۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شمس الدين' به 'شمسالدين') |
جز (جایگزینی متن - ' .' به '.') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
نكته قابل توجه در اين مقدمه و در ابواب مختلف كتاب، استناد راغب به سخنان حضرت على و حضرت امام حسين(ع) و از جمله سخن على(ع) در حكمت 137 «نهجالبلاغة»، خطاب به كميل بن زياد است؛ آنجا كه مىفرمايد: «مات خزان الاموال و هم الاحياء و العلماء باقون ما بقى الدهر اعيانهم مفقودة و آثارهم في القلوب موجودة»؛ «اى كميل، گردآورندگان مال، در عين زندگى، مردهاند، لكن دانشمندان تا دنيا دنياست زندهاند، پيكرهايشان خاك و ناپيدا و لكن آثار ايشان در دلها پابرجاست». راغب به شكلى وسيع از اشعار بسيارى از شعراى شيعى نيز بهره جسته است، از جمله از اشعار [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] . | نكته قابل توجه در اين مقدمه و در ابواب مختلف كتاب، استناد راغب به سخنان حضرت على و حضرت امام حسين(ع) و از جمله سخن على(ع) در حكمت 137 «نهجالبلاغة»، خطاب به كميل بن زياد است؛ آنجا كه مىفرمايد: «مات خزان الاموال و هم الاحياء و العلماء باقون ما بقى الدهر اعيانهم مفقودة و آثارهم في القلوب موجودة»؛ «اى كميل، گردآورندگان مال، در عين زندگى، مردهاند، لكن دانشمندان تا دنيا دنياست زندهاند، پيكرهايشان خاك و ناپيدا و لكن آثار ايشان در دلها پابرجاست». راغب به شكلى وسيع از اشعار بسيارى از شعراى شيعى نيز بهره جسته است، از جمله از اشعار [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]]. | ||
همچنين در موارد متعددى، احاديث روايتشده در كتاب اصول [[الکافی|كافى]] از رسول خدا(ص) را نقل كرده است و اين مطلب بر توجه او به آموزههاى شيعى دلالت مىكند. راغب در مباحث اين كتاب از شيوهاى منطقى و روشن پيروى كرده است. او آدمى را موجودى ميان بهايم و ملائك برشمرده است، چرا كه شهوات جسمانى آدمى مانند خوردن و نوشيدن و جماع، به بهايم مىماند و قواى روحانىاش به ملائك. | همچنين در موارد متعددى، احاديث روايتشده در كتاب اصول [[الکافی|كافى]] از رسول خدا(ص) را نقل كرده است و اين مطلب بر توجه او به آموزههاى شيعى دلالت مىكند. راغب در مباحث اين كتاب از شيوهاى منطقى و روشن پيروى كرده است. او آدمى را موجودى ميان بهايم و ملائك برشمرده است، چرا كه شهوات جسمانى آدمى مانند خوردن و نوشيدن و جماع، به بهايم مىماند و قواى روحانىاش به ملائك. |
ویرایش