آل کاشف‌الغطاء، محمدحسین: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:NUR10853.jpg|بندانگشتی|آل‌کاشف‌الغطاء، محمدحسین]]

{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |

|-

|-

|نام‌های دیگر  

ک‍اش‍ف‌ال‍غ‍طاء ن‍ج‍ف‍ی‌، م‍ح‍م‍دح‍س‍ی‍ن‌

|-

|نام پدر  

|-

|متولد  

|-

|محل تولد

|-

|رحلت  

|-

|اساتید

|-

|برخی آثار

[[تحریر المجلة]]  

|کد مؤلف

|}

</div>

==ولادت==

محمدحسین، در ده سالگى وارد حوزه علمیه نجف شد. ادبیات عرب، حساب، نجوم، فقه و اصول را با پشتکار و شوق فراوان فراگرفت.

وی از ذوق ادبى برخوردار بود و از ابتداى نوجوانى به سرودن شعر و نویسندگى پرداخت. پانزده ساله بود که کتاب «العبقات العنبرية» را درباره خاندان خود نوشت.

او علاوه بر مطالعات گسترده در تاریخ و ادبیات و شعر، فلسفه و حکمت را نیز عمیقا خواند؛ خود در این‌باره مى‌گوید:

«تمام کتاب‌هاى [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهین]]، [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|ملاصدرا شیرازى]] از مشاعر، [[عرشية (الحكمة العرشية)|عرشیه]] و [[شرح الهداية الاثيرية|شرح هدایه]] گرفته تا اسفار و [[شرح اصول الكافي (ملاصدرا)|شرح اصول کافى]] را نزد استادان برجسته آموختم...».

همچنین به یادگیرى علم حدیث، تفسیر و عرفان پرداخت.  

==سفرهاى پربار==

کاشف‌الغطا در سفر حج با دانشمندان اهل سنت حجاز به گفتگو نشست و آنها را به وحدت فراخواند. سپس به سوریه و لبنان رفت و مسلمانان را با ترفندهاى استعمارگران و راه‌هاى مبارزه با آنها آشنا کرد. با علماى شیعه و سنى سخن گفت. پرهیز از اختلاف و همکارى دانشمندان شیعه و سنى از سخنان اوست که با اندیشمندان در میان مى‌گذاشت. کاشف‌الغطا در لبنان ازدواج کرد. پس از ماه‌ها اقامت در لبنان که به گفتگو با دانشمندان برجسته شیعه، سنى و مسیحى، نقد مقاله‌ها و فعالیت‌هاى تبلیغى و علمى گذشت، به مصر رفت و به تدریس در «الأزهر»، بزرگ‌ترین حوزه علمیه جهان اهل سنت پرداخت. او که نفوذ مسیحیت در مصر را احساس مى‌کرد. با کشیشان درباره انجیل و مسیح(ع) سخن گفت و اسلام را به آنها معرفى کرد.

==فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی==

# اخذ معافیت تحصیلی برای طلاب؛

# حضور در شهر کوت که خط مقدم نبرد با انگلیسی‌ها بود برای دفاع از وطن (در جریان اشغال بسیاری از شهرهای عراق توسط انگلستان در جنگ جهانی اول)؛

# پیام به رزمندگان مسلمان عرب (در نبرد با متجاوزان صهیونیست که در سال 1327ش/1367ق/1948م، فلسطین را اشغال کردند) و تشویق آنان به ادامه نبرد با متجاوزان؛

# حضور در کنفرانس اسلامى پاکستان (دومین گردهمایى جهان اسلام در سال 1371ق/1330ش، در شهر کراچى) و سخنرانی در آنجا و سپس چهل روز درنگ در پاکستان و سفر به شهرهاى لاهور، راولپندى، کشمیر آزاد (مظفرآباد) و پیشاور و مردم را به وحدت، عمل به قرآن و مبارزه با استعمار فراخواندن؛

# نامه به محمدعلى جناح (اولین نخست‌وزیر پاکستان) و گوشزد کردن هدف‌هاى استعمارى پیمان‌هاى نظامى آمریکا به او؛

# به‌حضور پذیرفتن سرجان تروتبیک، سفیر انگلیس در عراق، در تاریخ 27 محرم 1373ق و گفتگو درباره کمونیسم، اسرائیل و گوشزد کردن جنایت‌هاى انگلیس در جهان به او.  

==اساتید==

# [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|آیت‌الله سید محمدکاظم یزدى]]؛  

# آیت‌الله مصطفى تبریزى؛

# آیت‌الله میرزا محمدباقر اصطهباناتى؛

# [[شیرازی، محمدتقی بن محب‌علی|آیت‌الله محمدتقى شیرازى]]؛  

# [[نوری، حسین بن محمدتقی|آیت‌الله حسین نورى (محدث نورى)]].

==شاگردان==

# [[مغنیه، محمدجواد|آیت‌الله محمدجواد مغنیه]]؛  

# شهید [[قاضی طباطبایی، محمدعلی|آیت‌الله قاضى طباطبایى]]؛  

و...

==آثار==

# المراجعات الريحانية یا «النقود و الردود» یا «المطالعات و المراجعات»؛

# الآيات البينات في قمع البدع و الضلالات؛

# أصل الشيعة و أصولها؛

# الأرض و التربة الحسينية؛

# الحكمة و السياسة؛

# نقد «ملوك العرب»، نوشته امین ریحانى؛

# مختارات من شعر الأغاني؛

# زاد المقلدين؛

# مناسك الحج (عربى)؛

# حاشیه بر العروة الوثقى؛

# حواشى بر سفينة النجاة، نوشته آیت‌الله احمد كاشف‌الغطا (4 جلد)؛

# تحرير المجلة؛

# حواشى بر عين الحياة، ترجمه سفينة النجاة؛

# تعلیقات و تراجم بر دیوان سید جعفر حلى؛

# تعلیقات بر دیوان سید محمدسعید حبوبى؛

# المثل العليا في الإسلام، لا في بحمدون؛  

و...

==منابع مقاله==

# آواى بیدارى (ویژه‌نامه روزنامه جمهورى اسلامى)، فروردین 1372، ص‌7، 11، 12، 13، 15، 24، 25، 31، 32، 33، 34، 61، 73، 76، 79، 94، 96، 117، 118، 119، 124، 126، 127.

# نامه‌اى از امام کاشف‌الغطا، ص89، 90، 92، 99.

# کاشف‌الغطا سوره خشم، محمدرضا سماک امانى، ص170، 172.

[[آیین ما]]

[[رده:زندگی‌نامه]]