۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بانوان عالمه و آثار آنها: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'محمد باقر' به 'محمدباقر'
جز (جایگزینی متن - 'محمدباقر' به 'محمد باقر') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد باقر' به 'محمدباقر') |
||
| خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
#خديجه (محدث، متوفى سال 10ق) دختر خويلد، بانويى بافضيلت از بانوان شرافتمند و بزرگوار، اولين كسى بود كه اسلام آورد و همواره حامى و پشتيبان همسرش رسول خدا(ص) بود و از بذل جان و مال در راه دين خدا و پيامبرش دريغ نداشت. وى 68 سال قبل از هجرت (پانزده سال قبل از عام الفيل) به دنيا آمد. مادرش فاطمه دختر زائده است. خديجه بانويى تاجر و شرافتمند و ثروتمند بود. وى مردان را به اجاره مى‌گرفت و به آنها سرمايه مى‌داد كه به مضاربه تجارت كنند. عموهاى پيامبر(ص) كه قصد داشتند همسرى براى آن حضرت بگيرند، نزد خديجه رفتند و از وى خواستند تا سرمايه‌اى در اختيار نبى گرامى كه آن زمان جوانى پاك و ستوده بود قرار دهد تا با آن به تجارت رود و با سود حاصل از اين تجارت ازدواج كند. خديجه چون به صفات حضرت واقف شد، وى را براى تجارت به شام فرستاد. در طى سفر، ميسره (غلام خديجه) معجزات و كراماتى از حضرت مشاهده كرد و از راهبى شنيد كه وى پيغمبر خداست. ميسره پس از بازگشت همه آنچه را كه شنيده بود به اطلاع خديجه رساند. شوق و رغبت خديجه به حضرت بيشتر شد و در نهايت به رسول‌الله(ص) ارادت و علاقه خويش را ابراز داشت و پيشنهاد ازدواج داد و به رسول خدا(ص) عرض كرد: «به سبب خويشاوندى‌ات با من، و شرف و بزرگى و امانت‌دارى‌ات در ميان قوم و اخلاق نيكو و راستگويى‌ات، مايلم با تو ازدواج كنم». تنها همين شرف و بزرگى وى را بسنده است كه مادر دخترى چون فاطمه زهرا(ع) است.<ref>ر.ك: متن كتاب، ص1</ref> | #خديجه (محدث، متوفى سال 10ق) دختر خويلد، بانويى بافضيلت از بانوان شرافتمند و بزرگوار، اولين كسى بود كه اسلام آورد و همواره حامى و پشتيبان همسرش رسول خدا(ص) بود و از بذل جان و مال در راه دين خدا و پيامبرش دريغ نداشت. وى 68 سال قبل از هجرت (پانزده سال قبل از عام الفيل) به دنيا آمد. مادرش فاطمه دختر زائده است. خديجه بانويى تاجر و شرافتمند و ثروتمند بود. وى مردان را به اجاره مى‌گرفت و به آنها سرمايه مى‌داد كه به مضاربه تجارت كنند. عموهاى پيامبر(ص) كه قصد داشتند همسرى براى آن حضرت بگيرند، نزد خديجه رفتند و از وى خواستند تا سرمايه‌اى در اختيار نبى گرامى كه آن زمان جوانى پاك و ستوده بود قرار دهد تا با آن به تجارت رود و با سود حاصل از اين تجارت ازدواج كند. خديجه چون به صفات حضرت واقف شد، وى را براى تجارت به شام فرستاد. در طى سفر، ميسره (غلام خديجه) معجزات و كراماتى از حضرت مشاهده كرد و از راهبى شنيد كه وى پيغمبر خداست. ميسره پس از بازگشت همه آنچه را كه شنيده بود به اطلاع خديجه رساند. شوق و رغبت خديجه به حضرت بيشتر شد و در نهايت به رسول‌الله(ص) ارادت و علاقه خويش را ابراز داشت و پيشنهاد ازدواج داد و به رسول خدا(ص) عرض كرد: «به سبب خويشاوندى‌ات با من، و شرف و بزرگى و امانت‌دارى‌ات در ميان قوم و اخلاق نيكو و راستگويى‌ات، مايلم با تو ازدواج كنم». تنها همين شرف و بزرگى وى را بسنده است كه مادر دخترى چون فاطمه زهرا(ع) است.<ref>ر.ك: متن كتاب، ص1</ref> | ||
#آمنه بيگم مجلسى (عالم، فقيه، محدث، متوفى قرن 12ق)، از زنان عالم، محدث و فقيه است. وى دختر ملا [[مجلسی، محمدتقی|محمدتقى مجلسى]] و خواهر علامه [[مجلسی، | #آمنه بيگم مجلسى (عالم، فقيه، محدث، متوفى قرن 12ق)، از زنان عالم، محدث و فقيه است. وى دختر ملا [[مجلسی، محمدتقی|محمدتقى مجلسى]] و خواهر علامه [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|محمدباقر مجلسى]] است و از زنان عالم، محدث و فقيه است. آمنه بيگم از كمال و جمال برخوردار بود. وى در خانواده علم و فضيلت و تقوا پرورش يافت و مدارج ترقى را تا درجه اجتهاد به‌سرعت پيمود. پدرش، ملا محمدصالح مازندرانى را كه از افاضل شاگردان خود و مردى تهيدست، ولى باتقوا و مورد احترام و علاقه و اعتمادش بود، جهت ازدواج به او پيشنهاد كرد و آمنه بيگم نيز با اين بيان كه «فقر و تنگدستى عيب مردان نيست»، موافقتش را با اين ازدواج اعلام داشت.<ref>ر.ك: همان، ص42</ref> | ||
