فتح السبل: تفاوت میان نسخه‌ها

در مقدمه كتاب مؤلف به دو ويژگى از ويژگى هاى جوهر انسان كه يكى علم به معقولات و حقائق كليه و ديگرى عمل خير ناشى از اراده عقلى محض كه عارى از شوائب شهوت است اشاره مى كند. پس از آن به بيان معناى ايمان و عمل صالح پرداخته و براى رسيدن به خداوند دو راه باطن و ظاهر معرفى مى نمايد.

نمايش دوم از اين منهج به ذكر نصوص خفيه اى كه درباره امامت حضرت اميرالمؤمنين‌ عليه‌السلام وارد شده اختصاص يافته است.مؤلف مراد خود از نصوص خفيه را آن دسته نصوص معرفى مى كند كه براى دلالت بر مقصود به نوعى از استدلال نيازمند مى باشند.وى معتقد است اين قبيل نصوص به مراتب بيشتر از نصوص جليه اى است كه بر امامت آن حضرت دلالت دارد و كتب عامه مملو از اين قبيل نصوص است.مؤلف در اين زمينه به آياتى چون آيه ولايت و روايات متواترى چون حديث قدير استناد مى كند و به شبهات مخالفين پاسخ مى گويد.