۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'فتح الله ' به 'فتحالله ') |
||
خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
1-نثر مسجّع؛ 2-كاربرد جناس؛ 3-تتابع اضافات؛ 4-تشبيه و استعاره؛ 5-ايجاز در جملهبندى، اطناب در توضيح؛ 6-همآوايى حروف؛ 7-حسآميزى؛ 8-كاربرد تنوين فتح براى ساخت قيد؛ 9-استفاده از فصل ربطى مستعمل؛ 10-تطابق صفت و موصوف. | 1-نثر مسجّع؛ 2-كاربرد جناس؛ 3-تتابع اضافات؛ 4-تشبيه و استعاره؛ 5-ايجاز در جملهبندى، اطناب در توضيح؛ 6-همآوايى حروف؛ 7-حسآميزى؛ 8-كاربرد تنوين فتح براى ساخت قيد؛ 9-استفاده از فصل ربطى مستعمل؛ 10-تطابق صفت و موصوف. | ||
چون كاشفى از برجستهترين نثرنويسان نيمه دوم قرن نهم هجرى است و نثر او ساده، شيوا و شامل برخى وجوه تفسيرى است، مورد استقبال بسيار قرار گرفته و در ميان مردم دستبهدست مىگشته است. البته بعدها توسط زوارهاى (م حدود 950ق) و [[کاشانی، فتحالله بن شکرالله|ملا | چون كاشفى از برجستهترين نثرنويسان نيمه دوم قرن نهم هجرى است و نثر او ساده، شيوا و شامل برخى وجوه تفسيرى است، مورد استقبال بسيار قرار گرفته و در ميان مردم دستبهدست مىگشته است. البته بعدها توسط زوارهاى (م حدود 950ق) و [[کاشانی، فتحالله بن شکرالله|ملا فتحالله كاشانى]] (م 988ق) ممزوج به روايات اهل بيت(ع) و تبيين ديدگاههاى شيعى مىگردد. چون كاشفى در هرات ملازم عليشير نوايى و [[جامی، عبدالرحمن|جامى]] بوده و اين كتاب را براى تقديم به امير تأليف نموده، اعتقادات شيعى خود را ابراز نكرده است؛ زيرا عليشير نوايى فردى بىنهايت متعصب بود و ارائه تفسيرى بر مذاق شيعه ممكن نبوده است. | ||
== نسخه شناسى == | == نسخه شناسى == |
ویرایش