، استحسان، مصالح مرسله، سد و فتح ذرايع به عنوان منابع فقهى اهل سنت عنوان شده است. | منابع استنباط از ديدگاه فقهاى اسلام عنوان بحث بعدى اين موسوعه است كه در آن تمسك به قرآن، سنت (فعل، قول و تقرير معصومين(عليهم‌السلام))، عقل و اجماع به عنوان اصلى‌ترين منابع فقه نزد شيعه و استفاده از قرآن و سنت پيامبر و صحابه، عقل، اجماع، قياس، استحسان، مصالح مرسله، سد و فتح ذرايع به عنوان منابع فقهى اهل سنت عنوان شده است. | ||
در قسمت‌هاى بعدى اين | در قسمت‌هاى بعدى اين دايرةالمعارف مقالاتى با عنوان عدم خلأ قانونى در اسلام، انفتاح باب اجتهاد و پى‌آمدهاى منفى انسداد باب اجتهاد، ادله موافقان و مخالفان انفتاح باب اجتهاد و ديدگاه‌هاى تحليلى آنان در اين زمينه، نقش زمان و مكان در استنباط فقهى، علوم پيش نياز اجتهاد، سرچشمه اختلاف فقها در فتوا، جايگاه فلسفه احكام در فقه اسلامى، بخشى از اصطلاحات مهم فقهى، ساختار و طبقه بندى ابواب فقه اسلامى، مسائل مستحدثه و اصول كلى حاكم بر آن، ادله تقليد در مكتب اهل بيت(عليهم‌السلام) و اهل سنت، رابطه فقه و حكومت، احكام امضايى، احكام تأسيسى، عرفى شدن احكام فقهى، منابع تشريع در اديان ديگر مانند مسيحيت و شريعت يهود، مصادر تشريع و مبانى حقوق در مكاتب حقوقى معاصر ارائه شده است. | ||
در پايان اين مجلد از اين مجموعه فقهى فهرست‌هايى از آيات قرآن، احاديث معصومان، فهرست اسامى اشخاص، فهرست اماكن، قبايل و منابع مورد استفاده در تأليف ارائه شده است. | در پايان اين مجلد از اين مجموعه فقهى فهرست‌هايى از آيات قرآن، احاديث معصومان، فهرست اسامى اشخاص، فهرست اماكن، قبايل و منابع مورد استفاده در تأليف ارائه شده است. | ||