۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'محمد باقر' به 'محمدباقر'
جز (جایگزینی متن - 'محمدباقر' به 'محمد باقر') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد باقر' به 'محمدباقر') |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
برخى از شاگردان محققِ او در زمره علما بودند؛ چند تن از مشاهير آنان- كه به گفته يوسف بحرانى پس از استاد خويش، رياست روحانى بحرين را به عهده گرفتند- عبارت‌اند از: شيخ عبداللّه بن صالح سماهيجى كه ترقى و تعالى خويش را مرهون تشويق‌هاى استادش، بحرانى، مى‌داند؛ شيخ احمدبن ابراهيم بحرانى، مجتهد اصولى و پدر يوسف بحرانى؛ شيخ احمدبن عبداللّه بلادى و شيخ عبداللّه بن على بلادى، هر دو از استادان يوسف بحرانى و سيد على‌بن ابراهيم‌بن ابى‌شبانه. | برخى از شاگردان محققِ او در زمره علما بودند؛ چند تن از مشاهير آنان- كه به گفته يوسف بحرانى پس از استاد خويش، رياست روحانى بحرين را به عهده گرفتند- عبارت‌اند از: شيخ عبداللّه بن صالح سماهيجى كه ترقى و تعالى خويش را مرهون تشويق‌هاى استادش، بحرانى، مى‌داند؛ شيخ احمدبن ابراهيم بحرانى، مجتهد اصولى و پدر يوسف بحرانى؛ شيخ احمدبن عبداللّه بلادى و شيخ عبداللّه بن على بلادى، هر دو از استادان يوسف بحرانى و سيد على‌بن ابراهيم‌بن ابى‌شبانه. | ||
يوسف بحرانى، درباره شيوه استنباط بحرانى، مى‌گويد: از رساله‌اى كه در ده مسئله اصولى نگاشته (العشرة الكاملة)، سرسختى او در طرفدارى از روش اجتهاد اصولى روشن است، ليكن در نوشته‌هاى اخيرش، تمايلى به روش اخبارى‌گرى ديده مى‌شود. او، به روش علماى گذشته، به نقل حديث اهميت مى‌داد؛ ازاين‌رو از مشايخ متعدد، اجازه نقل حديث يافت، از جمله: علامه [[مجلسی، | يوسف بحرانى، درباره شيوه استنباط بحرانى، مى‌گويد: از رساله‌اى كه در ده مسئله اصولى نگاشته (العشرة الكاملة)، سرسختى او در طرفدارى از روش اجتهاد اصولى روشن است، ليكن در نوشته‌هاى اخيرش، تمايلى به روش اخبارى‌گرى ديده مى‌شود. او، به روش علماى گذشته، به نقل حديث اهميت مى‌داد؛ ازاين‌رو از مشايخ متعدد، اجازه نقل حديث يافت، از جمله: علامه [[مجلسی، محمدباقر|محمدباقرمجلسى]]؛ [[بحرانی، هاشم بن سلیمان|سيد هاشم بحرانى]]، مؤلف تفسير البرهان؛ شيخ محمدبن ماجد ماحوزى بحرانى و ملا صالح‌بن عبدالكريم كرزكانى؛ و خود نيز به بسيارى از علما، اجازه نقل حديث داد. | ||
از او بيش از پنجاه رساله و كتاب در موضوعات مختلف فقهى و اصولى و حديثى و اعتقادى برجاى مانده، كه برخى از آن‌ها نشانه شهامت وى در طرح مسائل جنجالى و اظهار رأى بر خلاف نظر مشهور است؛ از جمله رساله در عدم تنجّس آب قليل و رساله در وجوب غسل جمعه. برخى از آثار او عبارت است از: أربعين الحديث في الامامة من طرق العامّة؛ بلغة المحدّثين في علم الرجال، به سبك الوجيزة [[علامه مجلسى]]؛ العشرة الكاملة، كه در آن به ده مسئله اصولى از مبحث اجتهاد و تقليد پرداخته است؛ ازهار الرياض، در سه جلد و به صورت كشكول. | از او بيش از پنجاه رساله و كتاب در موضوعات مختلف فقهى و اصولى و حديثى و اعتقادى برجاى مانده، كه برخى از آن‌ها نشانه شهامت وى در طرح مسائل جنجالى و اظهار رأى بر خلاف نظر مشهور است؛ از جمله رساله در عدم تنجّس آب قليل و رساله در وجوب غسل جمعه. برخى از آثار او عبارت است از: أربعين الحديث في الامامة من طرق العامّة؛ بلغة المحدّثين في علم الرجال، به سبك الوجيزة [[علامه مجلسى]]؛ العشرة الكاملة، كه در آن به ده مسئله اصولى از مبحث اجتهاد و تقليد پرداخته است؛ ازهار الرياض، در سه جلد و به صورت كشكول. | ||