۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(←منابع) |
(لینک درون متنی) |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
مطالب کتاب، در دو بخش تنظیم شده و هر بخش، با مقدمهای از مصحح، آغاز شده است. بخش اول شامل زندگینامه و بخش دوم حاوی آثار حکیم صهبا است. | مطالب کتاب، در دو بخش تنظیم شده و هر بخش، با مقدمهای از مصحح، آغاز شده است. بخش اول شامل زندگینامه و بخش دوم حاوی آثار [[قمشهای، محمدرضا|حکیم صهبا]] است. | ||
اثر حاضر، بر اساس محورهاى زیر تنظیم شده است: | اثر حاضر، بر اساس محورهاى زیر تنظیم شده است: | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
از جمله این افراد، عبارتند از: میرزا هاشم اشکوری گیلانی، میر شهابالدین تبریزی شیرازی، میرزا حسن کرمانشاهی، میرزا محمود مدرس کهکی قمی متخلص به رضوان، آخوند ملا محمد کاشانی، میرزا علیاکبر مدرس یزدی، ملا محمد و ملا علی سمنانی، میرزا لطفعلی صدرالافاضل، جلالالدین علی ابوالفضل عنقاء طالقانی، شاهزاده عبدالعلی میرزا، غلامعلی شیرازی؛ علی نوری حکمی (شیخ شوارق)، میرزا محمدمهدی قمشهای، میرزا نصرالله قمشهای و... <ref>بخش نخست کتاب، ص89- 191</ref>. | از جمله این افراد، عبارتند از: میرزا هاشم اشکوری گیلانی، میر شهابالدین تبریزی شیرازی، میرزا حسن کرمانشاهی، میرزا محمود مدرس کهکی قمی متخلص به رضوان، آخوند ملا محمد کاشانی، میرزا علیاکبر مدرس یزدی، ملا محمد و ملا علی سمنانی، میرزا لطفعلی صدرالافاضل، جلالالدین علی ابوالفضل عنقاء طالقانی، شاهزاده عبدالعلی میرزا، غلامعلی شیرازی؛ علی نوری حکمی (شیخ شوارق)، میرزا محمدمهدی قمشهای، میرزا نصرالله قمشهای و... <ref>بخش نخست کتاب، ص89- 191</ref>. | ||
آخرین فصل، به ذکر شماری از فضلایی که از محضر شاگردان حکیم صهبا- همچون آخوند کاشی، [[قشقایی، جهانگیر|حکیم جهانگیرخان قشقایی]]، حسن کرمانشاهی، میرزا محمود قمی، میرزا هاشم اشکوری و میر شهابالدین تبریزی- بهره گرفتهاند، اختصاص یافته که بسیاری از بزرگان معاصر در این حلقه قرار دارند<ref>ر.ک: بینا، ص213</ref>. | آخرین فصل، به ذکر شماری از فضلایی که از محضر شاگردان [[قمشهای، محمدرضا|حکیم صهبا]]- همچون آخوند کاشی، [[قشقایی، جهانگیر|حکیم جهانگیرخان قشقایی]]، حسن کرمانشاهی، میرزا محمود قمی، میرزا هاشم اشکوری و میر شهابالدین تبریزی- بهره گرفتهاند، اختصاص یافته که بسیاری از بزرگان معاصر در این حلقه قرار دارند<ref>ر.ک: بینا، ص213</ref>. | ||
در مقدمه مصحح در بخش دوم، ابتدا فهرستوارهای از آثار حکیم صهبا آمده و سپس، ضمن اشاره به نسخههای اساس تصحیح، توضیحاتی پیرامون چگونگی تصحیح و نسخ مبنای آن، ارائه گردیده است<ref>مقدمه بخش دوم کتاب، ص7- 22</ref>. | در مقدمه مصحح در بخش دوم، ابتدا فهرستوارهای از آثار [[قمشهای، محمدرضا|حکیم صهبا]] آمده و سپس، ضمن اشاره به نسخههای اساس تصحیح، توضیحاتی پیرامون چگونگی تصحیح و نسخ مبنای آن، ارائه گردیده است<ref>مقدمه بخش دوم کتاب، ص7- 22</ref>. | ||
