۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '،ف' به '، ف') |
جز (جایگزینی متن - ')ب' به ') ب') |
||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
مير سيد على حائرى فرزند حسين بن يونس لاريجانى حائرى معروف به بهشتى عالم، فاضل، اديب، لغوى، محدث، فقيه و مفسر از اعلام شيعه در قرن چهاردهم هجرى مىباشد. | مير سيد على حائرى فرزند حسين بن يونس لاريجانى حائرى معروف به بهشتى عالم، فاضل، اديب، لغوى، محدث، فقيه و مفسر از اعلام شيعه در قرن چهاردهم هجرى مىباشد. | ||
وى در سال 1270ق در كربلا متولد و مدتى در حوزۀ كربلا از علماى بزرگوار آن حوزه استفاده نمود، سپس به سامرا رفته و از محضر مجدّد شيرازى برخوردار شده است و با دستور ايشان (كمى پيش از رحلت معظم له)به سال 1312 ه به تهران هجرت مىنمايند و از اعلام معاصر تهران محسوب مىگردند. | وى در سال 1270ق در كربلا متولد و مدتى در حوزۀ كربلا از علماى بزرگوار آن حوزه استفاده نمود، سپس به سامرا رفته و از محضر مجدّد شيرازى برخوردار شده است و با دستور ايشان (كمى پيش از رحلت معظم له) به سال 1312 ه به تهران هجرت مىنمايند و از اعلام معاصر تهران محسوب مىگردند. | ||
ايشان در نجف نيز از بزرگانى چون [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله خويى]] خوشه چينى نموده به مرتبۀ اجتهاد نائل آمد. از مشهور شدن و در معرض فتوى قرار دادن خويش اجتناب ورزيده و در انزوا مشغول تحقيق و تدريس بود و كمتر با كسى معاشرت داشت تا توانست تفسير خود را به اتمام رساند. | ايشان در نجف نيز از بزرگانى چون [[خویی، ابوالقاسم|آیتالله خويى]] خوشه چينى نموده به مرتبۀ اجتهاد نائل آمد. از مشهور شدن و در معرض فتوى قرار دادن خويش اجتناب ورزيده و در انزوا مشغول تحقيق و تدريس بود و كمتر با كسى معاشرت داشت تا توانست تفسير خود را به اتمام رساند. |
ویرایش