۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'مىباشد' به 'مىباشد'
جز (جایگزینی متن - 'مىباشد' به 'مىباشد') |
|||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
پس از آن «طرح روش برداشت از سنت» بهعنوان یکی از طرحهای ناتمام نویسنده یاد شده است. البته این روش ناتمام مانده است؛ اما گفتگویی یک ساعته از ایشان در زمینه روش برداشت از نهج البلاغه که بخشى از سنت و جزو شاخص آن است در دست است که حاصل کار گروهی است که با راهنمایی نویسنده به چنین موضوعى پرداختهاند. صفایی با استماع گزارش کار این گروه، بهاختصار از کلیدها و ابزار روش برداشت از نهج البلاغه پرده برداشته و آنچه را در آن فرصت کوتاه لازم دیده، بیان کرده است<ref>ر.ک: همان، ص11-10</ref> | پس از آن «طرح روش برداشت از سنت» بهعنوان یکی از طرحهای ناتمام نویسنده یاد شده است. البته این روش ناتمام مانده است؛ اما گفتگویی یک ساعته از ایشان در زمینه روش برداشت از نهج البلاغه که بخشى از سنت و جزو شاخص آن است در دست است که حاصل کار گروهی است که با راهنمایی نویسنده به چنین موضوعى پرداختهاند. صفایی با استماع گزارش کار این گروه، بهاختصار از کلیدها و ابزار روش برداشت از نهج البلاغه پرده برداشته و آنچه را در آن فرصت کوتاه لازم دیده، بیان کرده است<ref>ر.ک: همان، ص11-10</ref> | ||
استاد بر اساس این روش، برداشتهاى دقیق و عمیق از نهج البلاغه دارند که در نوشتههاى ایشان موج مىزند و بهطور مستقل نیز از خطبهها و نامهها و حکمتهاى نهج البلاغه چنین برداشتهایى را ارائه نمودهاند که تحت عنوانهاى، «اهداف حکومت دینى»، «مشکلات حکومت دینى»، «روزگار ستمگر و زمانه ناسپاس» و «خط انتقال معارف» بههمراه مطالب دیگرى از ایشان در شرح نهج البلاغه موجود است که در دست تحقیق | استاد بر اساس این روش، برداشتهاى دقیق و عمیق از نهج البلاغه دارند که در نوشتههاى ایشان موج مىزند و بهطور مستقل نیز از خطبهها و نامهها و حکمتهاى نهج البلاغه چنین برداشتهایى را ارائه نمودهاند که تحت عنوانهاى، «اهداف حکومت دینى»، «مشکلات حکومت دینى»، «روزگار ستمگر و زمانه ناسپاس» و «خط انتقال معارف» بههمراه مطالب دیگرى از ایشان در شرح نهج البلاغه موجود است که در دست تحقیق مىباشد<ref>ر.ک: همان، ص11</ref> | ||
نویسنده، معتقد است که اولین مسئلهاى که باید به آن پرداخته شود، شناسایى خود نهج البلاغه است که در این زمینه کتابهاى زیادى نوشته شده و قابل مراجعه است. براى این شناسایى به دو مهم باید توجه شود: | نویسنده، معتقد است که اولین مسئلهاى که باید به آن پرداخته شود، شناسایى خود نهج البلاغه است که در این زمینه کتابهاى زیادى نوشته شده و قابل مراجعه است. براى این شناسایى به دو مهم باید توجه شود: | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
نویسنده، ضرورت آشنایی با نهج البلاغه را چنین توضیح میدهد: مسئله دوم، ضرورت آشنایى با کلام امام است. سخن من به دوستانى که عربى را شروع مىکنند و با عربى آشنا مىشوند و مىخواهند کلمات معصوم را بشناسند این است که از اصول کافى، [[تحف العقول عن آل الرسول(صلىاللهعليهم)|تحف العقول]] و... شروع کنند. اگر بنا شد مقصد على را بشناسیم و به خواستهها و اهداف على راه پیدا کنیم باید در سخنان حضرت به کلمههایى چون: أرید، أطلب، همتي، رغبتي، أرید أن أداوي بکم، إنى أریدکم للَّه... این سخنان و کلمهها، خواستهها و اهداف على را تفهیم مىکنند و این اهداف و مقاصد مىتوانند آن سبک منسجم و مرتبط در مجموعه نهج البلاغه را مشخص کنند<ref>ر.ک: همان، ص15</ref> | نویسنده، ضرورت آشنایی با نهج البلاغه را چنین توضیح میدهد: مسئله دوم، ضرورت آشنایى با کلام امام است. سخن من به دوستانى که عربى را شروع مىکنند و با عربى آشنا مىشوند و مىخواهند کلمات معصوم را بشناسند این است که از اصول کافى، [[تحف العقول عن آل الرسول(صلىاللهعليهم)|تحف العقول]] و... شروع کنند. اگر بنا شد مقصد على را بشناسیم و به خواستهها و اهداف على راه پیدا کنیم باید در سخنان حضرت به کلمههایى چون: أرید، أطلب، همتي، رغبتي، أرید أن أداوي بکم، إنى أریدکم للَّه... این سخنان و کلمهها، خواستهها و اهداف على را تفهیم مىکنند و این اهداف و مقاصد مىتوانند آن سبک منسجم و مرتبط در مجموعه نهج البلاغه را مشخص کنند<ref>ر.ک: همان، ص15</ref> | ||