در بخش دوم، متن کامل تمامی آثار حکیم صهبا- که بهجز اشعار، بقیه به زبان عربی است- آورده شده است. این آثار عبارتند از: حواشی شرح فصوص؛ حواشی تمهید القواعد؛ حواشی مصباح الانس؛ شرح فقرهای از دعای سحر؛ حواشی اسفار؛ حواشی شرح اشارات؛ رساله موضوع علم؛ رساله رد جواز انتزاع مفهوم واحد از حقایق متباینه و اشعار<ref>بینا، ص214</ref>. | در بخش دوم، متن کامل تمامی آثار [[قمشهای، محمدرضا|حکیم صهبا]]- که بهجز اشعار، بقیه به زبان عربی است- آورده شده است. این آثار عبارتند از: حواشی شرح فصوص؛ حواشی تمهید القواعد؛ حواشی مصباح الانس؛ شرح فقرهای از دعای سحر؛ حواشی اسفار؛ حواشی شرح اشارات؛ رساله موضوع علم؛ رساله رد جواز انتزاع مفهوم واحد از حقایق متباینه و اشعار<ref>بینا، ص214</ref>. | ||
«رساله فی رد جواز انتزاع مفهوم واحد من الحقائق المتباینه» یکی از آثار مؤلف است که متن آن در بخش دوم کتاب آمده است. این رساله بهظاهر پاسخی حکمی بر نظریه حکیم میرزا ابوالحسن جلوه است. جلوه، بر این باور بوده که از حقایق متباین میتوان مفهوم واحد را انتزاع نمود. لذا حکیم صهبا در طی این رساله به پاسخ از این پندار برآمده است و ازآنجاکه برای جلوه کمال احترام را قائل بوده، در پایان رساله به انتصار از وی برآمده و گفتار وی را چنین توجیه نموده که وی یا به مشرب قوم سخن گفته و یا ما منظور حقیقی وی را متوجه نمیشویم؛ چرا که شأن وی اجل از تفوه به این باور سست است<ref>ر.ک: مقدمه بخش دوم کتاب، ص21</ref>. | «رساله فی رد جواز انتزاع مفهوم واحد من الحقائق المتباینه» یکی از آثار مؤلف است که متن آن در بخش دوم کتاب آمده است. این رساله بهظاهر پاسخی حکمی بر نظریه حکیم میرزا ابوالحسن جلوه است. جلوه، بر این باور بوده که از حقایق متباین میتوان مفهوم واحد را انتزاع نمود. لذا [[قمشهای، محمدرضا|حکیم صهبا]] در طی این رساله به پاسخ از این پندار برآمده است و ازآنجاکه برای جلوه کمال احترام را قائل بوده، در پایان رساله به انتصار از وی برآمده و گفتار وی را چنین توجیه نموده که وی یا به مشرب قوم سخن گفته و یا ما منظور حقیقی وی را متوجه نمیشویم؛ چرا که شأن وی اجل از تفوه به این باور سست است<ref>ر.ک: مقدمه بخش دوم کتاب، ص21</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== | ||
مصحح در تصحیح آثار حکیم صهبا از دو نسخه بهره برده که شرح هر کدام در مقدمه بخش دوم ارائه شده است<ref>ر.ک: همان، ص12-14</ref>. ایشان، موارد اختلاف را در پاورقی هر صفحه، ذکر کرده است. | مصحح در تصحیح آثار [[قمشهای، محمدرضا|حکیم صهبا]] از دو نسخه بهره برده که شرح هر کدام در مقدمه بخش دوم ارائه شده است<ref>ر.ک: همان، ص12-14</ref>. ایشان، موارد اختلاف را در پاورقی هر صفحه، ذکر کرده است. | ||
فهرست مطالب هر بخش، در ابتدای همان بخش آمده است. بهعلاوه اینکه فهرست منابع، در انتهای بخش اول و فهرست آیات؛ احادیث؛ اشعار؛ اعلام، فرق و اماکن؛ کتب مذکور در متن و فهرست منابع در انتهای بخش دوم آمده است. | فهرست مطالب هر بخش، در ابتدای همان بخش آمده است. بهعلاوه اینکه فهرست منابع، در انتهای بخش اول و فهرست آیات؛ احادیث؛ اشعار؛ اعلام، فرق و اماکن؛ کتب مذکور در متن و فهرست منابع در انتهای بخش دوم آمده است. | ||
ویرایش