۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
وضح البرهان في مشكلات القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
لینکهای درون متنی
جز (جایگزینی متن - 'مسايل ' به 'مسائل ') |
(لینکهای درون متنی) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR11072J1.jpg|بندانگشتی|وضح البرهان في مشکلات القرآن]] | [[پرونده:NUR11072J1.jpg|بندانگشتی|وضح البرهان في مشکلات القرآن]] | ||
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right" | ||
|+ | |+ | ||
|- | |- | ||
! نام کتاب!! data-type= | ! نام کتاب!! data-type="bookName" |وضح البرهان في مشکلات القرآن | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر کتاب | |نام های دیگر کتاب | ||
|data-type= | | data-type="otherBookNames" | | ||
|- | |- | ||
|پدیدآورندگان | |پدیدآورندگان | ||
|data-type= | | data-type="authors" |[[نیشابوری، محمود بن ابوالحسن]] (نويسنده) | ||
[[داوودی، صفوان عدنان]] (محقق) | [[داوودی، صفوان عدنان]] (محقق) | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
|data-type= | | data-type="language" |عربی | ||
|- | |- | ||
|کد کنگره | |کد کنگره | ||
|data-type= | | data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |BP 82/2 /ن9و6 | ||
|- | |- | ||
|موضوع | |موضوع | ||
|data-type= | | data-type="subject" |قرآن - مسایل لغوی | ||
|- | |- | ||
|ناشر | |ناشر | ||
|data-type= | | data-type="publisher" |دار القلم | ||
|- | |- | ||
|مکان نشر | |مکان نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishPlace" |دمشق - سوریه | ||
|- | |- | ||
|سال نشر | |سال نشر | ||
|data-type= | | data-type="publishYear" | 1410 هـ.ق یا 1990 م | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد اتوماسیون | |کد اتوماسیون | ||
|data-type= | | data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE11072AUTOMATIONCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
از مطالعه تفسير نيشابورى، روشن مى‌شود كه مفسر از مصادر اطلاع كافى و به اشعار عرب و دواوين آنان احاطه وافى داشته است. مهمترين مصادر تفسيرى وى به شرح زير است: 1-مجاز القرآن ابوعبيده (ت 210ق). 2-معاني القرآن فرّاء (ت 207ق) كه مفسر گاهى به نقد آن مى‌پردازد. 3-معاني القرآن كسايى (ت 189ق). 4-معاني القرآن اخفش (ت 215ق). 5-معاني القرآن [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]]. 6-احكام القرآن جصاص. 7-تفسير مسلم بن بحر اصفهانى. 8-تفسير نقاش محمد بن حسن بغدادى (ت 315ق). 9-تفسير ابوالقاسم بن حبيب نيشابورى(ت 406ق). 10-تفسير ثعالبى: احمد بن محمد نيشابورى ثعلبى يا ثعالبى(ت 427ق). 11-النكت و العيون: [[ماوردی، علی بن محمد|على بن محمد ماوردى]] (ت 450ق). 12-آثار و روايات را از بزرگان صحابه و تابعين نقل مى‌كند؛ مانند: [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابن مسعود، [[امام على(ع)]] و مجاهد. 13-اقوال بزرگان از دانشمندان اسلامى را مورد توجه قرار مى‌دهد؛ مانند: قاضى عبدالحميد (ت 292ق). ابومحمد عبدالله بن حسين نيشابورى (ت 447ق)، قاضى ابوالقاسم داودى (ت 430ق)، ابوسعيد ضرير و ابراهيم بن محمد بن عرفه معروف به نفطويه (ت 313ق). 14-مصادر لغوى، ادبى و نحوى را از [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]]، كسايى و ابوعمرو، زاهد، ابوعمرو بن علا، فراء، اخفش، [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]]، ابن انبارى، ابوعلى فارسى، ابن جنى، ثعلب، زجاج، ابن سراج و [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] نقل مى‌كند. 15-مصادر اشعار وى ديوان شعراى هندلى كه فصيح‌ترين قبيله عرب مى‌باشند و بعضى از آيات قرآن به لغت و لهجه آنان نازل شده است. | از مطالعه تفسير نيشابورى، روشن مى‌شود كه مفسر از مصادر اطلاع كافى و به اشعار عرب و دواوين آنان احاطه وافى داشته است. مهمترين مصادر تفسيرى وى به شرح زير است: 1-مجاز القرآن ابوعبيده (ت 210ق). 2-معاني القرآن فرّاء (ت 207ق) كه مفسر گاهى به نقد آن مى‌پردازد. 3-معاني القرآن كسايى (ت 189ق). 4-معاني القرآن اخفش (ت 215ق). 5-معاني القرآن [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]]. 6-احكام القرآن جصاص. 7-تفسير مسلم بن بحر اصفهانى. 8-تفسير نقاش محمد بن حسن بغدادى (ت 315ق). 9-تفسير ابوالقاسم بن حبيب نيشابورى(ت 406ق). 10-[[الكشف و البيان المعروف تفسير الثعلبي|تفسير ثعالبى]]: [[ثعلبی، احمد بن محمد|احمد بن محمد نيشابورى ثعلبى]] يا ثعالبى(ت 427ق). 11-[[النكت و العيون تفسير الماوردي|النكت و العيون]]: [[ماوردی، علی بن محمد|على بن محمد ماوردى]] (ت 450ق). 12-آثار و روايات را از بزرگان صحابه و تابعين نقل مى‌كند؛ مانند: [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابن مسعود، [[امام على(ع)]] و مجاهد. 13-اقوال بزرگان از دانشمندان اسلامى را مورد توجه قرار مى‌دهد؛ مانند: قاضى عبدالحميد (ت 292ق). ابومحمد عبدالله بن حسين نيشابورى (ت 447ق)، قاضى ابوالقاسم داودى (ت 430ق)، ابوسعيد ضرير و ابراهيم بن محمد بن عرفه معروف به نفطويه (ت 313ق). 14-مصادر لغوى، ادبى و نحوى را از [[سیبویه، عمرو بن عثمان|سيبويه]]، كسايى و ابوعمرو، زاهد، ابوعمرو بن علا، فراء، [[اخفش، سعید بن مسعده|اخفش]]، [[مبرد، محمد بن یزید|مبرد]]، ابن انبارى، ابوعلى فارسى، ابن جنى، ثعلب، زجاج، [[ابن سراج، محمد بن سری|ابن سراج]] و [[جاحظ، عمرو بن بحر|جاحظ]] نقل مى‌كند. 15-مصادر اشعار وى ديوان شعراى هندلى كه فصيح‌ترين قبيله عرب مى‌باشند و بعضى از آيات قرآن به لغت و لهجه آنان نازل شده است. | ||
لازم به يادآورى است كه مفسر در نقل مطالب از مصادر، مقلد نيست بلكه محقق است. اقوال صحيح را مى‌پذيرد و اقاويل باطل را نمى‌پذيرد و به ابطال آنها مى‌پردازد. | لازم به يادآورى است كه مفسر در نقل مطالب از مصادر، مقلد نيست بلكه محقق است. اقوال صحيح را مى‌پذيرد و اقاويل باطل را نمى‌پذيرد و به ابطال آنها مى‌پردازد. | ||