پرش به محتوا

التنقيح الرائع لمختصر الشرائع: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'محقق حلی، جعفر بن حسن' به 'حلی، جعفر بن حسن'
جز (جایگزینی متن - 'محقق حلی، جعفر بن حسن' به 'حلی، جعفر بن حسن')
خط ۱۲: خط ۱۲:
|data-type='authors'|[[مرعشی، محمود]] (اهتمام)
|data-type='authors'|[[مرعشی، محمود]] (اهتمام)


[[محقق حلی، جعفر بن حسن]] (نويسنده)
[[حلی، جعفر بن حسن]] (نويسنده)


[[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله]] (شارح)
[[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله]] (شارح)
خط ۲۷: خط ۲۷:
|data-type='subject'|فقه جعفری - قرن 7ق.
|data-type='subject'|فقه جعفری - قرن 7ق.


محقق حلی، جعفر بن حسن، 602 - 676ق. مختصر النافع فی فقه الامامیه - نقد و تفسیر
حلی، جعفر بن حسن، 602 - 676ق. مختصر النافع فی فقه الامامیه - نقد و تفسیر
|-
|-
|ناشر  
|ناشر  
خط ۴۵: خط ۴۵:




'''التنقيح الرائع لمختصر الشرائع''' تألیف [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|جمال‌الدين مقداد بن عبداللّه سيورى حلّى]] (م 826 ق) معروف به [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل مقداد]]، [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|مقداد سيورى]] يكى از بهترين و مفيدترين شروح مختصر النافع [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] (م 676 ق) است كه در آن مباحث مشكل و مجمل تفسير و بيان شده‌اند و وجوه اصطلاحاتى همچون الاظهر، الاشبه، الاصح و نظائر آن تبيين و توضيح داده شده‌اند.
'''التنقيح الرائع لمختصر الشرائع''' تألیف [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|جمال‌الدين مقداد بن عبداللّه سيورى حلّى]] (م 826 ق) معروف به [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|فاضل مقداد]]، [[فاضل مقداد، مقداد بن عبدالله|مقداد سيورى]] يكى از بهترين و مفيدترين شروح مختصر النافع [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] (م 676 ق) است كه در آن مباحث مشكل و مجمل تفسير و بيان شده‌اند و وجوه اصطلاحاتى همچون الاظهر، الاشبه، الاصح و نظائر آن تبيين و توضيح داده شده‌اند.


==معرفی اجمالی==
==معرفی اجمالی==


كتاب [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرايع الاسلام]] و [[المختصر النافع في فقه الإمامية|مختصر النافع]] دو اثر جاودانه [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] از باارزشترين و مهمترين كتابهاى فقهى اماميه هستند كه از زمان نگارش مورد توجه فقهاى بزرگ واقع شده كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به بيش از صد شرح و حاشيه بر آنها اشاره شده است.
كتاب [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرايع الاسلام]] و [[المختصر النافع في فقه الإمامية|مختصر النافع]] دو اثر جاودانه [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] از باارزشترين و مهمترين كتابهاى فقهى اماميه هستند كه از زمان نگارش مورد توجه فقهاى بزرگ واقع شده كه در [[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] به بيش از صد شرح و حاشيه بر آنها اشاره شده است.


مؤلف در مقدمه كتاب دربارۀ آن مى‌نويسد:لم يسبق احد الى مثله في تهذيبه (الشرايع)، و لم يلحق لاحد في وضعه و ترتيبه.
مؤلف در مقدمه كتاب دربارۀ آن مى‌نويسد:لم يسبق احد الى مثله في تهذيبه (الشرايع)، و لم يلحق لاحد في وضعه و ترتيبه.
خط ۵۵: خط ۵۵:
كتاب التنقيح الرائع در زمان خود از نظر استقراء تام كلمات فقهاى بزرگى همچون [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]](م 436 ق)،[[شيخ مفيد]](م 413 ق)،[[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](م 460 ق)،[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] (م 598 ق)،[[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]](726 ق)،
كتاب التنقيح الرائع در زمان خود از نظر استقراء تام كلمات فقهاى بزرگى همچون [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]](م 436 ق)،[[شيخ مفيد]](م 413 ق)،[[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](م 460 ق)،[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] (م 598 ق)،[[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]](726 ق)،


[[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ق)، و حتى نظريات [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]] (م 676 ق)، در الشرايع و ساير كتابهاى وى، كم نظير است.احاطه مؤلف به تمام آثار [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]،[[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] و [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] و بيان متين و محترمانه اختلاف فتاوايشان در آنها، اين كتاب را از اعتبار والايى برخوردار ساخته است.
[[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ق)، و حتى نظريات [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]] (م 676 ق)، در الشرايع و ساير كتابهاى وى، كم نظير است.احاطه مؤلف به تمام آثار [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]،[[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] و [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] و بيان متين و محترمانه اختلاف فتاوايشان در آنها، اين كتاب را از اعتبار والايى برخوردار ساخته است.


