۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
طباطبایی یزدی، محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'محمد باقر' به 'محمدباقر'
جز (جایگزینی متن - 'محمدباقر' به 'محمد باقر') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد باقر' به 'محمدباقر') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class='wikiInfo'> | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR02436.jpg|بندانگشتی|طباطبایی یزدی، | [[پرونده:NUR02436.jpg|بندانگشتی|طباطبایی یزدی، محمدباقر]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type='authorName'|طباطبایی یزدی، | ! نام!! data-type='authorName'|طباطبایی یزدی، محمدباقر | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
'''سيد | '''سيد محمدباقر طباطبايى يزدى'''، فرزند سيد مرتضى، فقيهى برجسته، مدرسى بزرگ، اصولى، محدث، اديب، رياضى‌دان، هندسه‌دان و منجم، در دهه اول ذى‌حجه 1239 در يزد متولد شد. پدرش از عالمان دينى بود. | ||
او فراگيرى علوم دينى را در يزد آغاز كرد، سپس به‌همراه پدرش به زيارت عتبات شتافت و از آنجا به زيارت [[امام رضا(ع)]] نايل آمد و به تحصيلات خود ادامه داد، سپس به يزد و از آنجا به کرمان رفت و از محضر سيد محمدجواد علوى شيرازى کرمانى فلسفه و رياضى را فراگرفت و با دختر او پيوند زناشويى بست، آنگاه از راه اصفهان عازم كربلا شد و در آنجا به‌مدت سه سال از محضر علامه [[اردکانی، محمدحسین|فاضل اردكانى]] بهره‌مند گرديد، سپس رهسپار نجف شد و مدارج علمى عالى را نزد بزرگانى چون حضرات آيات [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]]، سيد حسين كوه‌كمره‌اى، ملا محمدعلى محلاتى، شيخ مهدى كجورى و شيخ زين‌العابدين مازندرانى طى كرد، آنگاه به هندوستان رفت و پس از دو سال اقامت در هند به حج مشرف شد و از آنجا به عراق بازگشت و در كربلا به كار تأليف پرداخت<ref>ر.ك: زمانى قمشه‌اى، على، ج4، ص257</ref> | او فراگيرى علوم دينى را در يزد آغاز كرد، سپس به‌همراه پدرش به زيارت عتبات شتافت و از آنجا به زيارت [[امام رضا(ع)]] نايل آمد و به تحصيلات خود ادامه داد، سپس به يزد و از آنجا به کرمان رفت و از محضر سيد محمدجواد علوى شيرازى کرمانى فلسفه و رياضى را فراگرفت و با دختر او پيوند زناشويى بست، آنگاه از راه اصفهان عازم كربلا شد و در آنجا به‌مدت سه سال از محضر علامه [[اردکانی، محمدحسین|فاضل اردكانى]] بهره‌مند گرديد، سپس رهسپار نجف شد و مدارج علمى عالى را نزد بزرگانى چون حضرات آيات [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]]، سيد حسين كوه‌كمره‌اى، ملا محمدعلى محلاتى، شيخ مهدى كجورى و شيخ زين‌العابدين مازندرانى طى كرد، آنگاه به هندوستان رفت و پس از دو سال اقامت در هند به حج مشرف شد و از آنجا به عراق بازگشت و در كربلا به كار تأليف پرداخت<ref>ر.ك: زمانى قمشه‌اى، على، ج4، ص257</ref> | ||
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
او در علوم عربيت، پيشوايى آگاه بشمار مى‌رفت و در وعظ و خطابه داراى مقامى عالى و بس ارجمند بود. | او در علوم عربيت، پيشوايى آگاه بشمار مى‌رفت و در وعظ و خطابه داراى مقامى عالى و بس ارجمند بود. | ||
او در ماه رمضانى به سامراء سفر كرد و پس از نماز [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بر فراز منبر مى‌رفت و همه مردم سامراء از علما و فضلا پاى منبر او حضور مى‌يافتند. وى مجلداتى بزرگ در فقه نگاشته و به مقدار سال‌هاى عمرش (49 سال) كتاب تأليف كرده است<ref>حجتى، | او در ماه رمضانى به سامراء سفر كرد و پس از نماز [[میرزای شیرازی، محمدحسن بن محمود|ميرزاى شيرازى]] بر فراز منبر مى‌رفت و همه مردم سامراء از علما و فضلا پاى منبر او حضور مى‌يافتند. وى مجلداتى بزرگ در فقه نگاشته و به مقدار سال‌هاى عمرش (49 سال) كتاب تأليف كرده است<ref>حجتى، محمدباقر، ج1، ص346</ref> | ||
او سرانجام شب دوشنبه 27 ربيع‌الاول سال 1298ق (بر اثر طاعون) در كربلا از دنيا رفت و در ايوان طلا در صحن مطهر امام حسين(ع) مدفون گشت. | او سرانجام شب دوشنبه 27 ربيع‌الاول سال 1298ق (بر اثر طاعون) در كربلا از دنيا رفت و در ايوان طلا در صحن مطهر امام حسين(ع) مدفون گشت. | ||
| خط ۶۷: | خط ۶۷: | ||
#زمانى قمشه‌اى، على، اخترشناسان و نوآوران مسلمان، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، چاپ اول، 1387ش. | #زمانى قمشه‌اى، على، اخترشناسان و نوآوران مسلمان، قم، مؤسسه امام صادق(ع)، چاپ اول، 1387ش. | ||
#حجتى، | #حجتى، محمدباقر، فهرست موضوعى نسخه‌هاى خطى عربى در كتابخانه‌هاى جمهورى اسلامى ايران و تاريخ علوم و تراجم دانشمندان اسلامى، تهران، انتشارات سروش، چاپ اول، 1371ش. | ||