۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
دراسات في أصول الفقه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' :' به ':'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' :' به ':') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
مطالبى كه در اين شرح به بحث گذارده شده‌اند، عبارتند از: عوارض و اقسام آن، اقوال گوناگون در دلالت الفاظ بر معانى خود، اقسام وضع، توهم امكان وضع خاص و موضوع‌له عام و نقد آن، حروف، خبر و انشاء، اسماء اشاره و ضماير، منشأ صحت استعمال لفظ در معناى مجازى، استعمال لفظ در نوع يا صنف يا شخصش، الفاظ، براى ذات معانى وضع شده‌اند، اقسام دلالت، توهم وضع براى مركبات، تبادر معنا از لفظ، عدم صحت سلب لفظ از معنا، اطراد، احوال پنج‌گانه لفظ، حقيقت شرعيه، وضع الفاظ عبادات، وضع الفاظ معاملات، اشتراك، استعمال لفظ در اكثر از يك معنا، مشتق، ماده امر، صيغه امر و بحث اجزاء. | مطالبى كه در اين شرح به بحث گذارده شده‌اند، عبارتند از: عوارض و اقسام آن، اقوال گوناگون در دلالت الفاظ بر معانى خود، اقسام وضع، توهم امكان وضع خاص و موضوع‌له عام و نقد آن، حروف، خبر و انشاء، اسماء اشاره و ضماير، منشأ صحت استعمال لفظ در معناى مجازى، استعمال لفظ در نوع يا صنف يا شخصش، الفاظ، براى ذات معانى وضع شده‌اند، اقسام دلالت، توهم وضع براى مركبات، تبادر معنا از لفظ، عدم صحت سلب لفظ از معنا، اطراد، احوال پنج‌گانه لفظ، حقيقت شرعيه، وضع الفاظ عبادات، وضع الفاظ معاملات، اشتراك، استعمال لفظ در اكثر از يك معنا، مشتق، ماده امر، صيغه امر و بحث اجزاء. | ||
چند نمونه از بيانات شارح، در توضيح متن [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] : 1. مشهور آن است كه عوارض، بر هفت گونه‌اند: آنچه بدون واسطه عارض مى‌شود، آنچه با واسطه امر مساوى با معروض، عارض مى‌شود، آنچه با واسطه جزء اخص معروض، عارض مى‌شود، آنچه با واسطه جزء اعم، عارض مى‌شود، آنچه با واسطه امر خارجى اعم، عارض مى‌شود، آنچه با واسطه امر خارجى اخص، عارض مى‌شود و آنچه با واسطه امر مباين، عارض مى‌شود. بنا بر معروف، قسم اول، دوم و سوم عرض ذاتى و قسم پنجم، ششم و هفتم عرض غريب و قسم چهارم محل نزاع است. | چند نمونه از بيانات شارح، در توضيح متن [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]]: 1. مشهور آن است كه عوارض، بر هفت گونه‌اند: آنچه بدون واسطه عارض مى‌شود، آنچه با واسطه امر مساوى با معروض، عارض مى‌شود، آنچه با واسطه جزء اخص معروض، عارض مى‌شود، آنچه با واسطه جزء اعم، عارض مى‌شود، آنچه با واسطه امر خارجى اعم، عارض مى‌شود، آنچه با واسطه امر خارجى اخص، عارض مى‌شود و آنچه با واسطه امر مباين، عارض مى‌شود. بنا بر معروف، قسم اول، دوم و سوم عرض ذاتى و قسم پنجم، ششم و هفتم عرض غريب و قسم چهارم محل نزاع است. | ||
علت اينكه [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|مرحوم آخوند]]، در باب عرض ذاتى، از شيوه مشهور اعراض كرده، اين است كه بر مبناى بيان آنها، اكثر مسائل علم بايد از مسئله علم بودن خارج باشد، چون بحث در آنها از عوارض ذاتى نيست. | علت اينكه [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|مرحوم آخوند]]، در باب عرض ذاتى، از شيوه مشهور اعراض كرده، اين است كه بر مبناى بيان آنها، اكثر مسائل علم بايد از مسئله علم بودن خارج باشد، چون بحث در آنها از عوارض ذاتى نيست. | ||