وی مطالعه دیگر آثار را برای شناخت خواستههای آن حضرت مفید میداند: «کتابهایى نیز در این زمینه وجود دارد، از جمله کتاب «خلافت و ولایت» که جمعبندىهایى کرده است و خطبههایى که مربوط به صفات امام، ولایت و امامت در نهج البلاغه | وی مطالعه دیگر آثار را برای شناخت خواستههای آن حضرت مفید میداند: «کتابهایى نیز در این زمینه وجود دارد، از جمله کتاب «خلافت و ولایت» که جمعبندىهایى کرده است و خطبههایى که مربوط به صفات امام، ولایت و امامت در نهج البلاغه مىباشد. این مجموعه به شما کمک مىکند که خواستههاى على(ع) و هدف على(ع) را بشناسید. بنابراین ابتدا باید خواستههاى على(ع) را بفهمیم، بعد ببینیم مجموعه حرفها و مجموعه حرکت على(ع) با این خواستهها هماهنگ هست یا نه؟ زیرا تا زمانى که خواستههاى على(ع) گنگ است، حرفهایش مشخص نمىشود. با شناخت خواستههاى على(ع)، هدف على(ع) مشخص مىشود و با مشخص شدن هدفش، آن هدف را مىتوانید در جزءجزء حرفهایش و موضعگیرىهایش ردیابى کنید»<ref>همان، ص32</ref> | ||
برداشتهاى نویسنده از نهج البلاغه که با عنوان نمونهها آمده، توضیحى از خطبه 86 و خطبه 192 است که در پایان این نوشتار آمده است تا بهمنزله کارى عملى، کارگشاى دانشجوى نهج البلاغه باشد<ref>همان، ص53، پاورقی</ref>در بخشی از نمونه اول در پاسخ به این سؤال که چگونه واقعا کلمات معصوم را بفهمیم؟ میخوانیم: «همین، سؤال کسى بود که به من مىگفت: ما امروز لغات کلمات معصوم را چگونه بفهمیم؟ و رفته بود کتاب «العین» و کتابهاى مختلف دیگر را گرفته بود. به او گفتم این کارهاى تحقیقاتى خوب است، ولى کسى که مىخواهد کلمات معصوم و کلمات هر متکلمى را بفهمد باید از مجموعه کلام خود او به دست آورد. اینکه فلان متکلم در فلان جا این معنا را قصد کرده است، این دلیل نمىشود که متکلم دیگر هم حتماً همان معنا را قصد کرده باشد. ما در بیانات متکلم تنها به اوضاع و وضع کلام نمىتوانیم توجه کنیم. اگر شما جریانى از روایات معصومین(ع) را در وجود خودتان داشته باشید و انس و معاشرتى با این کلمات داشته باشید، اصلا متوجه مىشوید این کلمه اینجا چه حالتى و چه بیانى دارد؛ یعنى جاى خالى این کلمه را در مجموعه این بیان، مىشناسید و مىدانید معناى مناسبى که با این کلام مىخواند کدام است؛ یعنى دلالت الفاظ و کلمات را از خود کلام متکلم به دست مىآورید، نه از متکلم دیگر تا بخواهید برایش شاهد درست کنید»<ref>ر.ک: همان، ص61</ref> | برداشتهاى نویسنده از نهج البلاغه که با عنوان نمونهها آمده، توضیحى از خطبه 86 و خطبه 192 است که در پایان این نوشتار آمده است تا بهمنزله کارى عملى، کارگشاى دانشجوى نهج البلاغه باشد<ref>همان، ص53، پاورقی</ref>در بخشی از نمونه اول در پاسخ به این سؤال که چگونه واقعا کلمات معصوم را بفهمیم؟ میخوانیم: «همین، سؤال کسى بود که به من مىگفت: ما امروز لغات کلمات معصوم را چگونه بفهمیم؟ و رفته بود کتاب «العین» و کتابهاى مختلف دیگر را گرفته بود. به او گفتم این کارهاى تحقیقاتى خوب است، ولى کسى که مىخواهد کلمات معصوم و کلمات هر متکلمى را بفهمد باید از مجموعه کلام خود او به دست آورد. اینکه فلان متکلم در فلان جا این معنا را قصد کرده است، این دلیل نمىشود که متکلم دیگر هم حتماً همان معنا را قصد کرده باشد. ما در بیانات متکلم تنها به اوضاع و وضع کلام نمىتوانیم توجه کنیم. اگر شما جریانى از روایات معصومین(ع) را در وجود خودتان داشته باشید و انس و معاشرتى با این کلمات داشته باشید، اصلا متوجه مىشوید این کلمه اینجا چه حالتى و چه بیانى دارد؛ یعنى جاى خالى این کلمه را در مجموعه این بیان، مىشناسید و مىدانید معناى مناسبى که با این کلام مىخواند کدام است؛ یعنى دلالت الفاظ و کلمات را از خود کلام متکلم به دست مىآورید، نه از متکلم دیگر تا بخواهید برایش شاهد درست کنید»<ref>ر.ک: همان، ص61</ref> | ||