۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن عطیه، عبدالحق بن غالب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ')ب' به ') ب'
جز (جایگزینی متن - '،ف' به '، ف') |
جز (جایگزینی متن - ')ب' به ') ب') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
پدربزرگش، عبدالرحمن و جد پدرش غالب نيز از عالمان اندلس بودند. | پدربزرگش، عبدالرحمن و جد پدرش غالب نيز از عالمان اندلس بودند. | ||
ابن عطيه در جوانى با حكومت مرابطون رابطۀ خوبى نداشت ولى اين اختلاف مانع از آن نشد كه در 503ق (1109 م)براى شركت در جنگ با مسيحيان به مرز طلبيره رود.مرور زمان و احتمالا حضور ابن عطيه در صحنه‌هايى چون نبرد طلبيره موجب شد تا حاكمان مرابطى نسبت به وى خوشبين گردند و او را به خود نزديك سازند، چنانكه ابن عطيه در جريان جنگ ميان مسلمانان و مسيحيان در سر قسطه همراه امير بود.ابن عطيه حتى از اينگونه فرصتها نيز براى كسب علم بهره مى‌جست و در اين سفرها نزد علماى آن ديار به كسب دانش مشغول مى‌شد.در بسيارى از جنگهاى مرابطون شركت مى‌كرد.وى علاوه بر حضور مستقيم با به خدمت گرفتن نفوذ اجتماعى و سخنورى خود در اين جنگها نقش مغالى ايفا مى‌كرد.وى در 529ق از جانب مرابطون به قضاى المريّه گمارده شد و بدانجا رفت.بنا به روايتى ابن عطيه به هنگام تصدى قضاى المريه مورد سوء ظن مردم قرار گرفت و به وى نسبت زندقه داده شد.اينكه نويسندۀ معاصر ابن عطيه، ابن خاقان با لقب «وزير» از او ياد كرده، چنانكه [[ابن خلدون]] گفته مى‌تواند به معنى كاتبى باشد كه در پاره‌اى امور مربوط به سلطان اختياراتى داشته است.ابن عطيه در 541ق به عنوان قاضى مرسيه منصوب و راهى آن ديار گرديد، ولى از ورود او به آن شهر جلوگيرى شد و به هنگام بازگشت در لورقه درگذشت. | ابن عطيه در جوانى با حكومت مرابطون رابطۀ خوبى نداشت ولى اين اختلاف مانع از آن نشد كه در 503ق (1109 م) براى شركت در جنگ با مسيحيان به مرز طلبيره رود.مرور زمان و احتمالا حضور ابن عطيه در صحنه‌هايى چون نبرد طلبيره موجب شد تا حاكمان مرابطى نسبت به وى خوشبين گردند و او را به خود نزديك سازند، چنانكه ابن عطيه در جريان جنگ ميان مسلمانان و مسيحيان در سر قسطه همراه امير بود.ابن عطيه حتى از اينگونه فرصتها نيز براى كسب علم بهره مى‌جست و در اين سفرها نزد علماى آن ديار به كسب دانش مشغول مى‌شد.در بسيارى از جنگهاى مرابطون شركت مى‌كرد.وى علاوه بر حضور مستقيم با به خدمت گرفتن نفوذ اجتماعى و سخنورى خود در اين جنگها نقش مغالى ايفا مى‌كرد.وى در 529ق از جانب مرابطون به قضاى المريّه گمارده شد و بدانجا رفت.بنا به روايتى ابن عطيه به هنگام تصدى قضاى المريه مورد سوء ظن مردم قرار گرفت و به وى نسبت زندقه داده شد.اينكه نويسندۀ معاصر ابن عطيه، ابن خاقان با لقب «وزير» از او ياد كرده، چنانكه [[ابن خلدون]] گفته مى‌تواند به معنى كاتبى باشد كه در پاره‌اى امور مربوط به سلطان اختياراتى داشته است.ابن عطيه در 541ق به عنوان قاضى مرسيه منصوب و راهى آن ديار گرديد، ولى از ورود او به آن شهر جلوگيرى شد و به هنگام بازگشت در لورقه درگذشت. | ||
==اساتيد و شاگردان== | ==اساتيد و شاگردان== | ||