الصيدنة في الطب: تفاوت میان نسخه‌ها

ابن‌سينا در قسمت ادويه مفرده قانون مانند يك پزشك و داروشناس بحث مى‌كند و ابوريحان همچون يك عالم طبيعى گياه‌شناس و جانورشناس و كانى‌شناس و زبان‌شناس.البته آنچه گفتيم به معنى اين نيست كه ابوريحان به طور كلى از ذكر خواص داروها اجتناب مى‌كند بلكه شيوه وى غالباً اين‌گونه است و الاّ در بسيارى از موارد به بعضى از منافع ادويه نيز اشاره مى‌كند. شاهد اين مدعا مطالبى است كه مؤلف در اباغلس <ref>الصيدنه، ص 19-20</ref>، ارطميسا <ref>همان، ص38</ref> ، اروسا<ref>همان، ص39</ref>، اربيان <ref>همان، ص 39-40</ref> ، اسنان الذئب <ref>همان، ص47</ref> ، اصابع اللصوص <ref>همان، ص59)، اقاقاليس <ref>همان، ص68</ref> آورده است.