۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ....<ref>' به '.<ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'محمدباقر' به 'محمد باقر') |
||
خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
|data-type='authors'|[[شریعتی، علی]] (منتقد) | |data-type='authors'|[[شریعتی، علی]] (منتقد) | ||
[[صدر، | [[صدر، محمد باقر]] (نويسنده) | ||
[[حجتی کرمانی، علی]] (مترجم) | [[حجتی کرمانی، علی]] (مترجم) | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
'''تشيع مولود طبيعى اسلام''' ترجمه فارسى كتاب «التشيع و الإسلام» اثر آيتالله [[صدر، | '''تشيع مولود طبيعى اسلام''' ترجمه فارسى كتاب «التشيع و الإسلام» اثر آيتالله [[صدر، محمد باقر|سيد محمد باقر صدر]] مىباشد كه در آن، به بررسى جايگاه تشيع در اسلام، پرداخته شده است. | ||
كتاب به زبان عربى و در سال 1395ق نوشته شده و به قلم [[حجتی کرمانی، علی|على حجتى کرمانى]] به فارسى روان و سليس ترجمه شده است. | كتاب به زبان عربى و در سال 1395ق نوشته شده و به قلم [[حجتی کرمانی، علی|على حجتى کرمانى]] به فارسى روان و سليس ترجمه شده است. | ||
خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
وى در پايان، بحثى تحت عنوان تشيع روحى و سياسى دارد و اينكه آيا در انديشه شيعه بين اين دو نوع تشيع، تفكيكى هست يا خير، نظر نويسنده اين است كه اين تفكيك و جدايى نادرست است.<ref>همان، ص163</ref> | وى در پايان، بحثى تحت عنوان تشيع روحى و سياسى دارد و اينكه آيا در انديشه شيعه بين اين دو نوع تشيع، تفكيكى هست يا خير، نظر نويسنده اين است كه اين تفكيك و جدايى نادرست است.<ref>همان، ص163</ref> | ||
در ادامه، نقدهاى دكتر شريعتى بر [[صدر، | در ادامه، نقدهاى دكتر شريعتى بر [[صدر، محمد باقر|شهيد صدر]] و پاسخهاى مترجم، آمده است. دكتر شريعتى سه نقد بر كتاب وارد كرده است: | ||
الف) از ميان سه فرضى كه درباره جانشينى مطرح شده است (بلاتكليفى، اصل شورا و تعيين جانشين)، فرض دوم يعنى احتمال اينكه پيامبر(ص) مسائل تعيين رهبرى جامعه را به اكثريت آرا و شوراى مردم واگذاشته باشد، مردود دانسته شده است. مرحوم صدر يكى از دلايل رد اين احتمال را عدم لياقت و آمادگى و آگاهى ياران پيامبر(ص) در امر رهبرى و حكومت و سياست ياد كردهاند، در حالى كه تاريخ و رويدادهاى عينى درست خلاف اين را در جهان ثابت مىكند. از بخت بد، در عصر آنان كسى به نام على(ع) وجود داشت كه همه ارزشها در برابرش بىمقدار مىنمود.<ref>همان</ref> | الف) از ميان سه فرضى كه درباره جانشينى مطرح شده است (بلاتكليفى، اصل شورا و تعيين جانشين)، فرض دوم يعنى احتمال اينكه پيامبر(ص) مسائل تعيين رهبرى جامعه را به اكثريت آرا و شوراى مردم واگذاشته باشد، مردود دانسته شده است. مرحوم صدر يكى از دلايل رد اين احتمال را عدم لياقت و آمادگى و آگاهى ياران پيامبر(ص) در امر رهبرى و حكومت و سياست ياد كردهاند، در حالى كه تاريخ و رويدادهاى عينى درست خلاف اين را در جهان ثابت مىكند. از بخت بد، در عصر آنان كسى به نام على(ع) وجود داشت كه همه ارزشها در برابرش بىمقدار مىنمود.<ref>همان</ref> | ||
خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
ب) «دليل شما در نفى شورا، عمل و سخنان كسانى است كه عمل و گفتارشان- به ويژه در سياسيت و بالاخص در مسئله جانشين- مورد قبول شيعه نيست. به عبارت واضحتر آنان كه براى مصلحت سياسى خويش وصايت و حق [[امام على(ع)]] را كتمان مىكردند، چرا ممكن نباشد كه شورا را ناديده انگارند؟».<ref>همان</ref> | ب) «دليل شما در نفى شورا، عمل و سخنان كسانى است كه عمل و گفتارشان- به ويژه در سياسيت و بالاخص در مسئله جانشين- مورد قبول شيعه نيست. به عبارت واضحتر آنان كه براى مصلحت سياسى خويش وصايت و حق [[امام على(ع)]] را كتمان مىكردند، چرا ممكن نباشد كه شورا را ناديده انگارند؟».<ref>همان</ref> | ||
ج) سومين ايراد دكتر شريعتى، به بحث اجتهاد و نص مربوط مىشود. ايشان با اشاره به [[صدر، | ج) سومين ايراد دكتر شريعتى، به بحث اجتهاد و نص مربوط مىشود. ايشان با اشاره به [[صدر، محمد باقر|شهيد صدر]] مبنى بر تقسيم شدن صحابه به دو گروه طرفداران نص و طرفداران اجتهاد و نصگرا دانستن شيعيان مىگويد: «خواننده مطالب شما، يعنى روشنفكر مترقى مسلمان، مىخواهد بفهمد كه حق با على(ع) يا عمر و نوع برداشت هر يك از اين دو جناح از اسلام و عمل پيامبر(ص) چيست؟ ترديد نكنيد كه طرفداران نظريه اجتهادى را به طرفداران نظريه تعبدى ترجيح خواهد داد؛ البته شيعه سنىترين فرقه اسلامى است، اما نوع تعبير و استدلال و انتخاب كلمات با توجه به انعكاسى كه در روحيه و بينش روشنفكر امروزى دارد، قابل انتقاد است».<ref>همان</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == | ||
خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
#مقدمه و متن كتاب. | #مقدمه و متن كتاب. | ||
#«معرفى كتابهاى تازه»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نامه انجمن كتابداران ايران، پاييز و زمستان 1357، شماره 43. | #«معرفى كتابهاى تازه»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نامه انجمن كتابداران ايران، پاييز و زمستان 1357، شماره 43. | ||
#جوادى، قاسم، «[[صدر، | #جوادى، قاسم، «[[صدر، محمد باقر|شهيد صدر]] و تحليل عقلانى امامت»، پايگاه مجلات تخصصى نور، نشريه هفت آسمان، پاييز 1389، شماره 47. | ||
ویرایش