۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
كلمات المحققين: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'محمد باقر' به 'محمدباقر'
جز (جایگزینی متن - 'محمدباقر' به 'محمد باقر') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد باقر' به 'محمدباقر') |
||
| خط ۳۵: | خط ۳۵: | ||
[[شیخ بهایی، محمد بن حسین]] (نويسنده) | [[شیخ بهایی، محمد بن حسین]] (نويسنده) | ||
[[میرداماد، | [[میرداماد، محمدباقربن محمد]] (نويسنده) | ||
[[فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی]] (نويسنده) | [[فیض کاشانی، محمد بن شاه مرتضی]] (نويسنده) | ||
[[مجلسی، | [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی]] (نويسنده) | ||
[[وحید بهبهانی، | [[وحید بهبهانی، محمدباقر بن محمداکمل]] (نويسنده) | ||
| ناشر = مکتبة المفيد | | ناشر = مکتبة المفيد | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
'''كلمات المحققين'''، مجموعه علمى ارزشمندى است مشتمل بر سى رساله به قلم [[میرداماد، | '''كلمات المحققين'''، مجموعه علمى ارزشمندى است مشتمل بر سى رساله به قلم [[میرداماد، محمدباقربن محمد|محقق داماد]]، [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی |علامه مجلسى]]، [[محقق کرکی، علی بن حسین |محقق كركى]]، [[علامه حلی، حسن بن یوسف |علامه حلى]] و تعداد ديگرى از اعلام و محققين فقه، عقائد و فلسفه. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
#«رسالة في ما لا تتم الصلاة فيه» يا «رسالة حريرية»: نوشته [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]]، رساله‌اى دو صفحه‌اى است كه در آن به بحث از نماز با كلاه، كمربند و مانند آن كه از حرير محض درست شده‌اند، پرداخته شده است<ref>ر.ك: همان، ص444-443</ref> | #«رسالة في ما لا تتم الصلاة فيه» يا «رسالة حريرية»: نوشته [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]]، رساله‌اى دو صفحه‌اى است كه در آن به بحث از نماز با كلاه، كمربند و مانند آن كه از حرير محض درست شده‌اند، پرداخته شده است<ref>ر.ك: همان، ص444-443</ref> | ||
#«صيغ العقود»: نوشته محقق كركى (متوفى 940ق)، رساله عربى كوچكى است كه الفاظى را كه در عقود و ايقاعات واجب است تلفظ شوند، بيان نموده است. اين كتاب، بسيار مختصر نوشته شده است و مؤلف در پايان آن در مورد تفصيل مطالب آن مى‌نويسد: و احكام جميع آن عقود و ايقاعات در كتب ديگر علماى شيعه آمده است<ref>ر.ك: همان، ص466</ref> | #«صيغ العقود»: نوشته محقق كركى (متوفى 940ق)، رساله عربى كوچكى است كه الفاظى را كه در عقود و ايقاعات واجب است تلفظ شوند، بيان نموده است. اين كتاب، بسيار مختصر نوشته شده است و مؤلف در پايان آن در مورد تفصيل مطالب آن مى‌نويسد: و احكام جميع آن عقود و ايقاعات در كتب ديگر علماى شيعه آمده است<ref>ر.ك: همان، ص466</ref> | ||
#«رسالة في الجبر و الاختيار»: اثر [[وحید بهبهانی، | #«رسالة في الجبر و الاختيار»: اثر [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] (متوفى 1216ق)، رساله‌اى در موضوع علم كلام است كه به زبان عربى تأليف شده است. | ||
#«رسالة في الجبر و الاختيار»: به زبان فارسى، به قلم [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] (متوفى 653ق) تأليف شده است. اين مقاله همان گونه كه نويسنده در ابتداى آن اشاره مى‌كند به درخواست عده‌اى، در ده فصل تنظيم شده است<ref>ر.ك: همان، ص476</ref> | #«رسالة في الجبر و الاختيار»: به زبان فارسى، به قلم [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصيرالدين طوسى]] (متوفى 653ق) تأليف شده است. اين مقاله همان گونه كه نويسنده در ابتداى آن اشاره مى‌كند به درخواست عده‌اى، در ده فصل تنظيم شده است<ref>ر.ك: همان، ص476</ref> | ||
