۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد باقر' به 'محمدباقر') |
||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
نويسنده پس از نقل اين حكمت، به اين نكته اشاره كرده است كه در دستورات دينى نيز اهميت فراوانى براى اين امر قائل شده و روايات زيادى در اين رابطه، نقل شده است؛ از جمله اينكه پيامبر(ص) فرمودهاند: هنگام ملاقات با يكديگر، پيش از سخن گفتن، آغاز به سلام كنيد و هر كه آغاز به سخن گفتن نمايد پيش از سلام، پاسخش را ندهيد. | نويسنده پس از نقل اين حكمت، به اين نكته اشاره كرده است كه در دستورات دينى نيز اهميت فراوانى براى اين امر قائل شده و روايات زيادى در اين رابطه، نقل شده است؛ از جمله اينكه پيامبر(ص) فرمودهاند: هنگام ملاقات با يكديگر، پيش از سخن گفتن، آغاز به سلام كنيد و هر كه آغاز به سخن گفتن نمايد پيش از سلام، پاسخش را ندهيد. | ||
امام | امام محمدباقر(ع) نيز در اين رابطه فرمودهاند: دو نفر مؤمن هرگاه يكديگر را ملاقات نمودند و مصافحه كردند، خداوند دست لطف، مرحمت و مغفرت خود را در ميان دو دست آنها داخل نموده و با آنكه دوست خود را بيشتر دوست دارد، مصافحه خواهد كرد. | ||
حكمت دوم، در مورد دوستيابى است. لقمان(ع) در اين رابطه فرمودهاند: فرزندم؛ هزار نفر دوست انتخاب كن و بدان هزار نفر دوست براى يك انسان كم است و مبادا (رفتار يا گفتارى داشته باشى كه) يك نفر را دشمن خود گردانى، زيرا يك دشمن هم براى تو زياد است. | حكمت دوم، در مورد دوستيابى است. لقمان(ع) در اين رابطه فرمودهاند: فرزندم؛ هزار نفر دوست انتخاب كن و بدان هزار نفر دوست براى يك انسان كم است و مبادا (رفتار يا گفتارى داشته باشى كه) يك نفر را دشمن خود گردانى، زيرا يك دشمن هم براى تو زياد است. |
ویرایش