۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
صحیفه سجادیه، روایت حسین بن اشکیب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'محمدباقر' به 'محمد باقر'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'محمدباقر' به 'محمد باقر') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''صحيفه سجاديه، روايت حسين بن اشكيب'''، نسخه‌اى منحصربه‌فرد از يكى از روايت‌هاى اصلى صحيفه سجاديه است كه محققان صحيفه‌پژوه از آن به‌عنوان «درّ يكتاى مفقود» ياد مى‌كرده‌اند. اين نسخه در زمره گنجينه فاخر مخطوطات [[حضرت آيت‌الله سيد محمدعلى روضاتى]] قرار داشته كه براى اولين بار همراه با تحقيق و مقدمه‌ى پژوهشى [[سيد احمد سجادى]] توسط [[مركز تحقيقات رايانه‌اى حوزه علميه اصفهان]] منتشر شده است<ref>مقدمه محقق، ص 12</ref> | '''صحيفه سجاديه، روايت حسين بن اشكيب'''، نسخه‌اى منحصربه‌فرد از يكى از روايت‌هاى اصلى صحيفه سجاديه است كه محققان صحيفه‌پژوه از آن به‌عنوان «درّ يكتاى مفقود» ياد مى‌كرده‌اند. اين نسخه در زمره گنجينه فاخر مخطوطات [[حضرت آيت‌الله سيد محمدعلى روضاتى]] قرار داشته كه براى اولين بار همراه با تحقيق و مقدمه‌ى پژوهشى [[سيد احمد سجادى]] توسط [[مركز تحقيقات رايانه‌اى حوزه علميه اصفهان]] منتشر شده است<ref>مقدمه محقق، ص 12</ref> | ||
اين دست‌نويس در 138 برگ 9 سطرى به خط | اين دست‌نويس در 138 برگ 9 سطرى به خط محمد باقر حسينى سلطانى شوشترى در 1123ق، استنساخ شده و سيد امير ذوالفقار، آن را به شاه سلطان حسين صفوى (1105 - 1135ق) تقديم كرده است. روايت ابن اشكيب 44 دعا دارد و سلسله سند آن اين‌گونه است: قال: حدّثني محمد بن الوارث، قال: حدّثنا الحسين بن اشكيب عن عمير بن هارون بن المتوكل البلخي، قال: حدّثني أبي... | ||
در ابتداى كتاب، مرقومه حضرت آيت‌الله سيد محمدعلى روضاتى آمده است كه در بخشى از آن مى‌خوانيم: «نسخه شريفه روايت شيخ حسين بن اشكيبِ هزارساله در طول قرون و اعصار همواره از انظار در خفاء و استتار بوده و تنها عالم فاضل متتبع ماهر ميرزا عبدالله اصفهانى صاحب كتاب مهم [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] (و از جمله اجله شاگردان و ياران مرحوم [[علامه مجلسى]] متوفى 111ق) أعلى‌الله‌مقامهما از رؤيت نسخه‌اى به خط ابن مقله خبر داده و از آن بهره برده است و شايد آن را در خزائن دويست‌ساله كتب و ذخائر صفويان كه سرانجام به دست حراميان متلاشى شد، ديده باشد و باز شايد همان نسخه نيز مأخذ اصلى مرحوم امير ذوالفقار دانشمند در فراهم آوردن اين تنها نسخه موجود بوده باشد؛ چه، مع‌الأسف تا زمان حاضر از سرنوشت آن مأخذ قديم نفيس و همچنين نسخه ثالثى از كتاب، آگاهى ديگرى به دست نيامده است»<ref>متن كتاب، ص 9</ref> | در ابتداى كتاب، مرقومه حضرت آيت‌الله سيد محمدعلى روضاتى آمده است كه در بخشى از آن مى‌خوانيم: «نسخه شريفه روايت شيخ حسين بن اشكيبِ هزارساله در طول قرون و اعصار همواره از انظار در خفاء و استتار بوده و تنها عالم فاضل متتبع ماهر ميرزا عبدالله اصفهانى صاحب كتاب مهم [[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]] (و از جمله اجله شاگردان و ياران مرحوم [[علامه مجلسى]] متوفى 111ق) أعلى‌الله‌مقامهما از رؤيت نسخه‌اى به خط ابن مقله خبر داده و از آن بهره برده است و شايد آن را در خزائن دويست‌ساله كتب و ذخائر صفويان كه سرانجام به دست حراميان متلاشى شد، ديده باشد و باز شايد همان نسخه نيز مأخذ اصلى مرحوم امير ذوالفقار دانشمند در فراهم آوردن اين تنها نسخه موجود بوده باشد؛ چه، مع‌الأسف تا زمان حاضر از سرنوشت آن مأخذ قديم نفيس و همچنين نسخه ثالثى از كتاب، آگاهى ديگرى به دست نيامده است»<ref>متن كتاب، ص 9</ref> | ||