۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
الجامع اللطيف في فضل مكة و أهلها و بناء البيت الشريف: تفاوت میان نسخه‌ها
الجامع اللطيف في فضل مكة و أهلها و بناء البيت الشريف (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۶ سپتامبر ۲۰۱۷، ساعت ۲۲:۳۶
، ۶ سپتامبر ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'اسلامي' به 'اسلامی'
جز (جایگزینی متن - 'موضوعاتي' به 'موضوعاتی') |
جز (جایگزینی متن - 'اسلامي' به 'اسلامی') |
||
| خط ۵۷: | خط ۵۷: | ||
شهر مكه به جهت اينكه كعبه شريف و بيت الله الحرام در آن واقع شده و ادله فراواني كه از كتاب و سنت بر فضيلت آن وارد شده، مورد توجه ويژه تاريخ نگاران | شهر مكه به جهت اينكه كعبه شريف و بيت الله الحرام در آن واقع شده و ادله فراواني كه از كتاب و سنت بر فضيلت آن وارد شده، مورد توجه ويژه تاريخ نگاران اسلامی بوده است. در مقدمه كتاب از "ابوالوليد الأزرقي" و از "تقي الدين فاسي مكي" به عنوان دو تن از أجله متقدم و متأخر در اين زمينه نام برده شده و از آثار اين بزرگان به نیکی ياد شده است. نويسنده معتقد است در برخي از آثار تاريخ‌نگاري، اطاله كلام و اطناب مملّ ديده مى‌شود. در بعضي نيز مطالب به ايجاز و اختصار ذكر شده، لكن اين ايجاز مخل بوده و از مطالب مهمي غفلت شده است. لزوم تأليفي متوسط كه در عين لطافت و اعتدال از جامعيت نيز برخوردار باشد، نويسنده را به نگارش "الجامع اللطيف" ترغيب نمود. اين اثر به تصريح صاحبش در واقع گردآوري اخبار و احاديث و فروع فقهي و فوايد و لطايفي از مصادر متنوع تاريخي، سيره، تفسير و غير آن است كه با تحرير و تقريري جديد ارائه شده است. معمولاً پس از نقل اختلاف آراء خود نيز اظهار نظر كرده است؛ و به جهت پيشگيري از اشتباه ناسخين، ابتداي و انتهاي آن را با"أقول" و"انتهي" مشخص كرده است. | ||
در مقدمه آيات فراواني در فضيلت علم و عالم ذكر شده است. سپس به كثرت روايات اشاره و با نقل تعدادي از آنها بر أفضليت علما بر شهدا تأكيد كرده است. در ادامه اقوال حكما را با ذكر اشعاري بيان كرده و با درخواست علم نافع از خداوند به پايان برده است. | در مقدمه آيات فراواني در فضيلت علم و عالم ذكر شده است. سپس به كثرت روايات اشاره و با نقل تعدادي از آنها بر أفضليت علما بر شهدا تأكيد كرده است. در ادامه اقوال حكما را با ذكر اشعاري بيان كرده و با درخواست علم نافع از خداوند به پايان برده است. | ||
| خط ۸۹: | خط ۸۹: | ||
1- مقدمه و متن كتاب. | 1- مقدمه و متن كتاب. | ||
2- دائرةالمعارف بزرگ | 2- دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، جلد 4، صفحه 167. | ||