۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(لینک درون متنی) |
جز (جایگزینی متن - 'بهصورت' به 'بهصورت') |
||
خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
او در فصلی درباره لام در کلمه «قل» مینویسد: برجمی (راوی) اظهار آن فقط نزد حرف «راء» در کلماتی مانند و قل رّبّ، فقل رّبّكم، قل ربّي يعلم، و... از نظایر این موارد را جایز دانسته است و در موارد دیگر، ادغام را تجویز نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص155</ref> | او در فصلی درباره لام در کلمه «قل» مینویسد: برجمی (راوی) اظهار آن فقط نزد حرف «راء» در کلماتی مانند و قل رّبّ، فقل رّبّكم، قل ربّي يعلم، و... از نظایر این موارد را جایز دانسته است و در موارد دیگر، ادغام را تجویز نموده است.<ref>ر.ک: همان، ص155</ref> | ||
ابن سوار، در اختلافات قرائات در سورهها، در سوره مسد مینویسد: ابن کثیر، «ابی لهب» را به سکون هاء قرائت کرده و عاصم «حمّالة» را به نصب تاء و نصیر «فی جیدها» را به اماله روایت کرده است. در سوره اخلاص هم مینویسد: ابوخلاد از یزیدی روایت کرده که الله در ابتدای آیه دوم به احد در انتهای آیه اول متصل میشود و دال احد مضموم و بدون تنوین خوانده میشود. حمزه و اسماعیل و مسیبی... «کفوا» را | ابن سوار، در اختلافات قرائات در سورهها، در سوره مسد مینویسد: ابن کثیر، «ابی لهب» را به سکون هاء قرائت کرده و عاصم «حمّالة» را به نصب تاء و نصیر «فی جیدها» را به اماله روایت کرده است. در سوره اخلاص هم مینویسد: ابوخلاد از یزیدی روایت کرده که الله در ابتدای آیه دوم به احد در انتهای آیه اول متصل میشود و دال احد مضموم و بدون تنوین خوانده میشود. حمزه و اسماعیل و مسیبی... «کفوا» را بهصورت کفؤا به سکون فاء و همزه خواندهاند. در سوره فلق، ابن ابی سریج، «نفاثات» را به الف قبل از فاء و کسره فاء و تخفیف آن [نافثات]، و قتیبه «حاسد» را به اماله روایت کرده است.<ref>ر.ک: همان، ص449-450</ref> | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== |
ویرایش