۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
شفاء الصدور في شرح زيارة العاشور: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'مىکند' به 'مىکند'
جز (جایگزینی متن - 'مىتوان' به 'مىتوان') |
جز (جایگزینی متن - 'مىکند' به 'مىکند') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
در بخش دیگری از این باب، نص کامل عربی زیارت عاشورا و زیارت علقمه و سپس متن و ترجمه روایت [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] در دستور زیارت عاشورا از نزدیک و دور ذکر شده است. اختلافات الفاظ زیارت كامل الزيارة با مصباح مطلب دیگری است که اختلافات در پاورقی ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص42</ref> | در بخش دیگری از این باب، نص کامل عربی زیارت عاشورا و زیارت علقمه و سپس متن و ترجمه روایت [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] در دستور زیارت عاشورا از نزدیک و دور ذکر شده است. اختلافات الفاظ زیارت كامل الزيارة با مصباح مطلب دیگری است که اختلافات در پاورقی ذکر شده است<ref>ر.ک: همان، ص42</ref> | ||
در انتهای این باب دو مقصد ذکر شده که در اولی سند حدیث شریف بررسی شده و احوال راویان به لحاظ اعتبار و ضعف ذکر شده است. در بخشی از این مقصد می‌خوانیم: «طریق شیخ – رحمه‌الله - به محمد بن اسماعیل صحیح است. به تصریح علامه و غیر او، بلکه حاجت به تأمل ندارد؛ چه شیخ از مفید نقل | در انتهای این باب دو مقصد ذکر شده که در اولی سند حدیث شریف بررسی شده و احوال راویان به لحاظ اعتبار و ضعف ذکر شده است. در بخشی از این مقصد می‌خوانیم: «طریق شیخ – رحمه‌الله - به محمد بن اسماعیل صحیح است. به تصریح علامه و غیر او، بلکه حاجت به تأمل ندارد؛ چه شیخ از مفید نقل مىکند و او از صدوق و او از پدرش و او از احمد بن محمد بن عیسى و او از محمد بن اسماعیل و این طبقه همه اکابر مشایخ امامیه باشند که مىتوان دعوى قطع در روایت هریک کرد. محمد بن اسماعیل خود از اجله ثقات است و شیعه بر جلالت قدر و عظمت شأن او متفقند و البته نقل چون اویى از کسى دلیل اعتماد است<ref>ر.ک: همان، ص46</ref> | ||
در مقصد دوم، فقه حدیث مطرح و کیفیت عمل به زیارت عاشورا ذکر شده است؛ به‌عنوان مثال، نویسنده معتقد است که تکبیر و صعود سطح یا رفتن در صحرا و اشاره به قبر مقدس از آداب عمل است نه از قوام آن<ref>ر.ک: همان، ص59</ref> | در مقصد دوم، فقه حدیث مطرح و کیفیت عمل به زیارت عاشورا ذکر شده است؛ به‌عنوان مثال، نویسنده معتقد است که تکبیر و صعود سطح یا رفتن در صحرا و اشاره به قبر مقدس از آداب عمل است نه از قوام آن<ref>ر.ک: همان، ص59</ref> | ||