#ملا فضّه (عالم، اديب، زنده تا سال 1249ق)، فرزند شيخ احمد بلاغى و همسر شيخ حسن بلاغى از زنان عالم، فاضل، اديب و خوشنويس بود. به نوشته «[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]»، وى قرآن و ادبيات عربى را نزد پدرش و فقه و اصول را نزد علماى خانواده‌اش فراگرفت و از آنان اجازه دريافت كرد. سرپرستى تدريس اصول و فقه و حديث را برعهده داشت و بعضى از طلاب در درس او حاضر مى‌شدند و برخى علما كتاب «قوانين» [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|ميرزاى قمى]] را نزد او خواندند؛ زيرا او از ميرزا اجازه داشت. به نوشته حسن صدر در «تكملة أمل الآمل»، اين بانوى فاضل و جليل خط خوشى داشت و خانواده‌اش از راه استنساخ او امرار معاش مى‌كردند. بعضى كتاب‌ها را به خط خودش نوشته است كه از جمله آنها «كشف الغطاء» و «كفايه» حاج [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]] است.<ref>ر.ك: همان، ص45</ref> | #ملا فضّه (عالم، اديب، زنده تا سال 1249ق)، فرزند شيخ احمد بلاغى و همسر شيخ حسن بلاغى از زنان عالم، فاضل، اديب و خوشنويس بود. به نوشته «[[أعيان الشيعة (12 جلدی)|أعيان الشيعة]]»، وى قرآن و ادبيات عربى را نزد پدرش و فقه و اصول را نزد علماى خانواده‌اش فراگرفت و از آنان اجازه دريافت كرد. سرپرستى تدريس اصول و فقه و حديث را برعهده داشت و بعضى از طلاب در درس او حاضر مى‌شدند و برخى علما كتاب «قوانين» [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|ميرزاى قمى]] را نزد او خواندند؛ زيرا او از ميرزا اجازه داشت. به نوشته حسن صدر در «تكملة أمل الآمل»، اين بانوى فاضل و جليل خط خوشى داشت و خانواده‌اش از راه استنساخ او امرار معاش مى‌كردند. بعضى كتاب‌ها را به خط خودش نوشته است كه از جمله آنها «كشف الغطاء» و «كفايه» حاج [[سبزواری، هادی|ملا هادى سبزوارى]] است.<ref>ر.ك: همان، ص45</ref> | ||
#بى‌بى عالم خراسانى (دانشمند، پارسا، متوفى سال 1335ق) و دختر حاج ميرزا طاهر خراسانى و از اهالى خراسان بود. مقدمات علوم اسلامى و فنون ادب را نزد پدرش، متولى مسجد گوهرشاد و ديگران فراگرفت. سپس با شاعر معروف، سيد ميرزا حبيب‌الله شهيدى خراسانى ازدواج كرد. فقه و اصول و حديث و عرفان را از محضر همسرش بهره‌مند شد و به مطالعه و تحقيق در سيره انبيا، تاريخ و قصص عرب، اشعار جاهليت، ادبيات و احوال اوليا و عرفا پرداخت. تبحّر و تخصص ويژه‌اى در شرح حال اوليا و عرفا و تاريخ انبيا و دوران قبل از اسلام داشت. همسرش در مقدمه ديوان شعر خود، او را چنين وصف كرده است: «بى‌بى عالم مقدمات تحصيلى را على الرسم در خانواده آموخته بود و بعدا در همسرى و معاشرت آقا به مطالعه تواريخ انبيا و رسل و حكايت احوال اوليا و عرفا پرداخت. تهجد و نوافل و تعقيبات نمازها و تلاوت قرآن روزانه را ترك نمى‌كرد.<ref>ر.ك: همان، ص49-50</ref> | #بى‌بى عالم خراسانى (دانشمند، پارسا، متوفى سال 1335ق) و دختر حاج ميرزا طاهر خراسانى و از اهالى خراسان بود. مقدمات علوم اسلامى و فنون ادب را نزد پدرش، متولى مسجد گوهرشاد و ديگران فراگرفت. سپس با شاعر معروف، سيد ميرزا حبيب‌الله شهيدى خراسانى ازدواج كرد. فقه و اصول و حديث و عرفان را از محضر همسرش بهره‌مند شد و به مطالعه و تحقيق در سيره انبيا، تاريخ و قصص عرب، اشعار جاهليت، ادبيات و احوال اوليا و عرفا پرداخت. تبحّر و تخصص ويژه‌اى در شرح حال اوليا و عرفا و تاريخ انبيا و دوران قبل از اسلام داشت. همسرش در مقدمه ديوان شعر خود، او را چنين وصف كرده است: «بى‌بى عالم مقدمات تحصيلى را على الرسم در خانواده آموخته بود و بعدا در همسرى و معاشرت آقا به مطالعه تواريخ انبيا و رسل و حكايت احوال اوليا و عرفا پرداخت. تهجد و نوافل و تعقيبات نمازها و تلاوت قرآن روزانه را ترك نمى‌كرد.<ref>ر.ك: همان، ص49-50</ref> | ||