۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مجری الاستصحاب حتی عصر الشيخ الأعظم الأنصاري: تفاوت میان نسخه‌ها
مجری الاستصحاب حتی عصر الشيخ الأعظم الأنصاري (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۷ اکتبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۸:۳۱
، ۱۷ اکتبر ۲۰۱۷لینک درون متنی
جز (جایگزینی متن - 'کنگرهها' به 'کنگرهها') |
(لینک درون متنی) |
||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
اصول فقه شيعه | اصول فقه شيعه | ||
انصاري، مرتضي بن محمد امين، 1214 - 1281ق. - | انصاري، مرتضي بن محمد امين، 1214 - 1281ق. - کنگرهها | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
نویسنده، در فصل دوم، عبارات مختلفی را از [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] (قرن چهارم) و متأخرین از او تا صاحب معالم (قرن دهم) ذکر کرده است که حاکی از آن است که برای اثبات حجیت استصحاب به روایات استناد نمی‌کردند، بلکه از دلائل دیگر استفاده می‌نمودند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص20</ref>. | نویسنده، در فصل دوم، عبارات مختلفی را از [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] (قرن چهارم) و متأخرین از او تا صاحب معالم (قرن دهم) ذکر کرده است که حاکی از آن است که برای اثبات حجیت استصحاب به روایات استناد نمی‌کردند، بلکه از دلائل دیگر استفاده می‌نمودند<ref>ر.ک: متن کتاب، ص20</ref>. | ||
البته این تمام مطلب نیست، بلکه عده‌ای از فقها نیز بوده‌اند که به روایات استدلال کرده‌اند که مؤلف در سومین فصل از کتاب به عبارات این فقها تا زمان [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] اشاره کرده است. وی در انتهای این فصل چنین می‌نویسد: [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|محقق قمی]] در [[قوانين الأصول (طبع قديم)|قوانین]]، [[حائری اصفهانی، محمدحسین|محقق اصفهانی]] در [[الفصول الغروية في الأصول الفقهية|الفصول الغرويّة]]، محقق نراقی در مناهج و بسیاری از فقها و اصولیون متأخر از [[وحید بهبهانی، محمدباقر|محمدباقر وحید بهبهانی]] تا زمان [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] در اثبات حجیت استصحاب همچنان‌که به سایر ادله استناد کرده‌اند، به روایات نیز استناد نموده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص30</ref>. | البته این تمام مطلب نیست، بلکه عده‌ای از فقها نیز بوده‌اند که به روایات استدلال کرده‌اند که مؤلف در سومین فصل از کتاب به عبارات این فقها تا زمان [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] اشاره کرده است. وی در انتهای این فصل چنین می‌نویسد: [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|محقق قمی]] در [[قوانين الأصول (طبع قديم)|قوانین]]، [[حائری اصفهانی، محمدحسین|محقق اصفهانی]] در [[الفصول الغروية في الأصول الفقهية|الفصول الغرويّة]]، [[نراقی، مهدی بن ابی‌ذر|محقق نراقی]] در مناهج و بسیاری از فقها و اصولیون متأخر از [[وحید بهبهانی، محمدباقر|محمدباقر وحید بهبهانی]] تا زمان [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] در اثبات حجیت استصحاب همچنان‌که به سایر ادله استناد کرده‌اند، به روایات نیز استناد نموده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص30</ref>. | ||
فصل چهارم با این عبارت از شیخ آغاز شده است که: «کلمات اکثر علما مانند [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]، سیدین، فاضلین، شهیدین و [[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|صاحب معالم]] ظهور در این دارد که استصحاب حکم عقلی است، ولذا هیچ‌یک از این علما در باب استصحاب به خبری از اخبار استناد نکرده‌اند... اولین کسی در باب حجیت استصحاب به اخبار عام، تمسک نموده تا آنجا که من یافته‌ام، | فصل چهارم با این عبارت از شیخ آغاز شده است که: «کلمات اکثر علما مانند [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]، سیدین، فاضلین، شهیدین و [[ابن شهید ثانی، حسن بن زین‌الدین|صاحب معالم]] ظهور در این دارد که استصحاب حکم عقلی است، ولذا هیچ‌یک از این علما در باب استصحاب به خبری از اخبار استناد نکرده‌اند... اولین کسی در باب حجیت استصحاب به اخبار عام، تمسک نموده تا آنجا که من یافته‌ام، [[عاملی، حسین بن عبدالصمد|والد شیخ بهایی]]، در عبارتی که از وی در کتاب العقد الطهماسبي نقل شده، می‌باشد و عده‌ای از علما از وی تبعیت کرده‌اند...». | ||
نویسنده پس از نقل عبارت مزبور می‌نویسد: با این توضیحات، این سؤال در ذهن خواننده نقش می‌بندد که فقهای قرن چهارم تا قرن دهم چرا در باب استصحاب به روایات واردشده در این موضوع استناد نکرده‌اند، بااینکه این روایات در مصادر حدیثی مشهور و معتبر در برابر دیدگان آنها بوده است. | نویسنده پس از نقل عبارت مزبور می‌نویسد: با این توضیحات، این سؤال در ذهن خواننده نقش می‌بندد که فقهای قرن چهارم تا قرن دهم چرا در باب استصحاب به روایات واردشده در این موضوع استناد نکرده‌اند، بااینکه این روایات در مصادر حدیثی مشهور و معتبر در برابر دیدگان آنها بوده است. | ||