۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(لینک درون متنی) |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR35826J1.jpg|بندانگشتی|تاریخ حدیث شیعه در سدههای هشتم تا یازدهم]] | [[پرونده:NUR35826J1.jpg|بندانگشتی|تاریخ حدیث شیعه در سدههای هشتم تا یازدهم]] | ||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | ||
|+ | |+ | ||
|- | |- | ||
! نام کتاب!! data-type= | ! نام کتاب!! data-type="bookName" |تاریخ حدیث شیعه در سدههای هشتم تا یازدهم | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر کتاب | |نام های دیگر کتاب | ||
|data-type= | | data-type="otherBookNames" | | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type= | | data-type="authors" |[[خداياري، علينقي]] (نويسنده) | ||
[[پور اکبر، الياس]] (مترجم) | [[پور اکبر، الياس]] (مترجم) | ||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
|data-type= | | data-type="language" | فارسي | ||
|- | |- | ||
|کد کنگره | |کد کنگره | ||
|data-type= | | data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |BP 106/5 /خ4ت2 | ||
|- | |- | ||
|موضوع | |موضوع | ||
|data-type= | | data-type="subject" |حديث - تاريخ | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type= | | data-type="publisher" |موسسه علمي فرهنگي دار الحديث، سازمان چاپ و نشر | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishPlace" | ايران - قم | ||
|- | |- | ||
||سال نشر | ||سال نشر | ||
|ata-type= | | ata-type="publishYear" |مجلد1: 1390ش , | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type= | | data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE35826AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
فصل سوم، به بررسی زمینهها و گونههای نگارش حدیثی و رویکردهای مختلف به حدیث، اختصاص یافته است. نویسنده در این فصل، این زمینهها را به هفت بخش زیر تقسیم کرده و به معرفی کوتاه آثار مربوط به آن زمینه، پرداخته است: | فصل سوم، به بررسی زمینهها و گونههای نگارش حدیثی و رویکردهای مختلف به حدیث، اختصاص یافته است. نویسنده در این فصل، این زمینهها را به هفت بخش زیر تقسیم کرده و به معرفی کوتاه آثار مربوط به آن زمینه، پرداخته است: | ||
# متون ادعیه و مزارات: که از جمله آنها عبارتند از: | # متون ادعیه و مزارات: که از جمله آنها عبارتند از: «[[العدد القوية لدفع المخاوف اليومية|العدد القوية]]»، «المجموع الرائق من أزهار الحدائق»، «[[المزار]]»، «[[عدة الداعي و نجاح الساعي]]» و... <ref>ر.ک: همان، ص61-80</ref>. | ||
# متون اخلاقی: از جمله: «إرشاد القلوب إلی الصواب المنجی من عمل به من أليم العقاب»، | # متون اخلاقی: از جمله: «إرشاد القلوب إلی الصواب المنجی من عمل به من أليم العقاب»، «[[أعلام الدين في صفات المؤمنين]]»، «[[الرسالة السعدية]]»، «مصابيح القلوب» و... <ref>ر.ک: همان، ص82-101</ref>. | ||
# کتب کلامی: برخی از آنها عبارتند از: | # کتب کلامی: برخی از آنها عبارتند از: «[[منهاج الكرامة في معرفة الإمامة]]»، «[[الصراط المستقيم إلی مستحقی التقديم|الصراط المستقيم إلی مستحقي التقديم]]»، «[[إلزام النواصب بإمامة علي بن أبيطالب عليهالسلام|إلزام النواصب بإمامة علي بن أبيطالب(ع)]]»، «[[المحتضر]]» و... <ref>ر.ک: همان، ص101-127</ref>. | ||
# مناقب و تاریخ ائمه: از جمله: | # مناقب و تاریخ ائمه: از جمله: «[[كشف اليقين في فضائل أميرالمؤمنين|كشف اليقين في فضائل أميرالمؤمنين(ع)]]»، «[[مشارق أنوار اليقين في أسرار أميرالمؤمنين علیهالسلام|مشارق أنوار اليقين في حقائق أسرار أميرالمؤمنين(ع)]]»، «راحة الأرواح و مونس الأشباح»، «[[روضة الشهداء]]» و... <ref>ر.