۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' »' به '»') |
جز (جایگزینی متن - ')ا' به ') ا') |
||
خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
هرچند در مواردى این ساختار بهطور کامل تحقّق نیافته است؛ زیرا با توجه به حاکمیت دشمنان اهلبیت(ع) به هنگام وقوع حادثه و سالیان متمادى پس از آن، عالمان تاریخ و رجال، امکان پرداختن به زندگانى شهداى کربلا را نیافتهاند و به حداقل اطلاعرسانى درباره آنان بسنده کردهاند. اما همین مقدار از آگاهىهاى بهدستآمده نیز براى دوستداران و شیفتگان مکتب حسینى، مغتنم و الهامبخش است<ref>ر.ک: همان، ص31-30</ref> | هرچند در مواردى این ساختار بهطور کامل تحقّق نیافته است؛ زیرا با توجه به حاکمیت دشمنان اهلبیت(ع) به هنگام وقوع حادثه و سالیان متمادى پس از آن، عالمان تاریخ و رجال، امکان پرداختن به زندگانى شهداى کربلا را نیافتهاند و به حداقل اطلاعرسانى درباره آنان بسنده کردهاند. اما همین مقدار از آگاهىهاى بهدستآمده نیز براى دوستداران و شیفتگان مکتب حسینى، مغتنم و الهامبخش است<ref>ر.ک: همان، ص31-30</ref> | ||
کتاب با مقاله امام حسین(ع)، با این عبارت آغاز شده است: «حضرت سیدالشهدا، حسین بن على(ع)، نوه دخترى پیامبر اکرم(ص) و امام سوم شیعیان است. مادرش فاطمه زهرا(ع)است که او را در روز سوم شعبان سال سوم و به روایتى سوم یا پنجم ماه شعبان سال چهارم هجرى در مدینه منوره به دنیا آورد. هنگامى که نوزاد را نزد رسول خدا(ص) بردند، از دیدارش شادمان گردید و در گوش راست وى اذان و در گوش چپ او اقامه گفت»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص35</ref> | کتاب با مقاله امام حسین(ع)، با این عبارت آغاز شده است: «حضرت سیدالشهدا، حسین بن على(ع)، نوه دخترى پیامبر اکرم(ص) و امام سوم شیعیان است. مادرش فاطمه زهرا(ع) است که او را در روز سوم شعبان سال سوم و به روایتى سوم یا پنجم ماه شعبان سال چهارم هجرى در مدینه منوره به دنیا آورد. هنگامى که نوزاد را نزد رسول خدا(ص) بردند، از دیدارش شادمان گردید و در گوش راست وى اذان و در گوش چپ او اقامه گفت»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص35</ref> | ||
در نگاهی اجمالی به دیگر مقالات نکتهای توجه را به خود جلب میکند؛ برخی از مطالب از منابع معاصر نقل میشود و هیچ اثری از آنها در منابع کهن وجود ندارد. عباراتی که دال بر این موضوع باشد فراوان است؛ مثلاً درباره ابوعمره زیاد بن عریب میخوانیم: «سیرهنویسان و مورخان پیشین درباره وى سخنى نگفتهاند، ولى برخى از معاصران او را فرزند عریب بن حنظلة بن دارم بن عبداللَّه بن کعب الصائد... بن همدان دانستهاند»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص87</ref> | در نگاهی اجمالی به دیگر مقالات نکتهای توجه را به خود جلب میکند؛ برخی از مطالب از منابع معاصر نقل میشود و هیچ اثری از آنها در منابع کهن وجود ندارد. عباراتی که دال بر این موضوع باشد فراوان است؛ مثلاً درباره ابوعمره زیاد بن عریب میخوانیم: «سیرهنویسان و مورخان پیشین درباره وى سخنى نگفتهاند، ولى برخى از معاصران او را فرزند عریب بن حنظلة بن دارم بن عبداللَّه بن کعب الصائد... بن همدان دانستهاند»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص87</ref> |
ویرایش