۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ')ش' به ') ش') |
جز (جایگزینی متن - ')د' به ') د') |
||
خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
مكتوب اوّل: سفر در 25 ذيحجه سال 1025ق از بغداد آغاز و با گذاشتن از شهرهاى وان، قصر شيرين، همدان، شهركرد و گلپايگان و رسيدن به اصفهان پايان مىيابد.در اين مسير طولانى از دههاى بهروز، تكيه، هارونيه، قزلرباط(آخرين نقطه مسكونى قلمرو تركهاى عثمانى)، چاى خانگى، ده كردنشين، ينگى خانگى، قلعه يشاور(براى حفظ سرحدات)، كرند، هارونآباد، ماهيدشت، سعدآباد و...، در اين سفرنامه نام برده شده است. در اين سفر كه از بغداد شروع و تا اصفهان ادامه مىيابد، نام دو سرزمين كردستان و كنگاور نيز ديده مىشود. | مكتوب اوّل: سفر در 25 ذيحجه سال 1025ق از بغداد آغاز و با گذاشتن از شهرهاى وان، قصر شيرين، همدان، شهركرد و گلپايگان و رسيدن به اصفهان پايان مىيابد.در اين مسير طولانى از دههاى بهروز، تكيه، هارونيه، قزلرباط(آخرين نقطه مسكونى قلمرو تركهاى عثمانى)، چاى خانگى، ده كردنشين، ينگى خانگى، قلعه يشاور(براى حفظ سرحدات)، كرند، هارونآباد، ماهيدشت، سعدآباد و...، در اين سفرنامه نام برده شده است. در اين سفر كه از بغداد شروع و تا اصفهان ادامه مىيابد، نام دو سرزمين كردستان و كنگاور نيز ديده مىشود. | ||
سرزمين كردستان كه بين ايران و تركهاى عثمانى واقع شده و عرض آن(شرق تا غرب)ده يا يازده روز فاصله است؛ (فواصل را با مدّت راهپيمايى) اندازه مىگيرد و از شمال تا جنوب از بابل و شوش از خليج فارس شروع و به طرف شمال، موصل و نينوا تا داخل ارمنستان، و آذربايجان تقريبا حوالى درياى سياه ادامه پيدا مىكند. | سرزمين كردستان كه بين ايران و تركهاى عثمانى واقع شده و عرض آن(شرق تا غرب) ده يا يازده روز فاصله است؛ (فواصل را با مدّت راهپيمايى) اندازه مىگيرد و از شمال تا جنوب از بابل و شوش از خليج فارس شروع و به طرف شمال، موصل و نينوا تا داخل ارمنستان، و آذربايجان تقريبا حوالى درياى سياه ادامه پيدا مىكند. | ||
در مورد اين سرزمين در سفرنامه اطلاعات مفصل و مبسوط از نحوه زندگى مردم كه معمولا ييلاق و قشلاق مىكنند و در يك جا مستقر نيستند، نحوهى پوشش آنان(زنان و مردان)، دين مردم كه اسلام است، زبان مردم كه كلدانى است و نحوهى آرايش مردان كرد و ايرانى كه روى گونهها و چانه خود را به كلى مىتراشند و سبيل قطورى درشت لب مىگذارند كه تقريبا تا بناگوش مىرسد، به دست مىدهد. در اين جا، در مورد سرزمين كنگاور اطلاعات زيادى يافت نمىشود. | در مورد اين سرزمين در سفرنامه اطلاعات مفصل و مبسوط از نحوه زندگى مردم كه معمولا ييلاق و قشلاق مىكنند و در يك جا مستقر نيستند، نحوهى پوشش آنان(زنان و مردان)، دين مردم كه اسلام است، زبان مردم كه كلدانى است و نحوهى آرايش مردان كرد و ايرانى كه روى گونهها و چانه خود را به كلى مىتراشند و سبيل قطورى درشت لب مىگذارند كه تقريبا تا بناگوش مىرسد، به دست مىدهد. در اين جا، در مورد سرزمين كنگاور اطلاعات زيادى يافت نمىشود. |
ویرایش