ک: همان، ص129-148</ref>. | ||
# متون فقهی: مانند | # متون فقهی: مانند «[[عوالي اللئالي العزيزية في الأحاديث الدينية|عوالي اللآلي]]» و «درر اللآلي» <ref>ر.ک: همان، ص148-154</ref>. | ||
# متون حدیثی: از جمله: «المستجاد من كتاب الإرشاد»، «الدلائل البرهانية في تصحيح الحضرة الغروية»، | # متون حدیثی: از جمله: «المستجاد من كتاب الإرشاد»، «الدلائل البرهانية في تصحيح الحضرة الغروية»، «[[الدرة الباهرة من الأصداف الطاهرة|الدرة الباهرة]]»، «مجموع الغرائب» و... <ref>ر.ک: همان، ص156-168</ref>. | ||
# اربعیننگاری: از جمله: «الأربعون حديثا» شهید اول، | # اربعیننگاری: از جمله: «الأربعون حديثا» [[شهید اول، محمد بن مکی|شهید اول]]، «[[الرسالة العلية في الأحاديث النبوية (شرح چهل حدیث نبوی)|الرسالة العلية في الأحاديث النبوية]]» و «الأربعون حديثا» شیخ سعد اربلی <ref>ر.ک: همان، ص169-193</ref>. | ||
در فصل چهارم، تحولات و متون مربوط به علوم حدیث، بررسی شده است. نویسنده، معتقد است دوره مورد بحث مقاله، از لحاظ پیدایش دگرگونی در نوع نگرش به اقسام حدیث، بسیار | در فصل چهارم، تحولات و متون مربوط به علوم حدیث، بررسی شده است. نویسنده، معتقد است دوره مورد بحث مقاله، از لحاظ پیدایش دگرگونی در نوع نگرش به اقسام حدیث، بسیار با اهمیت است؛ هرچند در این دوره، شاهد پدید آمدن کتابی درباره دانش درایه یا مصطلح الحدیث نیستیم. در این دوره، [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]]، تعاریف دیگری از حدیث صحیح و ضعیف عرضه کرد و بدینسان، تقسیمبندی احادیث در نظر علمای متأخر از علامه با دیدگاه دانشمندان پیش از ایشان، متفاوت شد<ref>ر.ک: همان، ص195</ref>. | ||
در تحلیل اسباب و انگیزههای ابتکار اصطلاحات جدید، به برخی مسائل، اشاره شده است؛ از جمله آنکه در دورههای متأخر و بر اثر گذشت زمان و فاصله افتادن میان صدر سلف، چنان شد که برخی کتابها و اصول مورد اعتماد گذشتگان، به سبب تسلط حاکمان جور و ترس از اظهار و استنساخ نسخ، از میان رفت. از سوی دیگر، با پیدایی جوامع حدیثی، احادیث مأخوذ از اصول مورد اعتماد، با احادیث برگرفته از اصول غیر قابل اعتماد، در هم آمیخت و بدینسان، بسیاری از امور و قرائنی که سبب وثوق پیشینیان به احادیث میشد، از بین رفت و پسینیان، نتوانستند با تکیه بر همان قرائن، به صحت صدور حدیث، وثوق پیدا کنند؛ ازاینرو برای تشیخص احادیث معتبر از غیر معتبر، به وضع اصطلاح جدید پرداختند <ref>ر.ک: همان، ص197</ref>. | در تحلیل اسباب و انگیزههای ابتکار اصطلاحات جدید، به برخی مسائل، اشاره شده است؛ از جمله آنکه در دورههای متأخر و بر اثر گذشت زمان و فاصله افتادن میان صدر سلف، چنان شد که برخی کتابها و اصول مورد اعتماد گذشتگان، به سبب تسلط حاکمان جور و ترس از اظهار و استنساخ نسخ، از میان رفت. از سوی دیگر، با پیدایی جوامع حدیثی، احادیث مأخوذ از اصول مورد اعتماد، با احادیث برگرفته از اصول غیر قابل اعتماد، در هم آمیخت و بدینسان، بسیاری از امور و قرائنی که سبب وثوق پیشینیان به احادیث میشد، از بین رفت و پسینیان، نتوانستند با تکیه بر همان قرائن، به صحت صدور حدیث، وثوق پیدا کنند؛ ازاینرو برای تشیخص احادیث معتبر از غیر معتبر، به وضع اصطلاح جدید پرداختند <ref>ر.ک: همان، ص197</ref>. | ||
در فصل پنجم، اجازات و مشایخ اجازه آمدهاند که از جمله آنها، میتوان از اجازه علامه حلی به تاجالدین حسن بن حسن | در فصل پنجم، اجازات و مشایخ اجازه آمدهاند که از جمله آنها، میتوان از اجازه [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] به تاجالدین حسن بن حسن سراب شنوی کاشانی و عزالدین حسین بن ابراهیم بن یحیی استرآبادی یاد کرد <ref>ر.ک: همان، ص233</ref>. | ||
در مقاله دوم، نوشته الیاس پوراکبر، در هفت فصل، به بررسی تاریخ حدیث شیعه در سدههای دهم و یازدهم پرداخته شده است. | در مقاله دوم، نوشته الیاس پوراکبر، در هفت فصل، به بررسی تاریخ حدیث شیعه در سدههای دهم و یازدهم پرداخته شده است. |
ویرایش