#«رسالة في مسئلة خلق الأفعال»: اثر علامه جلال‌الدين محمد دوانى (متوفى 908ق)، مقاله‌اى عربى درباره يكى از دشوارترين موضوعات با عنوان خلق افعال است. وى اين رساله را در سفرى به كاشان نوشته است<ref>ر.ك: نوربخش، سيما سادات، ص209</ref> | #«رسالة في مسئلة خلق الأفعال»: اثر علامه جلال‌الدين محمد دوانى (متوفى 908ق)، مقاله‌اى عربى درباره يكى از دشوارترين موضوعات با عنوان خلق افعال است. وى اين رساله را در سفرى به كاشان نوشته است<ref>ر.ك: نوربخش، سيما سادات، ص209</ref> | ||
| خط ۹۹: | خط ۹۹: | ||
#«رسالة في سرّ (أسرار) الصلاة»: اين رساله را شيخ‌الرئيس [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] به جهت تبيين اسرار نماز، توجه قلب و ساير مقدمات نماز، تحرير و پس از خطبه‌اى كه در آن به تسبيح و تقديس خداوند پرداخته، آن را در سه موضوع، تدوين و هر موضوع را در يك فصل بيان كرده است<ref>ر.ك: همان، ص514</ref> | #«رسالة في سرّ (أسرار) الصلاة»: اين رساله را شيخ‌الرئيس [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] به جهت تبيين اسرار نماز، توجه قلب و ساير مقدمات نماز، تحرير و پس از خطبه‌اى كه در آن به تسبيح و تقديس خداوند پرداخته، آن را در سه موضوع، تدوين و هر موضوع را در يك فصل بيان كرده است<ref>ر.ك: همان، ص514</ref> | ||
#«رسالة في شرح حديث كنت كنزاً مخفياً»: اين رساله را [[ابن‌عربی، محمد بن علی|محيى‌الدين بن عربى]] بسيار مختصر و به عربى نوشته است. «اعيان ثابته» از اصطلاحات كليدى عرفان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] است كه بار اول به‌وسيله خود او وضع شد و عارفان و فيلسوفان به پيروى از وى در مسائل متعددى از جمله «علم حق»، «تجلى حق» و «آفرينش» از آن استفاده كردند<ref>شجارى، مرتضى، ص55</ref>[[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] در ابتداى رساله، دليل نگارش آن را پاسخ به اشكال بزرگى مى‌داند كه بر اين حديث وارد شده، اما علما پاسخ روشنى به آن نداده‌اند. وى سپس چهار پاسخ ارائه مى‌دهد<ref>ر.ك: متن كتاب، ص522-521</ref> | #«رسالة في شرح حديث كنت كنزاً مخفياً»: اين رساله را [[ابن‌عربی، محمد بن علی|محيى‌الدين بن عربى]] بسيار مختصر و به عربى نوشته است. «اعيان ثابته» از اصطلاحات كليدى عرفان [[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] است كه بار اول به‌وسيله خود او وضع شد و عارفان و فيلسوفان به پيروى از وى در مسائل متعددى از جمله «علم حق»، «تجلى حق» و «آفرينش» از آن استفاده كردند<ref>شجارى، مرتضى، ص55</ref>[[ابن عربی، محمد بن علی|ابن عربى]] در ابتداى رساله، دليل نگارش آن را پاسخ به اشكال بزرگى مى‌داند كه بر اين حديث وارد شده، اما علما پاسخ روشنى به آن نداده‌اند. وى سپس چهار پاسخ ارائه مى‌دهد<ref>ر.ك: متن كتاب، ص522-521</ref> | ||
#«رسالة في تحديد الكرّ»: اثر [[مجلسی، | #«رسالة في تحديد الكرّ»: اثر [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|مجلسى دوم]] مؤلف «[[بحار الأنوار]]»، مقاله‌اى فارسى در يك صفحه است. در اين رساله، ابتدا ديدگاه علما در مقدار كرّ و در انتهاى آن هم مقدار فرسخ شرعى بيان شده است<ref>ر.ك: همان، ص523</ref> | ||
#«رسالة في مفهوم الوجود»: مقاله مختصرى به قلم محقق داماد در تبيين فلسفى مفهوم وجود است. | #«رسالة في مفهوم الوجود»: مقاله مختصرى به قلم محقق داماد در تبيين فلسفى مفهوم وجود است. | ||
#«رسالة في ذبيحة أهل الكتاب»: نوشته [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] (متوفى 1030ق)، رساله مستقلى است كه آن را بنا به درخواست شاه عباس كبير نگاشته است. او ابتدا نظر شمارى از علماى شيعه و سنى را با دليل‌ها و روايات مطرح‌شده، آورده و سپس به استنباط خود پرداخته است<ref>ر.ك: همان، ص530-526</ref> | #«رسالة في ذبيحة أهل الكتاب»: نوشته [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهايى]] (متوفى 1030ق)، رساله مستقلى است كه آن را بنا به درخواست شاه عباس كبير نگاشته است. او ابتدا نظر شمارى از علماى شيعه و سنى را با دليل‌ها و روايات مطرح‌شده، آورده و سپس به استنباط خود پرداخته است<ref>ر.ك: همان، ص530-526</ref> | ||