به دليل همين ويژه‌گيها تقريبا در تمام كتب فقهى و موسوعه‌هاى فقهى بعد از آن به نظريات مطرح شده در آن استناد و استدلال شده است.و بزرگانى همچون ابن طى فقعانى (م 855 ق) در الدر المنضود،[[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] (م 940 ق) در [[رسائل المحقق الكركي|الرسائل الكركى]]، [[جامع المقاصد في شرح القواعد|جامع المقاصد]]،[[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهيم قطيفى]] (م بعد از 944 ق) در السراج الوهاج،[[شهيد ثانى]](م 966 ق) در [[مسالك الأفهام إلی تنقيح شرائع الإسلام|مسالك الافهام]]، [[موسوی عاملی، محمد بن علی|سيد محمد عاملى]] در [[مدارك الأحكام في شرح شرائع الإسلام|مدارك الاحكام]]، شيخ يوسف بحرانى (م 1186 ق) در [[الحدائق الناضرة في أحكام العترة الطاهرة|الحدائق الناضرة]]، [[حسینی عاملی، محمدجواد بن محمد|محمد جواد عاملى]] (م 1226 ق) در [[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]]،[[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبائى]] (م 1231 ق) در [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]]، [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|محقق نراقى]] (م 1246 ق)، در [[مستند الشيعة في أحكام الشريعة|مستند الشيعه]]،[[صاحب جواهر، محمدحسن بن باقر|شيخ حسن نجفى]] (م 1266 ق) در [[جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام|جواهر الكلام]] و در اكثر كتب فقهاى متأخر از وى به آن استناد و استدلال شده است.
به دليل همين ويژه‌گيها تقريبا در تمام كتب فقهى و موسوعه‌هاى فقهى بعد از آن به نظريات مطرح شده در آن استناد و استدلال شده است.و بزرگانى همچون ابن طى فقعانى (م 855 ق) در الدر المنضود،[[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] (م 940 ق) در [[رسائل المحقق الكركي|الرسائل الكركى]]، [[جامع المقاصد في شرح القواعد|جامع المقاصد]]،[[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهيم قطيفى]] (م بعد از 944 ق) در السراج الوهاج،[[شهيد ثانى]](م 966 ق) در [[مسالك الأفهام إلی تنقيح شرائع الإسلام|مسالك الافهام]]، [[موسوی عاملی، محمد بن علی|سيد محمد عاملى]] در [[مدارك الأحكام في شرح شرائع الإسلام|مدارك الاحكام]]، شيخ يوسف بحرانى (م 1186 ق) در [[الحدائق الناضرة في أحكام العترة الطاهرة|الحدائق الناضرة]]، [[حسینی عاملی، محمدجواد بن محمد|محمد جواد عاملى]] (م 1226 ق) در [[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]]،[[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبائى]] (م 1231 ق) در [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]]، [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|محقق نراقى]] (م 1246 ق)، در [[مستند الشيعة في أحكام الشريعة|مستند الشيعه]]،[[صاحب جواهر، محمدحسن بن باقر|شيخ حسن نجفى]] (م 1266 ق) در [[جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام|جواهر الكلام]] و در اكثر كتب فقهاى متأخر از وى به آن استناد و استدلال شده است.
خط ۱۹۰: خط ۱۹۰:




از ديگر خصوصيات وى اجتهاد زنده و آزادانديشى در نقد و بررسى است تا جائيكه وى گاهى به اصطلاحات [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] اشكال نموده است به عنوان نمونه در ج 351/3 در كتاب الطلاق مى‌نويسد:
از ديگر خصوصيات وى اجتهاد زنده و آزادانديشى در نقد و بررسى است تا جائيكه وى گاهى به اصطلاحات [[حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] اشكال نموده است به عنوان نمونه در ج 351/3 در كتاب الطلاق مى‌نويسد:


و الاكثر على الاوّل و لم اقف على رواية تدل على ذلك في الامة، و حينئذ كان ينبغى للمصنف ان يقول على الاشبه لا الاشهر فانه خلاف اصطلاحه
و الاكثر على الاوّل و لم اقف على رواية تدل على ذلك في الامة، و حينئذ كان ينبغى للمصنف ان يقول على الاشبه لا الاشهر فانه خلاف اصطلاحه
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش